TOKYO REVENGERS

~33~

Beynim yanıyor arkadaşlar of

Ha bu arada ben nur xhekchwkcek

Sapık bir bölüm yazmayacağım yoksa Sude cidden ağzıma sıçar.

Siker beni..

Aslına bakarsan olabilir de

Ehm neyse

Bölüme geçebilirsiniz.

/////////////////////////////////////////////////////////////////

11 yıl önce

Savaşın olacağı gün

Akemi yoko..

Korkuyorum, üzerimde hâlâ bajinin ceketi var ve ben onları terk ediyorum.
Bajinin mezarının önünde oturuyorum.

2 saat sonra savaş olacak.

Toman kaybedecek.

Korkuyorum.

"Ah! Burda olacağını tahmin etmemiz gerekirdi!"

1. Kısım liderinin sesini duydum, beni almaya mı gelmişti?
Ama daha bajiyle vedalaşmadım.

Başımı kaldırdım ve etrafa baktım.
Mezarlığa daha yeni girmişti ve bajinin mezarını arıyordu.

"Özür dilerim at kuyruğu"

Gözümde ki yaşlar yere düşüyordu.

"Size ihanet etmedim sadece sizi koruyorum. Özür dilerim!"

Ayağa kalktım ve koşmaya başladım.
En azından kaçmam gerekiyor.

Belki beni yakalayamazlar?

"Orada! Efendim kaçıyor orada!"

Eline tekme attığım adamdı bu.

"Kraliçe..!  mezarlığın etrafı çevrildi nereye kaçtığını sanıyorsun?!"

Mezarlığın diğer tarafta ki çıkışına yaklaşırken güldüm.
Bajinin motoru hâlâ oradaydı.

Buraya onun motoruyla gelmiştim.

Eğer binebilirsem kaçarım!
"K-kurtuldum"

Akemi yoko korkuyor.

Korkum geri mi gelmişti?

Evet şuan fazlasıyla korkuyordum.

Motora bineceğim sırada önüme çıkan kişi ile gülüşüm yavaş yavaş yüzümde soldu.

"Ah..yine karşılaştık."

Tanıdık ses ile başımı kaldırdım.
"Bak seninle sonra görüşürüz ama şuan gitmem gerekiyor ve ceketini sana vereceği-"

"Nereye gitmen gerekiyor?"

"Siktir etsene! Çekil!"

Tam binecekken kolumun tutulup çekilmesiyle gözlerim doldu.
"Bırak orospu çocuğu! "

"Hey hey! Kraliçe biraz sakin olabilir mi?"

Akeyama iza

1. Kısım lideri

"Bırak lan!"

Dirseğimi karnına geçirirken hâlâ geri çekilmemişti.

"Acıdı! Liderin önünde mahcup oluyorum ama lütfen yoko.."

Durdum.
Duyduğum şeyi sindirmeye çalışırken kulağımın dibinde ki sırıtışını hissettim.

Yerde ki başımı yavaş yavaş kaldırdım ve onunla göz göze geldim.
Gözlerini kocaman açmış gülen bir şekilde bana bakıyordu.
"Lider-lider sen misin?"
Sessizce sorduğum soruyla arkamdakine bir komut verdi.