Unicode
ရွှေလ လက်ကနာရီကိုတကြည့်ကြည့်နဲ့ တိုက်ရှေ့လမ်းမပေါ်မှာ ရပ်နေတယ်။
အခု ရုံးကိုသွားရမှာမဟုတ်ဘူး။ ဦးသာလွန်နဲ့အတူတူ မြောက်ဒဂုံကို လိုက်ရမယ်တဲ့လေ။
ဒါကြောင့် သူထွက်လာမဲ့အချိန်နဲ့ကိုက်ပြီး ဦးသာလွန်က ဖုန်းဆက်ထားပြီးသား။
စျေးရှိတဲ့ပလက်ဖောင်းဆိုတော့လူကရှုပ်တယ်။
လူရှင်းရာနေရာလေးကိုရွေးကာရပ်နေရင်း ကားလမ်းမကိုမျှော်ငေးနေရတယ်။
ရွှေလ အခုဆို ရုံးမှာသိပ်နေရတယ်မရှိဘူး။
အပြင်ထွက်ရတာကများနေပြီ။
မနန္ဒာက ရုံးကကိစ္စတွေကိုတာဝန်ယူနိုင်တာကြောင့် ရွှေလက ဦးသာလွန်သွားရတဲ့ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းခွင်တွေကို လိုက်ရဖို့ဖြစ်လာတယ်။
မနန္ဒာပြောတာကတော့ ဦးသာလွန်က ရွှေလကိုသူခေါ်သွားမယ်လို့ပြောလို့တဲ့လေ။
ရွှေလကလဲ ရုံးပိုင်းတာဝန်တွေကို သိသင့်သလောက်သိပြီဆိုတော့ အပြင်လိုက်ရတာကိုစိတ်ဝင်စားပါတယ်။
မနန္ဒာက လက်ထပ်ပြီးချက်ချင်းအလုပ်ထွက်သွားမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတော့ ဦးသာလွန်က ရွှေလကိုအပြင်ခေါ်သွားဖို့ ပြောတာဖြစ်ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ထွဋ်ခေါင်နဲ့ကပိုပြီးဝေးကွာသွားသလိုဖြစ်နေရပါတယ်။ ရွှေလမှာရုံးကိုပြန်ရောက်ပြီဆိုရင်လဲ ဦးသာလွန်အနားကမခွာရတာများပါတယ်။ တစ်ခုပြီးရင်တစ်ခု ခိုင်းနေလို့ပါ။
.
.
.
Ring.... Ring.....
"ဟုတ်ကဲ့.... ဦးသာလွန်...."
"ရောက်တော့မယ်...."
"ဟုတ်.... ကားကိုတွေ့နေပြီဗျ.... လာပြီ....ကျွန်တော်လာပြီ"
"ဟေ့... ဟေ့.... မလာနဲ့.... သြော်.... ဒီကလေး"
ကားကိုမြင်တာနဲ့ပြေးလာနေပြီဖြစ်တဲ့ ရွှေလကို ဦးသာလွန်တစ်ယောက် စိတ်ပူပြီလေ။ လက်ထဲမှာဖိုင်တစ်ထပ်ကိုကိုင်ပြီး ကျောပိုးအိတ်လေးနဲ့ လမ်းတစ်လျှောက်ပြေးလာတဲ့ အဖြူတုတ်လေး.....
ကားတွေကြား လူတွေကြားမှာ ကားရပ်ထားရာဆီကိုပြေးရတယ်။ ကြာကြာရပ်လို့မရတဲ့နေရာတွေမို့ပါ။
"ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပြေးလာတာလဲ.... မင်းကိုနေ့တိုင်းပြောရတယ်.... အတင်းကာရောပြေးမလာဖို့"
YOU ARE READING
မေတ္တာမိုး သွန်းဖြိုးလို့ရွာ
Romanceသတ်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ ငယ်သော်လည်းရင့်ကျက်နေတဲ့ကောင်ငယ်လေးတို့ နှစ်ယောက်အကြောင်းပါ။ လိုက်ပါစီးမျောပေးပါအုံးနော်။
