TOKYO REVENGERS

~41~

Hellooooğ

Nur ben nuur

Sude sınava çalışıyor

Tüm sınavı kitaptan bakıp 32 aldım arkadaşlar tşk

xbwmgxkshxkwvx

Sude de aynı şekilde 45 aldı

5 puan diye yalvardı hocaya ama orrrroosssspppuuuu cocu bi hocamız var

Neyse canım

Bölüme geçebilirsiniz

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Akemi yoko..

Karnım acımıştı, karnım fazlasıyla acımıştı çünkü adamın yumruğunda demirden bir şey vardı.
Puşt!

"Yoko sen iyi misin?"

Takemichinin bilmem kaçıncı kez sorduğu bu soruya gözlerimi devirdim.
"Takemichi, yumruk yedim amına koyayım nasıl iyi olayım tanrı aşkına!"

"Ohooo bu bi yumrukla böyleyse, kızım sen olan savaşlarda nasıl dövüşüyorsun!?"

"Draken! Of! Diğer savaşlarda adamların elinde demir olmuyor göt!"

"O puşt demirle mi vurdu!?"

"Evet!" Ben onu bir yerde göreyim o demiri götüne sokacağım.
"Her neyse, ne yapacağız?"
Aklıma gelen şey ile eteği tekrar aşağıya çekiştirmeye başladım.
"Önce biri bana eşofman getirsin ama-"

"Yoko! Olmaz bugün böylesin!"

"Emma şuan çırılçıplak gezerim burda görürsün ha!" Dediğim şey ile Emma alayla güldü.

"Gez bakalım."

Dik dik yüzüne baktım.
"Ciddi misin?"

"Evet yoko, hadi gez."

Bu sefer gülen ben oldum, bajinin ceketini takemichiye verdim ve üzerimde ki şeyi çıkarıp sadece iç çamaşırım ile yolda giderken Emma ve hina kocaman gözlerle bana bakıyordu.
Üst tarafımdan bir sorun olmazdı.

"Oha!"

"Mal!"

"Lan giy şu ceketi!"

Ellerim eteğin bel kısmına giderken emma hızla ellerimi tuttu, mikey kaşlarını çatmış beni izlerken ona güldüm.

"Tamam yoko! Giy eşofman ama daha fazlasını yapma lütfen!"

Zaferle daha çok gülümsedim ve ceketi üzerime giyip önünü kapattım.
"O zaman ilk nereye gidiyoruz?"
Kimse bir şey demezken ve ben yine sürüklenmeye başlarken gözlerimi devirdim ve elimi kaldırıp salladım.
"Muhtemelen yine azar yiyeceğim! Görüşürüz!"

--

Salonda oturmuş mikeyin volta atmasını izliyordum neredeyse 15 dakikadır böyleydik ama ne o nede ben konuşuyordum.
Konuşayım bence
"Ne old-"

"Sokağın ortasında neden üzerini çıkarıyorsun?"

Güldüm.
"Hoşuma gitti." Anan-
Güldü.

"Hoşuna gitti ha?"

Başımı onaylar anlamda salladım.
Mileyin gülüşü genişledi birden yanıma gelip beni belimden tuttu ve kaldırdı.
Kendi koltuğa oturup beni de kucağına oturtunca kocaman gözlerle ona baktım.