~60~

538 34 3
                                    

Kitaba başlarken 60. Bölüme kadar geleceğimi hiç düşünmemiştim be..

Çok duygulandım.

OF BURDA YİNE KAR YAĞDI

of

Neyse neyse

Bölüme geçebilirsiniz

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Takemichi hanagaki

Mikeyi bir daha göremeyecek miyim?

Gittiğim dört yere de sordum ve oralardan kovuldum.
Kazutora durmamı çünkü üç gün sonra düğünümün olduğunu söyledi ama bırakmaya niyetim yok.

"Takemichi..12 iki yıl sonra ki hâlime yaklaşma."

Demişti bana.
Öylesi.. çok yanlız olmayacak mı?

Başıma dayanan soğukluk ile bu hafta içinde ikinci kez bunu yaşıyor olmama bir şey demedim.

"Kafanı çevirirsen sıkarım."

Sanzu.
"He?"  Sıkar mı? Yokonun onu uyarmasına rağmen mi?

"Sen varya takemichi, çok kötü kokuyorsun."

Dedi ve ardından gülüşü duyuldu.

"Küçüklükten beri kokun çekilmiyor."

Tamam.
"Neden buradasın san-"

"Şşhh"

"Güzel gelecek değil mi?"

Ve o ses.
Mikeyin sesi.
Soğuk sesi.

"Daha ne istiyorsun?"

"M..mikey." devamını getiremedim.
Elimde ki davetiyeyi kaldırdım.
"Bunu vermek istemiştim, ne olursa olsun gelmeni istedim." Dedim ve burnumu çektim.

"Herkes iyi. On iki yıl önce söz verdiğin gibi. Hina da dahil herkes mutlu, tek mutlu olmayan sensin." Dediğim anda sanzu silahı biraz daha bastırdı.

"Gebertirim."

"Çık dolaş biraz sanzu, yanlız konuşmak istiyorum."

"Aşağıdayım."

Sanzu gözden kaybolurken derin bir nefes aldım.
"Mikey, karanlık dürtü dediğin şey ne?"
Dedim ve yutkundum.
"Kafayı yeme sebebinin abinin ölümü veya kisaki olduğunu sanıyordum." Dedim ve tekrar derin bir nefes aldım.

"Ama değilmiş anlaşılan, o videoda anlattığın şey tam olarak neydi?"
Bir süre sessiz kaldı ve ben devam ettim.
"Naotoyla el sıkışmama rağmen geri dönemedim, muhtemelen hinayı kurtaracağım dediğim arzum gerçekleştiği içindi."

Güldüm.
"Senin sayende oldu." Yine sessiz kaldı.
"Söylemesende anlıyorum, şuan ki gelecek diğer hepsinden ayrı." Başımı eğdim. "Çünkü hepimizi koruyup kovladın."

Ayağa kalktım.
"O yüzden bu sefer." Dedim ve arkamı döndüm.
"Ben seni kurtaracağım."
Döndüğüm en gelen kurşun sesi ve göğsümde ki acıyla beraber yerimde donarken dizlerim kendinden bağımsız bir şekilde yere çöktü.

"Seni görmek istemiyordum."

Dedi. Neden?

"Çünkü böyle olacaktı."

Dedi ve arkasını dönüp yürümeye başladı.

"Uzun yolculuğun burada sona eriyor."

Öksürdüm.
Kan boşaldı.
"Ge..geldim." dedim zar zor.
"Her seferinde de geleceğim." Yutkundum.
"Senin için... kaç kez olursa olsun." Durdu.

"O hâlde her şeyi burada bitireceğim."

Ne demek istiyordu?
Tanrım bilincim..bilincimi kaybediyordum.

Mikey çatının köşesine doğru yaklaştı, ayağa kalk takemichi! Herkes için mikey için ayağa kalk takemichi!

"Başlıyoruz beyler!"

Diye bağırdı. Gözlerimin önüne tomanı yönettiği zaman geldi.
Acıya aldırmadan ayağa kalktım ve ona doğru yaklaştım.
Çıldırmış gibi görünmesi normal miydi?
Veya ben şuan vurulduğumdan dolayı mı böyle hissediyordum?

Atlamasıyla beraber hızla koştum ve elini tuttum.
Göğsüm daha çok acıyordu.
"Yapma mikey!" Diye bağırdım boğazım yırtılırcasına.
"Ölmene..izim vermem!" Dedim ve elini tamamen sıktım ama dayanamıyordum!

"Çabuk elimi tut mikey!"
Tut.. lütfen tut.

"Saçmalama, şuan benim yüzümden ölüyorsun."

Tanrım..
"Mikey.. zamanım kalmadı, kendimden geçiyorum." Dedim ve yutkundum.

"Bırak o zaman, her şeyi sonlandıracağım."

"Bak! Pişmanlık duyacaksın!" Kurtaramadığım kişiler için pişmanlık duyduğum gibi.
"Mikey.. çabuk. Seni muhakkak kurtaracağım." Bilincim.. gözümün önünü tam göremiyorum..

"Her seferinde geçmişe dönüp, kaç kez olursa olsun-"

"Ne saçmalıyorsun? Artık dönemiyormussun ya, bunun olmaması için seninle görüşmek istemedim."

Vücudum üşüyordu, havanın sıcaklığına rağmen ben donuyordum!

"Fark ettiğimde seni vurmuştum bile, takemichi-"

Hıçkırık. Benden gelen hıçkırıklar.

"Artık huzura ermeme müsaade et."

"Kes sesini!" Diye bağırdım artık son gücümü kullanırken.
"Her seferinde! Her şeyi kendin sırtlanıyorsun! MANJİRO!" devamı..HADİ DEVAM ET! BURADA TÜKENEMEM!

"Bir kez olsun bana! Kurtar beni de!" Dedim ve gülümsedim.
"Seni ant olsun ki kurtaracağım manjiro."
Mikeyin ikinci defa karşımda gözleri dolmuştu.
İkinci defa..

"Kurtar beni..takemichi."



/////////////////////////////////////////////////////////////////

Ehe bu bölümü kısa kestim ehe

Of mikeyim mikeyim sen yokonun kalbine indireceksin bi gün demedi deme

Yoko : kalp krizi geçirerek her günüm geçiyor.

Mikey : intihar ettiğim için özür dilerim.

Yoko : konuşma benimle.

Mikey : özür dilerim.

Yoko : sus.

Mikey : nur bir şey yap, seni

Beni?

Draken : seni ona buna bırakırım desen git bırak der aq animede ki herkesi seviyor bu gerizekalı

AY DUR Bİ HEYECAN YAPTIM MİKEY KİMİN YANINA BİRAKİYKN AYPL

ueyama : benim.

Baji : benimde olur.

Ben bajiyi kaptım ueyama siktir alo

Eheheheh

Bu arada ueyama baji / reader kitabımın baş karakteridir

Neyse

Bölüm mangada ki bölümün aynısını zaten neyse işte öyle

Ay hadi görüşürüz ayol

TOKYO REVENGERSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin