TOKYO REVENGERS

~91~

Sonunda son bölümleri okudum yani..

Neyse fazla uzatmayayım

Bölüme geçebilirsiniz..

'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'

Akemi Yoko

"Sen o gücü aldıktan birkaç gün sonra shinichiro öldü."

Kaşlarım şaşkınlık ile havaya kalkarken shinichiro'nun ölüm sebebine mi yoksa öldüren kişiye mi daha çok şaşırsam bilemedim.

"Shinichiro zaman sıçrayıcısını öldürerek lanet döngüsünü başlattı, karanlık dürtülerim de buradan geliyor işte. çevresinde ki herkes bundan olumsuz etkilendi, aynısı muhtemelen kazutora içinde geçerliydi. Hepsinin nedeni taşıdığım bu karma."

Sırf bir karma yüzünden başımıza gelmeyen kalmamıştı.

"Karanlık dürtü beni yiyip bitiriyor. Küt, küt, küt..hep bir öncekinden daha güçlü. Gittikçe kontrolüm dışına çıkmaya başladı. İşte bu yüzden bütün arkadaşlarımı kendimden uzaklaştırdım. Sizi bırakmaktan başka seçeneğim yoktu."

Mikey..

"Yine aynı şey oluyor."

Dedi mikey hâlâ göğsünü tutarken. Dizlerim daha iyi olduğu için chifuyu'ya yaslanmayı bırakıp ondan bir adım uzaklaştım ve mikey'e odaklandım.

"Onunla mücadele etmeye çalışma."

"Çalışmasın da bizi mi öldürsün sonra?" Karanlık dürtüden de, dürtülü mikeyden de nefret ediyordum.

"Tokyo manji ikinci nesil olarak bir araya geldik ki seni kurtarabilelim. O yüzden tüm gayretinle karanlık dürtüyü serbest bırak."

Tamam, bu yüzden bir araya gelmiş olabiliriz ama karanlık dürtünün ne kadar güçlü olabileceğini gördük. "Yapma takemichi."

"Geleceği görebiliyorum az buçuk bir şeyler yapabilirm herhalde."

Takemichi elini yumruk yapıp mikey'e doğru uzattı.

"Anlayacağın karanlık dürtülerini yok edebilecek tek kişi benim!"

"Ölürse kaldıramam." Diye fısıldadığımda mitsuya tebessüm etti ve kollarını göğsünde birleştirdi.

"Ölmeyecek."

"Sana ne olacağı zerre umrumda değil."

Mikey'nin dedikleri ile tekrar onlara odaklandım.

"Şu hesabı kapatalım."

Dedi Takemichi. Mikey birdenbire katanayı eline aldığında kaşlarımı çattım ve yumruklarımı sıktım. "Karışma yoko, karışma!"

"Dedikleri doğruysa bu savaşın ne anlamı var ki? Sonuçta bu bir lanet. Laneti nasıl yenebilir ki?"

Hay ben o lanete de, lanetleyene de!
Takemichi yumruğunu mikey'e savurduğunda mikey katana ile takemichi'nin kolunu sıyırdı.

"Hanagaki!"

Sanzu yanımda bağırdığında irkilerek ona döndüm.

"Dinle beni! Laneti ortadan kaldırman imkansız! Mikey'le dürtülerini birbirinden ayıramazsın! Onlar bir bütün! Mikey'e uymamın ne kadar saçma olduğunun farkına daha yeni varıyorum!"

Ellerimi kaldırarak birbirine çarptım. "Bravo geri zekalı! Mikey'e uyulur mu tanrı aşkına!? Beynin delinmiş bence senin!" Ve o anda herkes sustuğunda sanzuya bakmayı bırakıp yine kavga eden ikiliye döndüm. Gördüklerim hissettiğim tüm duyguları vücudumdan alıp götürdü. "Hayır."

Bir adım öne çıktım. "Hayır..hayır.." takemichi ona saplanmış olan katanaya rağmen mikey'e sarıldı ve tebessüm etti.

"Pes etmeyeceğim manjiro! Bundan sonrası yokuş aşağı! Salakça bir şey yapacak olursan sana yukarıdan musallat olurum ona göre. Ömür boyu arkadaşız biz!"

"Arkadaş mı? Takemiççi?"

"Bana elini ver mikey tetikleyecisin sen. Her şeyi sil baştan tekrarlayabilirim, yine, yeniden, her defasında seni kurtarmaya devam edeceğim."

Göz yaşlarım yine gözlerimden boşalmaya başladığında onlara arkamı dönüp kolumla gözlerimi kapattım.
Ölecekti, Takemichi de ölecekti ve ben bunu görmek istemiyordum. Bundan sonra hinata'ya ne diyecektim? Ya..ya baji'nin mezarına gidip bunu nasıl anlatacaktım? Ya da draken'in.

"Her defasında geçmişe döneceğim."

"Yeter takemiççi!"

"Sen de..herkesle birlikte..gülümseyeceksin."

Sonra ses tamamen kesildi. "T..takemicchi." önüme döndüm ama bakamadım oraya.

"Hey!"

"Takemiççi?"

"Takemichi!"

"Hey!"

"Takemichi!"

Mikey, takemichi'nin adını haykırırken kendimi daha fazla tutamayarak onun üzerine doğru yürümeye başladım. "Senin yüzünden öldü! Senin ve siktiğim dürtün yüzünden!" Yine de dönüp Takemichi'ye bakamıyordum.
Mitsuya ve chifuyu beni tuttuklarında daha fazla dayanamayıp diz çöktüm. "Öldürdün onu!"

"Böyle bir şey olmasından korktuğum için seni hep kendimden uzaklaştırdım."

Dudaklarımı ısırıp dizlerimi kendime çektim ve başımı da dizlerime gömdüm.
Hepsi gibi gitmişti takemichi, mikey tarafından öldürülmüştü. Onu kurtarmak uğruna kendinden vazgeçmişti ve şimdi..ve şimdi! "Mitsuya." Mitsuya yanıma oturup kollarını bana sardı. "O da öldü." Gözyaşlarımı sildim. "Takemichi.."

'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'°'

Vallah bir daha ki bölümü nasıl yazacağım hiç bilmiyorum.

Sell bana sen nursun yaparsın dedi gaza geldim 👍🏻

Bölüm nasıldı?

Görüşmek üzere!