Gizemli Çocuk

43. Bölüm

———————————-Bir Hafta Sonra——————————————-

————————————Ross'un Ağzından——————————————

John'un gelmemi söylediği yere giderken, düşünceler aklımdan bir türlü çıkmıyordu.

Lanet olası bir haftadır, Laura'ya çoktan zarar vermiş olabileceği düşüncesi aklımdan bir sürü çıkmıyordu. Eğer John'un elinde Laura'yı kurtarabilmemiz için yararlı bilgiler yok ise, kafayı yiyebilirdim.

Şuana kadar Laura'nın kaçırıldığından sadece Rydel, Andres, Megan ve Vanessa'ya bahsedebilmiştim. Vanessa, ailesine Laura'nın birkaç hafta eve gelmeyeceğini söylemişti, ama nedenini yalan söylemişti.

Doğruyu bilmeleri gerektiğinin farkındaydım, ama öğrenirlerse polisi aramak isteyeceklerdi. Fakat en iyisi bu işe polisi karıştırmamaktı.

Boş bir otoparka arabamı park edip, arabadan indiğimde, John'un gelmemi söylediği yer çok tanıdık gelmişti.

Oh, evet. Burası eskiden satışları yapmadan önce uğradığımız yerdi. Hakkında tek hatırladığım şey, bir depo olmasıydı.

Soğuk bir rüzgâr estiğinde, deri ceketime sarıldım ve deponun kapısından içeri girdim.

Pekâlâ, öncelikle burası tam bir depo gibi değildi. Dıştan hiç ilgi çekmeyen ve küçük görünen bir yerdi, ama içi tam bir uyuşturucu batağıydı. İçeride her türlü insanı bulabilirdiniz.

İçeride duran güvenlikler, beni tanıdıklarında geçmemi işaret ettiler. Baskın sigara kokusunun burnumu yakmasını umursamamaya çalışarak içeri doğru yürüdüm ve etrafıma bakınmaya başladım.

John'u gördüğümde yanında birkaç kişi ile beklediğini gördüm. Yanına doğru ilerlediğimde, beni fark etti ve eliyle gelmemi işaret etti.

''Umm... Beni neden çağırmıştın?'' dediğimde adamlarından birisine arkasını kollamasını işaret etti ve bana döndü.

''Burada konuşamayız. Gel benim odama geçelim.'' diyerek yürümeye başladığında onun arkasından gittim.

Birkaç uzun koridor yürüdükten sonra, duvarla aynı renkte olan bir kapının önünden geçtik. Eğer, buraya tek başıma gelmiş olsaydım, bu kapıyı fark edemeyeceğime bahse bile girebilirdim.

Uzun bir koridor daha yürüdükten sonra bir merdivenden aşağı indik ve karşımıza büyük siyah bir kapı çıktı.

John'un önündeki iki adam kapıyı açtıklarında, John ile birlikte içeri doğru girdik ve kapı kapatıldı.

John, odanın tam ortasında duran, üstünde bir bilgisayar ve birkaç belge olan, siyah masaya doğru yaklaştı. Yanına doğru ilerlediğim ve belgeleri incelemeye başladım.

''Laura'nın kaçırıldığı gün, sizin sokakta bulunan kamera kayıtlarını aldım ve onları ana yola doğru takip ettim. Şimdi sana birkaç video göstereceğim, sorularıma cevap vermeni istiyorum.'' dediğinde başımı onaylar anlamda salladım.

İlk kamera kayıtını açtı ve siyah arabanın, ön camına doğru yaklaştı.

''Evine giren kişi bu muydu?'' dediğinde kafamı salladım ve yüksek sesle konuştum.

''Evet, evet oydu! Plakasını falan görebilir miyiz?''

''Hayır, plaka çok silik bir şekilde yazılmış. Bunu görmemizin imkânı yok, ama kamera kayıtlarını takip ettim ve arabanın şehir dışına gittiğini tespit ettim.''