CHAPTER 31
UWI 🔞
Lumipas pa ang mga araw ay palaging binibili ni Adam ang oras ko pero matapos ang naging paguusap naming dalawa sa mall ay nagbago siya, nagbago ang pagtrato at lumabas ang tunay na galit niya sa akin.
Dahil sa mga kinikilos niya ngayon ay ipinakita niya sa akin na hindi pa niya ako naggawang patawarin dahil sa nangyari sa nakaraan.
Aanhin ko ang pagbalik sa kanya o yung pagmamahal niya kung hindi niya ako kayang patawarin. Baka kapag bumalik lang ako sa kanya ay mas maging komplikado.
"Adam baka pwedeng bukas na lang akong magtrabaho. Mukhang masama ang pakiramdam ko." paalam ko sa kanya.
Napagod kasi ako sa paghahanap kahapon sa anak ko. Kasama ko si Tin at pati na rin si Fred. Sa katinayan niyan ay grabe din ang pasasalamat ko kay Fred dahil nagsabi siya na magha-hire siya ng private investigator para makatulong sa paghahanap ng anak ko.
"Hindi pwede, nagbayad ako ng malaki para sa iyo kaya panindigan mo yung trabaho mong pinasok." galit niyang sabi at pinigilan ko ang maluha.
Pagdating namin sa isang hotel ay mahigpit ang pagkakahawak ni Adam sa braso ko. Ramdam na ramdam ko ang galit niya sa akin at baka anumang oras ay saktan niya ako ng pisikal.
Pagpasok namin sa loob ng hotel room ay tinulak niya ako pahiga sa kama. Inalis niya ang necktie na suot at pinaibabawan ako.
"Ayaw mong bumalik sa akin kasi mas gusto mong pinagpyepyestahan ka ng mga lalaki sa club na yun." sabi niya.
Pinigilan ko na tumulo ang luha ko at mas piniling wag na siyang sagutin dahil kahit magpaliwanag ako o ipagtanggol ko amg sarili ko ay hindi siya makikinig.
Ang sakit sakit isipin na palagi niya lang nakikita na siya lang yung nasasaktan pero nasasaktan din ako.
Noong tinawagan ako ng Mama niya para makipaghiwalay sa kanya ay wala sa aking narinig sa reklamo o mura dahil naintindihan ko yung gusto g mangyari ng Mama niya.
Noong araw na maghiwalay kami ay kahit ay wala sa loob kong sinabi na pagod na ako at ayaw ko na pero anong narinig ko kay Adam, na hindi ako deserve na mahalin.
Kahit kailan ay hindi niya narinig na nagreklamo ako, na minura ko siya sa letseng nangyayari sa amin at sa buhay ko.
Pero hindi pala sapat talaga ang tamang mahal mo lang ang isang tao kasi kung hindi mo ito kayang ipaglaban wala ring kapupuntahan.
Ilang beses sa akin nangako si Adam na ako lang pero sa huli ay sumuko siya at hindi man lang naggawang ipaglaban noon ang pagmamahalan namin, ang pagmamahal niya sa akin.
Nagsimulang halikan ako ni Adam at hinayaan ko lang siya. Trabaho ko nga pala ito. Ang sumunod niyang ginawa ay hinawakan ang dibdib ko at ang isang kamay niya ay pumasok sa pantalong kong suot.
Sandali pa ay natagpuan ko na parehas kaming wala nang saplot. Hinalikan ako ni Adam sa leeg at napunta iyon sa dibdib ko.
"Ito ang gusto mo di ba?" aniya at ipwinesto ang kanyang pagkalalaki sa akin.
Hindi ko maggawang tingnan si Adam dahil naalala ko noong unang araw ko dito sa Manila. Noong ginahasa ako.
Pinagpatuloy ni Adam ang paggalaw sa ibabaw ko hanggang sa labasan siya. Hingal na hingal siyang nahiga sa tabi ko habang ako naman ay agad na kinuha ang kumot at itinaklob sa katawan ko.
Ilang sandali pa ay tumayo si Adam at may kinuha sa bulsa ng short. Nakahiga ako habang nababalot ng makapal na makapal na kumot ang hubad kong katawan.
Sinundan ko ng tingin si Adam at ilang sandali pa ay itinapon niya sa mukha ko ang bayad na puro tigi-isang libo.
Hinawi ko ang kumot na nakatakip sa katawan ko at pinulot ang bayad ni Adam sa akin. Sanay na ako sa mga ganitong sitwasyon, na ipamumukha talaga sa iyo ng mga customer mo ang pera.
Ang masakit lang sa parte ko ay si Adam ang bestfriend ko at naging boyfriend ko noon pero ganito na siya ngayon. Sa bagay kasalanan ko nga pala kung bakit siya nagkaganyan.
Habang pinupulot ko ang mga pera ay nakatingin siya sa akin na may halong pandidiri. Wala akong pakialam kung anong tingin niya sa akin, hayop man o kung ano basta ang mahalaga ay itong pera niya, itong bayad niya sa akin.
Naalala ko noong ginahasa ako, ibinato rin sa akin ng matandang lalaki ang pera sa mukha ko.
Kung hindi ko lang kailangan ng pera para sa paghahanap ng anak ko ay hindi ko pupulutin ang pera niyang tinapon pero hindi eh. Kailangan na kailangan ko ng pera.
Gustong gusto ko nang makita at makasama ko ang anak ko. Ilang taon na siyang nawawala at nagaalala ako kung kamusta ang kalagayan niya.
Maraming nagsasabi na maaaring patay na siya pero imposible iyon. Nararamdaman kong buhay pa siya at mahahanp ko siya.
Nakasunod ang tingin ni Adam sa akin nang ilagay ko sa sira at butas butas kong bag ang pera. Isa-isa kong pinulot ang mga damit at isinuot iyon habang nakatingin pa rin siya sa akin.
"Salamat Sir." sabi ko at kinuha na ang gamit.
"Isa kang puta." sigaw niya sa akin nang nasa may pintuan na ako. Humarap ako sa kanya at pinigilan ang maluha sa harap niya.
Masakit marinig ang salitang sinabi niya na mismong nanggaling sa taong mahal na mahal ko noon hanggang ngayon.
"Alam ko Sir." sabi ko at binuksan na ang pintuan palabas ng hotel room.
Simula nang magkita kami ay siya palagi ang customer ko. At tulad nang ginawa niya kanina sa akin ay parati niyang sinasampal at tinatapon ang bayad sa mukha ko. Iyong ang mga nangyari sa nakalipas na araw. Gagamitin niya ang katawan ko at isasampal sa akin ang perang bayad.
Hindi siya ang unang taong gumawa noon pero pagdating sa kanya ay nasasaktan ako. Hindi siya ang Adam na nakilala ko at minahal.
Mabait, maalaga at may respeto yung Adam na kilala ko, yung minahal ko.
Nang makalabas sa hotel ay pumwesto ako sa gilid ng building. Kinuha ko ang kaha ng sigarilyo at kumuha ng isa doon at tsaka sinindihan ito.
Kailangan kong kumalma.
Ang paninigarilyo ko ngayon ay hindi nakatulong para pakalmahin ang sarili. Kasabay nang pagbuga ko ng usok mula sa bibig ay siyang pagtulo ng luha ko.
"Mahal na mahal ko si Adam."
Ilang sandali pa ay bumuhos ang ulan at nabasa ako kasabay nun ay pagkaupos ng sigarilyo ko kaya tinapon ko iyon sa gilid.
Umiiyak ako habang malakas ang buhos ng ulan. Nakatingin lang ako sa semento na kinatatayuan ko at parang walang balak na umalis sa gitna ng ulan.
"Uwi na tayo Patricia." natigilan ako nang may nagsalita at kasabay nun ay ang pagpayong sa akin ni Dave. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.
"Pagod na pagod na ako Dave. Ayoko na." sambit at ginantihan din niya ako ng yakap habang pinapatahan ako.
"Alam ko, kaya nandito ako. Uuwi na tayo." sabi niya pa.
MISTERCAPTAIN
Professor
Maraming salamat po sa pagbasa at paghintay ng update. Cheer me up😔 Medyo na-i-stress ako. Check my latest video on tiktok.
Sino ang kakampihan? Si Dave o si Adam?
Btw, another clue, niloloko lang kayo ni Pat nang hindi niyo namamalayan. Bahala kayo mag overthink.
Humihingi rin po ako ng pasensya kung hindi ko kaagad kayo mareplyan sa facebook, wattpad at tiktok dahil nahihirapan po aking buksan ang mga account ko dahil sa mga notifications. Ganun pa man ay susubukan ko na mareplayan ng maaga. Salamat!
May ipopost din po ako sa FB PAGE maya-maya, tingnan niyo na lang.
