—————————Hatırlatma————————————
''Ross!'' Duyduğum yüksek çığlıkla beraber hızlıca gözlerimi açarken Laura'nın korku dolu gözlerle beni uyandırmaya çalıştığını fark ettim.
''Laura, ne oluyor?'' dememle birlikte içeriye siyah maskeli ve elinde silah olan birisinin girmesi bir olmuştu.
İşte şimdi ne yapacağımı bilmiyordum...
——————————————Yeni Bölüm————————————————
Gözlerimi büyütmüş bir şekilde Laura'ya doğru bakarken, onun zarar görmesine izin vermeden nasıl bu işin içinden sıyrılacağımızı düşünüyordum.
Maskeli kişi, yavaşça yanımıza doğru yaklaşırken konuşmaya başladı.
''Eğer ikinizden birisi hareket ederse, sonunuz kötü olur.'' Duyduğum cümle ile birlikte ne yapacağımı bilemedim. Şuan bizi vurabilme ihtimali bile vardı.
Yavaşça Laura'nın yanına doğru yaklaşıp onu benden uzaklaştırdığında hiçbir şey yapamadığım için sinirden ölecektim. Laura, ağlamaya başladığında, elleriyle ağzını kapattı. Silahı Laura'nın kafasına dayadığında ise gerçekten korkmaya başlamıştım.
''Senin zarar vermek istediğin kişi benim! Laura'yı bu işe karıştırma!'' Yataktan kalktım ve karşısına geçerek konuştum.
Dediklerim karşısından kahkaha attı ve sadece gözleri görünen maskesinin altından bana doğru bakmaya başladı.
''Kim olduğum hakkında hiçbir fikrin yok, değil mi Lynch?'' dediğinde derin bir nefes aldım. Aslında... Bu ses fazla tanıdık geliyordu, sanki her gün duyduğum bir sesti...
''Hayır, yok ama eğer şuan Laura'yı bırakıp beni alırsan amacına ulaşmış olacaksın! Lütfen, onu değil beni al.''
''Hayır, Laura benimle geliyor.'' Soğuk bir ses tonu ile konuştuğunda ona doğru bir hamle yapmaya çalıştım, ama silahın ucu ile karnıma yediğim yumruk sayesinde yere düştüm.
Ben acı içinde yerde kıvranırken, Laura'nın çığlıklarını duyabiliyordum. Tekrar ayağa kalkıp maskeli kişiye bir yumruk attığımda Laura'yı duvara doğru fırlattı ve bacağıma sert bir tekme attı.
Laura, ayağa kalkmaya çalıştığında da tekrar ona doğru bir silah dayadı. Ardından da, onu çekiştirerek dışarı doğru ilerlemeye başladı.
Çektiğim acıyı umursamamaya çalışarak ayağa kalktım ve peşlerinden gitmeye çalıştım.
''Laura! Hayır, lütfen dur!'' Nefes nefese konuşarak ve duvarlara tutunarak peşlerinden gitmeye çalıştığımda maskeli kişi arkasını döndü ve konuşmaya başladı.
''Eğer beni takip etmeye devam edersen, onu tam burada öldürürüm.'' Laura'nın başına dayadığı silahı işaret ettiğinden vücudumdaki tüm kanın çekildiğini hissettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizemli Çocuk
FanfictionYağmur damlaları saçlarımdan dudağıma doğru süzülürken sadece gözlerimin içine bakıyordu. ''Seni seviyorum.'' Sesi fısıltı gibi çıkmıştı. Yüzüne daha çok yaklaşıp cevap verdim. ''Ben de seni seviyorum.'' Yüzünde kocaman bir gülümseme oluşurken, ara...