Unicode
ရွှေလအတွက်က ပထမဆုံးလူအများနဲ့အတူ လုပ်ခွင့်ရတဲ့အလုပ်လေး။ နာမည်ကြီးကုမ္ပဏီတစ်ခုဖြစ်တာကြောင့် စိတ်လဲလှုပ်ရှားတယ်။ အမှားအယွင်းမရှိဘဲ ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ဖို့ ရွှေလ တွေးထားပါတယ်။
မြေနီကုန်းနဲ့ လမ်းမတော့အရမ်းဝေးလှတဲ့ခရီးမဟုတ်ပေမဲ့ နောက်မကျချင်တာကြောင့် မနက်ရှစ်နာရီမှာပဲ ရွှေလ အိမ်ကနေထွက်ခဲ့ပြီ။
ဖွားက မနက်စောစောထပြီး ချက်ပေးလိုက်တဲ့ထမင်းနဲ့ဟင်းကိုယူခဲ့တယ်။
.
.
.
နန္ဒာရုံးရှေ့ကို ကားလေးမောင်းပြီးဝင်လာတယ်။
ရုံးရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေတဲ့ကလေး.... မနေ့က အလုပ်ဝင်ဖို့နန္ဒာဖုန်းဆက်ထားတဲ့ကလေးပဲ.... မျက်မှန်လေးနဲ့ ဖြူဖြူပုပုလေး။
"အစ်မ...."
နန္ဒာ့ကားရှိရာကိုပြေးလာတယ်။
"အေး.... မောင်လေး.... အပေါ်တက်လေ.... အစ်မ ကားထားပြီး တက်ခဲ့မယ်"
"ဟုတ်....အစ်မ...."
ရွှေလ အဆောက်အဦပေါ်ကို လှေကားအတိုင်းတက်လာခဲ့တယ်။ အဆောက်အဦးကတံခါးတွေဖွင့်ထားပြီး လူဝင်လူထွက်ရှိနေပေမဲ့ ရွှေလက တမင်စောင့်နေတာ။ ဒီအစ်မပဲအရင်ရောက်ရောက် ဟိုအန်တီပဲအရင်ရောက်ရောက်တူတူသွားချင်လို့လေ။
မနန္ဒာတက်လာမဲ့ ဓာတ်လှေကားဝမှာ ရပ်ပြီးစောင့်နေလိုက်တယ်။
ဓာတ်လှေကားပွင့်လာတာနဲ့ ရွှေလက နန္ဒာ့လက်ထဲကဖိုင်တွဲနဲ့ နေ့လည်စာထမင်းအိတ်ကို ပြေးယူတယ်။
"ရတယ်လေ....ကလေးရဲ့.... အစ်မသယ်လို့ရပါတယ်"
"ဟုတ်.... ရတယ်.... အစ်မ.... ကျွန်တော်သယ်လာပေးပါ့မယ်"
နန္ဒာ သဘောကျမိသွားတယ်။
ဒီကလေးတကယ် မဆိုးပါလားပေါ့။ သွက်သွက်လက်လက်နဲ့ သိတတ်လိမ္မာတဲ့စိတ်လေးကိုအသိအမှတ်ပြုရတယ်။
နန္ဒာ့ခုံမှာဝင်ထိုင်ရင်း ခဏနားတယ်။
ထိုကလေးကတော့ နန္ဒာ့ပစ္စည်းတွေကို သေသေချာချာနေရာချပေးပြီးတာနဲ့ အသင့်အနေအထားပါပဲ။ နန္ဒာပြောလာမဲ့စကားကိုစောင့်တယ်။
"လာ....သား... နာမည်က ဖိုးရွှေလမင်းနော်.... အစ်မနာမည်က နန္ဒာပါ"
YOU ARE READING
မေတ္တာမိုး သွန်းဖြိုးလို့ရွာ
Romanceသတ်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ ငယ်သော်လည်းရင့်ကျက်နေတဲ့ကောင်ငယ်လေးတို့ နှစ်ယောက်အကြောင်းပါ။ လိုက်ပါစီးမျောပေးပါအုံးနော်။
