17 Aralık (Final)

11.İlmek

4K Olmuşşuzzzz!Sonsuz teşekkürler hepinize,iyi ki,varsınız! Bunun için uzun bir bölüm yazdım.Şimi uzun soluklu bir bölüm sizi bekliyor,iyi okumalar.

🎼Mark Eliyahu-Through me

***************

Yazarın anlatımıyla

Gürültüden uzaklaşan genç adam barın koridordan ilerleyip tuvaletin olduğu kapının önüne geldi. Kapı aralıktı. Kulağına bir anda bağırma sesleri dolduğunda kaşlarını çattı "Ne zaman ödeyeceksin lan piç kurusu?! Her seferinde farklı bir zamana erteliyorsun. Benim artık sabrım kalmadı!"

Adamın konuşmasından sonra başka birinin sesi duyuldu "Abi bu sefer gerçekten ödeyeceğim. Madde kullandığım için ailemle aram kötüydü. Ama onlarla arayı düzelttim. Yemin ederim aldığım tüm malların parasını kuruşu kuruşuna ödeyeceğim." Anılar zihnine dolduğunda genç adamın göğsünü ağır bir kütle çöktü. Boğazı düğümlenirken gözleri aralık kapıdan içeriye ilişti. Otuzlarının başlarında olan esmer kel bir adam, en fazla on sekizinde olan bir çocuğu duvara dayamış boğazını sıkıyordu.

Adam sözünü kesti duymak istemeyek "Benim bu masallara karnım tok artık! Sen beni salak mı sanıyorsun?! Beni bu zamana kadar ciddiye almadın. Şimdi sana beni umursamamak ne demek göstereceğim!" Adamın dudaklarına zehirli bir gülümseme yayıldı. Adam elini cebine atmıştı ki kapının bir anda geniş şekilde açılması ile duraksadı. Afallamıştı.

"Ne oluyor burda?" dedi Ceyhun sinirle. Gözleri ara ara korkudan titreyen çocuğa kayıyordu. Her baktığında kalbi sanki bir acuç tarafından bir güçle sıkılıyordu. Gözlerindeki çaresizlik ona birini hatırlatıyordu.

Adamın bakışları anında yumuşadı ve boğazındaki elini hızla geriye çekti. Çocuğun boynunda elinin izleri kızarıklıklar oluşturmuştu. Pis şekilde gülümsedi "Aramızda küçük bir meseleyi hallediyorduk." Zoraki şekilde gülümseyerek vücudu deli gibi titreyen çocuğa döndü "Değil mi?" Çocuk korkuyla kafasını hızla aşağı yukarı salladı. Adamın samimiyetsiz bakışları kapıdakk yabancı kişiye odaklandı "O yüzden karışmazsanız seviniriz." Her şeyi duymasa bile Ceyhun buna inanmazdı. Çünkü bir kaç saniye bakışları çocuğa kaydığında bile ne kadar korktuğunu göre biliyordu.

"Ya karışırsam ne olur?"  Adamın sabrı zorlanmıştı ki derinden nefes aldı. Zaten işleri iyi gitmediği için canı sıkkındı bir de bu adamın işine karışması işin tuzu biberi olmuştu.  

Öfkesini kontrol edememesinin diğer sebebi kısa süreliğine onu terk eden uyuşturucu krizinin tekrar baş kaldırmasıydı. Yüksek sesle bağırıp cebinden çıkardığı bıçağı bir anda çocuğun boynuna dayadı. Öfkeden gözü hiç bir şey görmüyordu adamın.

Ceyhunun acı kahveleri irice açıldı. Karşısında ölümle burun buruna olan bir adam vardı ve o ne yapacağını bilmiyordu. Donuk gözlerleri keskin bıçağa kaydı. Ardından boğazına bıçak dayanan erkek çocuğuna tırmandı. Acıyla yüzünü ekşitmişti.

Çekinerek bir adım attı öne doğru "Bıçağı hemen bırakmazsan polise haber veririm."

O sırada adam bıçağı çocuğun boğazında gevşetip dişlerinin arasından konuştu "Siktir git,kafamı bozma benim. Umrumda mı sence!" Adamı eli titrediği için bıçağı tutmakta zorlanıyordu. Gözleri de baygın bakıyordu.

Adamın halinin kötüleştiğini görüp deli cesareti ile iki adım atarak bıçağı tutan eline tutundu. Adam hamleyi beklemediği için kontrolünü kaybetse de kısa zamanda kendini toparladı. Keskin bıçağın yönü artık uyuşturucu bağamlısı çocuğa dönük değildi. Çocuk karışıklığı fırsat bilerek hızlı adımlarla tuvaleti terk etti. Vicdan azabı duysa da kendini kurtarmalıydı.