TOKYO REVENGERS

~84~

Hayat zor kardesim hayat zor

Ehe

Bölüme geçebilirsiniz

~~~~•~~~~•~~~~•~~~~•~~~~•~~~~

Akemi yoko

Yedinci ölüm.
İlki mia, ikisi beni tutan adamlar ve ondan sonra öldürdüğüm dört kişi daha.
İçimde zerre pişmanlık yok. Nedeni açık, düşman. Hepsi düşman. Eski dostlarımız, beraber yiyip içtiğimiz, anılarımızı paylaştığımız, anılar biriktirdiğimiz insanlar düşman.

Kokoyu sevmezdim.
Kilisede olan o savaştan sonra onu sevmedim ama şuan durmuş inupiyi izliyor.
Yanıma gelen adam bana yumruk atacakken kolumu kaldırıp vuruşunu koluma yönelttim ve ona döndüm. "Ölmek mi istiyorsun?"

"Hayır! Seni öldüreceğim!"

Alayla sırıttım.
Yumruğunu yine bana savururken tuttum ve arkasına dönüp geri büktüm.
Dirseğini tutup ters yöne doğru çevirdiğimde çığlık attı.
Onu bıraktığımda tekrar bana döndü. Gözlerimi devirdim. "Kolun kırıldı hâlâ ne bok istiyorsun?"

"Değil kolum, tüm uzuvlarım kopsa bile seni öldüreceğim."

Yüzümde ki sırıtış silindi. Çatık kaşlarım düzeldi ve dümdüz yüzüne bakmaya başladım.
Kan akışım hızlanmıştı. Birden neden böyle olduğumdan emin değilim ama..onu öldürmek istiyorum.
İstediğini yerine getirip tüm uzuvlarını koparmak istiyorum.
"Dene." Dedim sadece.

Bana doğru geldiğinde bacağına tekme atıp yere düşmesini sağladım.
Dizinin biraz aşağısına bastım ve ayağını havaya kaldırdım.
Yine çığlık atıyordu.
Bacağı kırılacaktı ve yine bana yumruk savuruyordu. "İsteğini yerine getireceğim." Dedim ve sırıttım.

"Yoko!"

İrkildim. Adamın bacağını bıraktım ve inupiye döndüm. "Efendim?"

"O kadar ileri gitme. Bayılt yete-"

Waka tarafından yüzüne yumruk yediğinde kaşlarımı çattım ve ona doğru ilerledim. "ne dikiliyorsun koko!? Siktir git!" Yardım etmeyecekse siktir olup gitmeliydi.
Sonuçta o kanto manjiden.

İnupi doğruldu ve ikisine baktı.

"Ne brahman, ne de kanto manji! Shinichironun hayali bu muydu dersiniz!?"

Mikeyin abisi.. hakkında duyduğum kadarına göre harika biriydi.

"Ne olursa olsun siz özünüzde kara ejderlersiniz! Bende öyleyim! Hepte öyleydim! İşte bu yüzden takemichi hanagakiye gözüm kapalı güveniyorum!"

Tüylerim diken diken oldu.
İnupiye karşı sadece içimde bir boşluk vardı ama az önce o boşlukta dolmuştu.

"Yani, pilavdan dönenin kaşığı kırılsın."

"Kırılsın lan!" Ben niye hâlâ m gibi yerimde duruyorum? "İnupi sana yardım edeceğim!"

"Hayır yoko! Benim için gücünü harcamanı istemiyorum!"

Waka ve benkei aynı anda inupiye saldırdıklarında tekrar ileri atıldım ve wakanın yüzüne yumruk attım. "İkinci liderinim inupi, bana emir veremezsin."

"Yorulacaksın! Mikey karşısında sana ihtiyacımız var!"

"Sana da seni salak!" Benkei arkasından ona yaklaşırken ikimizde aynı anda yer değiştirdik.
Benkei yumruğumu tutarken sırıtarak bana baktı.

"Senin gücün bana denk değil yoko!"

Dişlerimi sıktım. Aklımdakini yapacaktım ve gram da pişman olmayacaktım.
Yumruğumu ondan kurtarmadan bacağımı kaldırdım ve omuzlarından tutup kendimi yukarı ittim. Tekmemi benkeinin kafasına geçirdiğimde geriledi ve yere düştü.

Ben az önce mikeyin tekmesinin aynısını yaptım.
Onun kadar büyük bir etki yaratmış olmasada yaptım..

"Oha!"

"Lan! Lan sen o boyla!"

Chifuyu ve mitsuyayı umursamayıp tekrar inupiye döndüm.
Ne zaman kalktığını bilmediğim benkei inupiye doğru koşarken atılacaktım ki koko onu yere devirdi. "Lan! Lan adamlık varmış lan!" Kahkaha attım. Niye bu kadar sevindim ki ben?

"Amma caz yaptı."

Dedi ve sırıtıp bana döndü.

"Sen git diğerlerini hallet, burası inupi ve bende."

"Tamamdır!" Onlardan ayrılıp hoplaya zıplaya ilerlerken arkası dönük oturmuş mikeyi görünce durdum.
Gülüşüm soldu, kan akışım yine hızlandı, kalbim kulaklarımda atmaya başladı ve tüm bunlar olurken yumruklarımı sıkmış ona doğru ilerliyordum bile.

O şeyin üzerine çıkıp arkasından ona yaklaştım. Ölüm, ölmesini istiyorum. Acı çekmesini, yaktığı her can için canının yanmasını istiyorum.
Takemichi onun için bu kadar çabalarken, onun için o harika hayatından tekrar geçmişe dönmüşken onun canını yaktı, onu korumaya çalışan drakeni umursamadı, baji..belki üzüldü bilemem.

Ailesine savaş açtı, ailesini öldürüyor ve bunlar olurken hiç bir duygu belirtisi göstermiyor.
Sevdiği.. sevdiği kız için bile.
"Ölmen gerekiyordu." Diye mırıldandım.
Kendi sesimi bile zor duymuştum.
"O gelecekte ölmen gerekiyordu manjiro sano!" Çığlık attım. Boğazlarım acıdı ve o boş gözlerle dönüp bana baktı.

"Ellerimde kanının olmasını o kadar istiyorum ki! Seni o kadar öldürüp arkandan kahkaha atmak istiyorum ki! Mezarına şu bana baktığın boş gözlerle bakmayı o kadar istiyorum ki!" Kahkaha attım ve tek elimle saçlarımı geriye itip elimi orada tuttum. "Ölmen gerek! Geberip siktir olup gitmen gerek!"

~~~~•~~~~•~~~~•~~~~•~~~~•~~~~

Yoko sizce neden birdenbire böyle oldu?

Peki yokonun hiç pişmanlık duymadan adamları öldürmesi?

Manga bittiği zaman veya sonlarına doğru neden böyle davrandığını açıklayacağım.

Görüşmek üzere..