28. Bölüm

818 42 13
                                    

-----------------------------1 Hafta Sonra--------------------------------------

-----------------------------Laura'nın Ağzından-----------------------------

Yeni yılı da İsviçre'de kutladıktan sonra California'ya geri dönmüştük. O gece Ross'la öpüşmemizden sonra tekrar birlikte olma kararı almıştık. Ama kimseye söylemeyecektik. Tekrardan tehdit mesajlarıyla uğraşmak istemiyorduk. Hatta şuan sadece ikimizin arasında bir sırdı. 

Ross elimi tuttuğunda düşüncelerimden sıyrıldım ve sınıf ortamına geri döndüm. Ah, evet maalesef tatilimiz bitmişti ve okula geri dönmüştük. Keşke hep orada kalabilseydik. 

Ross'a bakıp gülümsediğimde elimi daha sıkı tuttu. Kimse anlamasın diye çok bakışamıyorduk, ama onun beş saniyelik gülümsemesi bile yetiyordu. 

Gözlerim yandaki pencereye kaydığında gülümsemem genişledi. Kar yağıyordu ve her yer bembeyazdı. Ross'u hafifçe dürttüm ve dışarıyı gösterdim. 

Yağan karı gördüğünde gülümsedi ve fısıldadı, ''İstersen okuldan sonra biraz gezebiliriz.'' 

''Olur.'' dediğimde önüne döndü.

---------------------------------------------------------------

Uzun ve sıkıcı bir matematik dersinden sonra sonunda okuldan çıkabilmiştik. Okuldan bir sokak sonra uzaklaştığımızda Ross elimi tuttu, bu soğuk havada bile hala sımsıcaktı.

''Ya birisi görürse?''

''Birşey olmaz, ben hallederim.'' dedi. 

''Peki.'' dedim ve ona doğru sokuldum. 

''Seninle böyle yürümeyi özlemişim.'' dediğinde gülümsedim.

''Bende.'' 

''Ağaç eve gitmek ister misin?'' 

''Gidebilir miyiz?'' 

''Evet, evin yakınındayız zaten gidip arabayı alalım.'' 

Kafamı tamam anlamında salladım ve eve doğru ilerlemeye başladık. 

Ross içeriden arabanın anahtarını aldı ve arabaya bindik. Ağaç eve doğru sürmeye başladığında radyoda, bir şarkı çalmaya başladı. Ben şarkıya eşlik etmeye başladığımda Ross'ta gülerek bana katıldı. 

Eve geldiğimizde, arabadan indik ve içeri girdik. Aklıma eski anılarımız geldiğinde yüzümde bir gülümseme oluştu. 

''Film izleyelim mi?'' dediğinde ona doğru baktım. 

''En son film izlediğimizde ne olduğunu hatırlıyor musun?''

''Sen uyumuştun ve seni uyandırmak istememiştim, ne yapayım yani?'' dediğinde sesi gergin çıkmıştı. 

''Tamam, kızma.'' dedim ve gülerek ona sarıldım. 

''Sana kızmam mümkün mü sence? Ayrıca bir film seç izleyelim.''

''Geçen sefer ben seçmiştim. Bu sefer sen seç.''

''Tamam. Hmm... Romeo ve Juliet'e ne dersin?'' dedi.

''Olur, hadi gel.'' dediğimde güldü ve yanıma geldi ve sarılarak filmi izlemeye başladık.

 ------------------------------------------------------------

Filmin sonunda ağlamaya başladığımda Ross bana bir bakış attı. 

''Ya tamam ağlama artık.'' dedi. Cümlesinin aksine ses tonu yumuşacıktı.

"Ama ikisi de birbirlerine kavuşamadan öldüler."

"Belki de kavuşabilmeleri için ölmeleri gerekiyordu." dedi.

"Bu gece burada kalalım mı?" dediğimde güldü.

"Bana uyar da, eve dönmek isteyen sen değil miydin?"

"Fikrim değişti."

"Tamam, ne yapmak istersin?"

"Uyumak." dedim ve göğüsüne daha çok sokuldum.

"Koltukta uyumanın iyi bir fikir olduğunu sanmıyorum. Hadi yatağa gidelim." dedi.

Yerimden kıpırdamadığımda, "Laura?" dedi.

Tekrar bir tepki vermedim. Kalkacak gücüm olduğunu sanmıyordum.

Biraz sonra havalandığımı hissettim. Ardından sımsıcak, yumuşak bir yatağa bırakıldım.

Daha sonra Ross beni kollarının arasına aldı ve üstümüzü örttü. Kafamı boynuna gömdüğümde, yüzünü saçlarımın arasına koydu.

Gözlerim kapalı olsa bile bu kişinin Ross olduğunu biliyordum. O bilindik parfüm, kokusu üzerindeydi. Ve sanki onun varlığını hissedebiliyordum.

Baştan aşağı herkesten farklıydı o. Özeldi sanki, her kız onunla olmak isterdi. Ayrıca ondan hoşlanan kızlar manken gibiydiler, ben ise sıradandım.

Her gün saçlarım için uğraşmazdım veya makyajım için. Kıyafetlerim özenle seçilmiş değillerdi. Genellikle özel günler dışında Convers giyerdim.

O kadar kız arasından neden ben diye sorduğumda ise, "Sen farklısın, onlar gibi çıkarcı değilsin ve sana aşığım." diyordu.

Onu hak etmek için ne yaptığımı bilmiyordum.

Daha çok düşürsem beynimin yanacağını fark ettim ve zihnimi boşalttım. Şuan en iyisi güzel bir uykuydu.


Hey hey hey! *gülücükler saçan emoji* Evet, öncelikle bu bölüm tamamen Raura ile doluydu. Biraz aksiyonsuz yaşasınlar dedim asshdhdhs (kimse gülmedi)

Bölüm kısaysa üzgünüm telefondayım ve belli olmuyor. (╯︵╰,)

*reklam şeysi* Sadece Benim'i okumuyorsanız ona da bakar mısınız? *reklam şeysinin sonu*

Her neyse, Jennifer kankanız geri dönecek, özlediniz mi? Asdhddhshjdjs

(/^▽^)/

Harika kalın, sizi seviyorum.

Gizemli ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin