TOKYO REVENGERS

~54~

COK GAZA GELDİM ÇOK ÇOK

ABCDEFU ANNENİ Sİİİİ

HDLWDKEGCKDGXKSGC

İNGİLİZCE BAŞLAYIP TÜRKÇE SÖYLEMEM..

yankis anlasilmasin dil öğrencisiyim ingilizcem mükemmeldir.

Bölüme geçebilirsiniz

///////////////////////////////////////////////////////////

Akemi yoko

Şuan volar ile ilgilenecek durumda değildim.
Şu zaman yolculuğu olayı ile de ilgilenemezdim.

Bir savaş çıkabilirdi ve bu savaşı çıkaran kişi mikeyin abisi olacaktı.

Mikeyin yanında olmam gerekmez miydi?

( BÜSBÜTÜN KAYBETTİM BANA DOKUNMAYIN SAKIN

BUNLARIN DÜZENİNE SOKAYIM

Draken : sonunda delirdi.

Yoko : diyorum size bunu bir akıl hastanesine falan kapatmamız gerekiyor.

Kesin be! Asik oldum ben

Emma : yine kime aşık oldun nur?

Bir kıza..of çok güzel abi Bizim sınıfta kafayı yicem delircem yemin ederim

Emma : gerçek değiliz gerizekalı bizimle dertleşiyor

Benim için gereksiniz tamam mı?

Draken : eyvallah

Orospuccu)

Evet kız arkadaşı olarak kesinlikle onun yanında olmam gerekiyordu.
Geldiğim ev ile beraber derin bir nefes aldım ve bahçeye girip kapının önüne ilerledim.

İçeri girdiğim sırada sessiz olan eve karşı kaşlarımı çatmadan edemedim.
Normalde bu evde sürekli gürültü olurdu.
Kapıyı kapattım ve ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim.

Salon boştu.
"Mikeeyy!" Bağırmamın ardından ses gelmezken içimde ki endişe duygusu baş gösterdi.

Sakin ol yoko odasında olabilir.

Odasına geldiğim sırada kapıyı araladım ve içeriye baktım.
İçimin rahatladığını hissederken derin bir nefes verdim ve içeriye girdim.
Uyuyordu.

Bu saatte uyuması şuan ki durumda normaldi.

Yanına gittim ve yorganı açıp yatağa yattım ve yorganı üzerimize örttüm.
Gözlerim yüzünde ki her ayrıntıyı incelerken gülümsemeden edemedim.
Çocuksu bir tatlılığı vardı.

Tüm tomanın lideri nasıl bu kadar masum görünen bir çocuk olabilirdi ki?

Onu tanımasam ve yolda normal bir şekilde karşılaşsak asla bu kadar tehlikeli bir çetenin lideri olacağı aklıma gelmezdi.

Bazen düşünüyorum da mikey hiç bu yollara girmeseydi ve normal bir lise öğrencisi olsaydı bir şekilde karşılaşabilir miydik?

Veya karşılaşsak bile şuan ki gibi bir ilişkimiz olur muydu?

Bunları düşünmeyi boş verdim ve elimi yanağına koyup baş parmağımla okşamaya başladım.
Yumuşacık yanağı..

"Yoko."

Gözlerini aralamasıyla beraber yüzümde ki gülüşüm genişlerken bir süre sonra tamamen gözlerini açtı.

"İyi misin?"

"İyiyim, sen nasılsın?" Oda elini yanağıma koydu ve okşamaya başladı.

"Senin yanında her zaman iyiyim."

Kalbim binlerce insanın kalbiyle birleşmişçesine atarken tüm vücudum şuan yanıyordu.
"Benim yanımda değilken nasılsın mikey?"

"Önemi var mı?"

Kaşlarımı çattım.
"Tabii ki önemi var."
Beni kendine çekip sarıldı ve başını boynuma gömdü.

"Şuan iyiyim yani bunun önemi yok."

"Mikey ha-"

"Sadece uyuyalım mı? Yorgun hissediyorum."

Derin bir nefes verdim ve elimi saçlarına koyup oynamaya başladım.
Saçlarıyla oynanmasını sevdiğini biliyordum.
"Şimdilik.."
Nefes alış verişleri düzene girerken bu kadar erken uyumasına bir şey demedi ve bende gözlerimi kapattım.

Umarım her şey güzel biterdi.

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Sanırım ağlayacağım.

Bu kadar kısa bölüm yazdığım için özür dilerim ama sizleri daha fazla bekletmemek adına yaptım.

Her neyse

Bölüm nasıldı?