Gizemli Çocuk

40. Bölüm

———1 Hafta Sonra————

————Laura'nın Ağzından————

Okul koridorunda el ele tutuşmuş bir şekilde yürürken bize bakıp fısıldaşmaya başlayan insanlar umurumda bile değildi. Artık tek istediğim Ross'la birlikte olabilmekti ve o da gerçekleşiyordu.

Ancak Jennifer için hala endişeliydim, bir haftadır okula gelmiyordu. Kendine kötü bir şey yapmamış olmasını diliyordum yoksa kendimi çok suçlu hissederdim.

Jennifer hakkında düşünmeye devam ederken, Ross'un bana seslenmesiyle gerçek dünyaya döndüm.

''Laura?''

''Hı?''

''Beni mi düşünüyordun?'' dedi ve yüzüne kendine güvenir bir gülümseme koyup arkasında duran dolaplara yaslanarak bana doğru bakmaya başladı.

''Hayır.'' diyerek bakışlarımı ondan uzaklaştırdım ve dolabıma yöneldim.

Kaşlarını çatıp yanıma doğru yaklaştığında ters giden bir şeyler olduğunu anlamış gibi görünüyordu.

''Bir de bana romantik olmadığımı söylüyorsun.'' Tekrar konuştuğunda ona doğru dönüp gülümsedim ve bir sonraki dersimin olduğu sınıfa doğru yürümeye başladım.

''Pekala, bunun sahte bir gülümseme olduğunu biliyorum. Şimdi bana neler olduğunu anlat.'' Yanıma gelip yürümeye başladığında ona neler olduğunu anlatıp anlatmamak konusunda emin değildim.

''Ben... sadece Jennifer hakkında endişeliyim. Ya kendine kötü bir şeyler yaptıysa?'' Yürümeyi kesip ona doğru döndüğümde, yanıma yaklaştı ve saçlarımla oynayarak konuşmaya başladı.

''Öncelikle bu konu hakkında endişelenmen çok saçma, artık Jennifer'ın ne yaptığı umurumuzda olmamalı. O hakettiğini buldu. Ayrıca beni düşünmüyor olmana çok kırıldım.'' dediğinde son söylediği cümleye karşı güldüm.

''Sadece kendimi suçlu hissediyorum ve inan bana her an seni düşünüyorum.'' dediğimde gülümsedi ve elimden tutarak yürümeye devam etti.

''Megan'ın planını önceden bilmiyordun ve bunun bir parçası değildin yani kendini suçlu hissetmen gereksiz.'' Beni her zaman rahatlatabilen konuşmalarından birini yaptıktan sonra başımı omzuna doğru yasladım ve birlikte sınıfa doğru girdik.

————Ross'un Ağzından————

Öğlen yemeği için kafeteryaya indiğimizde Megan ve ben masada oturuyorduk, Laura ve Andres ise elinde tepsileri ile birlikte gülerek masaya doğru geliyorlardı.

Kaşlarımı çatarak onları izlerken, Megan ise telefonuna indirdiği bir oyunu bitirmeye çalışıyordu.

''Hey, Megan.'' dediğimde bana doğru döndü.

''Noldu?''

''Sence... Andres, Laura'dan hoşlanıyor olabilir mi?'' Cümlemi bitirmemle bana bakmaya başlayıp gülmeye başlaması bir olmuştu.

''Ben ciddiyim.'' dediğimde Laura ve Andres'a baktı, ardından bana doğru döndü.

''Pekala, kıskanmanı anlayabiliyorum. Ama Andres böyle bir şey olsaydı mutlaka bana söylerdi.'' dedi ve oyununa geri döndü.

Megan ve Andres daha bir hafta önce tanışmışlardı ve Megan böyle bir şeyi ona söyleyeceğini sanıyorsa yanılıyordu.

Megan'ı sorgu altına çekmeye devam edecektim ama Laura'ların masaya oturduklarını görünce vazgeçtim. Belki de Megan yerine Andres'i sorguya çekmek daha doğru olurdu.