TOKYO REVENGERS

~76~

Bakın bu bölümde sizi ağlamaktan gebertmek istemiyorum (belki ağlamazsınız ama ben ağladım.) Onun için haraketli bir şarkı açın.

Bu arada açtığınız şarkı ne aşırı merak ettim yazar mısınız?

Benim bölümü yazarken dinlediğim şarkı moral of the story ve ağlamaktan geberdim.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Akemi yoko

Bağdaş kurdum ve ellerimi de önümde birleştirip karşımda ki mezara baktım.
Baji keisuke.
Özledim. O kadar çok özledim ki..
"Uzun zamandır gelmedim." Bugün drakenin yanına gidecektim ama bajiyi uzun zamandır ziyaret etmediğim aklıma geldi.

"Hani..o gün herkesi takemichiye emanet etmiştin ya." Duygusal bir insan olabilirim. Bunu bazen dışa da yansıtmam ama ziyaretine geldiğim bu insanlar beni çok pis ağlatıyor.
"Takemichi geleceğimiz için geçmişini yakıyor. Bizim değil ama kendininkini. Onu korumak istiyorum." Yutkundum.

"Herkesi korumak istiyorum ama herkes tarafından korunuyorum. Baji ben mi çok güçsüzüm?" Sesim titredi. Boğazım acımaya başladı.
Birleştirdiğim ellerime bir damla yaş düşerken hızla gözlerimi koluma sildim.

"Hepinize o kadar ihtiyacım var ki.." dün miayı dövdüğümden dolayı üzeri yara ellerime baktım. "Sana..drakene ve emmaya." Nefes alamıyormuş gibi hissediyorum.

"Bir şeyler becermeye çalıştım. Gerçekten çalıştım ama yok! Ailemi korumak için yanlarından uzaklaştım ama şuan onlarla olmayı o kadar istiyorum ki!" Bomboş mezarlıkta bağırmam ile derin bir nefes aldım ve başımı eğdim.

"Olmuyor baji. Yapamıyorum. Beceriksiz bokun tekiyim. Gerizekalıyım. Takemichi gibi çabalasaydım belki..belki bende" devamını getiremedim.
Kendimi tutamayıp ağlamaya başladığımda başımı kaldırdım ve mezar taşına baktım.

"Lütfen..ölmemeliydin! Tanrım lütfen bir mucize olsun! Benim canım karşılığında tekrar gelsen ne olur ki baji!?" Bazı şeyleri benden iyi halledebilir..
"O kadar dayanamıyorum ki sizsizliğe!"

(Bajiye söylemek istediklerime hoşgeldiniz arkadaşlar.)

"Baji yoksa da..biz varız yoko."

Chifuyunun sesi ile başımı kaldırdım ve tebessüm ederek beni izleyen ona baktım. Geldiğini nasıl anlamadım?
"Sen ne za-"

"Kendi canını vermek istediğini söylediğin andan beri buradayım."

Geldi ve elinde ki poşeti önümüze koyup yanıma oturup bağdaş kurdu.

"Böyle olduğunu görse seni azarlardı."

Güldüm ve tekrar mezara döndüm. "Azarlamaz üstüne üstlük dalga geçerdi."

"Sonra da niye ağladın diye seni üç blok koştururdu."

İkimizde kıkırdarken chifuyu poşeti açtı ve bir kutu ramen çıkardı. Rameni de açıp çubukları bana uzatınca ona baktım.  "Normalde.. yarısını yiyordun."

"Eğer böyle bir ortamda olsaydık baji kendi hakkını sana verirdi. Şuan da böyle bir ortamdayız ve oda yanımızda."

Gözlerimden akan yaşların yerine yenileri eklenirken çubukları elinden aldım.

"Bedenen yanımızda olmayabilir."

Dedi chifuyu birazını ağzına tıkarken.

"Ama ruhen her zaman burada yoko. Hepsi. Draken, emma ve baji hepsi seninle ve bizimle. Bedenen de biz her zaman yanındayız."