TOKYO REVENGERS

~73~

Hellu

Of herkes bölüm yaz diyo gaza geldim yazim dedim

Ehm neyse

Bölüme geçebilirsiniz

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Akemi yoko

Neredeyse akşama kadar chifuyu ve diğerleriyle birlikteydim. Yeni çeteden falan konuşmuştuk ve birazdan da saat akşam on olacaktı.
Mikey sabah on ile akşam on arası demişti ama biraz erken geldiğim için eve girmek yerine kapını önüne oturuyordum.

Yüzünü göresim yok.

İki yıl önce bana mikey ile böyle olacaksın deseler 'siktir git' derdim. Mikey ile cidden böyle olmuş muyduk?
Beni hâlâ sevip sevmediğinden bile emin değilken..

"Sanzu ben motor dükkanına gideceğim sende chifuyunun evine bak!"

Mikeyin sesi gelirken derin bir nefes aldım ve ayağa kalkıp çitlerin arkasından çıktım ve onlara baktım. "Bir yere gitmenize gerek yok." Mikey beni gördüğü gibi yanıma koşup sarılırken hızla kendimi geriye çektim.

"Bir daha bana dokunma manjiro sano."
Onun yanından ayrılıp evden içeri girdim ve ayakkabılarımı çıkarıp odamın yanına gittim. Odamdan içeri girip kapıyı kapattım ve kilitleyip kendimi yatağa attım.

"Yoko iyi misin?"

"Her gün şunu sormayı kes, benimle konuşma, göz temasında bulunma. Kısacası varlığını hissettirme o zaman iyi olacağım." Sert miydim? Belki.
Ama sert olmak her zaman daha iyiydi.

"Özür dilerim."

"Uykum var git."
Üzgünüm ama sen benim sevdiğim çocuk olana kadar şuan nefretimi göreceksin.

"Olmaz, odadan çık."

Sadece saniyeler önce özür dileyip şimdi emir veriyordu harika.
"Çıkmazsam ne yaparsın?" Kapıya sertçe vurması ile kaşlarımı çattım ve oturur pozisyona geldim. "Ne yaptığını sanıyorsun sen ya!?"

"Gidiyoruz yoko çık!"

Nereye gidiyoruz? Tanrım! Of!
Ayağa kalktım ve gidip kapıyı açıp mikeye baktım. "Nereye!?"

"Kanto manji'nin resmi lideri olduğunu bildirmeye."

"Lider mi? İstemiyorum!" Tokyo manji'nin kraliçesi diye anıldıktan sonra bir daha hiç bir çeteyi umursamadım ben! Şimdi gidip de kanto manjiye katılmamı istemesin!

"Sana sormadım."

Elimi tutup beni sürükleyemeye başlarken hızla elinden kurtuldum. "İstemiyorum manjiro!" Ayakkabılarımı bana fırlatması ile geri çekildim.

"Sana sormadım demiştim! Şimdi giy ayakkabılarını ve çık dışarı!"

"Sen bana emir veremezsin!"

"Benim himayemde olduğun sürece benim kurallarım geçerli!"

"Değil! Senin himayende de değilim! Senin kurallarına uymak zorunda da değilim!" Çok..o kadar sinir bozucu ki onu boğasım geliyor!

"Biricik arkadaşlarını önemsiyorsan kurallarıma uymak zorundasın."

Bunu gülerek söylemesi.."onları hiç mi önemsemiyorsun mikey? Yıllarca beraber dövüştünüz, kardeşten öte oldunuz hiç mi umrunda değiller?" Bir şey demedi. Ayakkabılarımı işaret etti ve dışarı çıktı.

Derin bir nefes aldım ve ayakkabılarımı giyip ceketimi tekrar aldım ve evden çıkıp kapıyı kapattım.
Motorunda oturmuş bana bakıyordu. "İstemiyorum." Sanzu duvara yaslanmış bizi izliyordu.