44. İlmek

381 28 5
                                    


DUYURU!!! Öncelikle şunu söylemeliyim ki bölüm gelmesinde aksaklıklar yaşana bilir. Bu son bölümü atarak 1 ay bölüm akışını durdurmak istiyorum. Çünkü finale çok az kaldı. Ve ben finali kafamda doğru düzgün oturtmuş değilim.Rotamı oluşturup aranıza kısa süreliğine döneceğim. Sonra bu güzel hikayeye artık veda etme zamanı gelecek. Kitabın kapağının kapanma vakti yetişiyor çünkü. Kaç bölüm kaldı diyemem. Ama on bölümü görmez. Neyse çok uzatmayayım. Keyifli okumalar ve iyi eğlenceler. Aşk ve sevgi ile kalın❤😻🤗

Dip not; Bu bölümden sonra texting bölümü ata bilirim.Ama net değil atacağım.

🎼Can Koç- Gökyüzünü tutamam

........................

Begüm'den

5 mart 2022

Deniz feneri...Yutkunmama sebep oldu.Önünde duruyordum.Geçmişim aklıma düşüyordu.Hiss olarak hüznü getirse de peşinden huzuru getiriyordu. Ne zaman kötü hissetsem kendimi burada buluyordum. İçime sığamadığım günlerde buradan medet umuyordum. Fener bana kaybolduğum karanlık labirentte ışık tutarak yol gösteriyordu. Gülümsedim. Geçmişe buruk değil içtenlikle gülümsedim

Deniz fenerine adımladığım zaman aklımda hala cevaplanmayan sorular vardı.Demir neden beni buraya çağırmıştı? Tuhaftı.

Vardığım zaman Demir'i arkasını fenere vermiş şekilde gördüm. Ellerini kot ceketinin ceplerine sokmuş denizi izliyordu.Altında siyah kot pantolunu vardı.Ona doğru adım attığım zaman geldiğimi hissetmiş gibi bana döndü. Yüzünde koca bir gülümseme belirdi. Onunla eşzamanlı ben de gülümsedim. Elini uzatarak gelmemi işaret etti. Ona doğru yürüdüğüm zaman gözleri parlıyordu.Ela gözleri fenerin ışığıyla daha açık bir renge bürünüyordu. Elimi naif şekilde tutup kayalıklara doğru adımladı. Etrafda bir sürü küçük süs fenerleri vardı.Denizle eşleştikleri zaman ortaya nefis bir tablo çıkıyordu.Dudaklarım hayranlıkla aralandı "Çok güzel!" Dilini şaklattı.

"Güzellik kavramımız farklı." Kaşlarımı çatınca gülümsedi "Tamam, güzel ama en güzeli değil." Ne demek istediğini anlayınca tebessüm ederek kafamı iki yana salladım. Kayalıklardan biraz da inip durduk.Şimdi denize çok yakındık. Eskiden hep burada otururdum. Kaşlarım çatılarak hızla Demir'e döndüm

"Neden burası?"

"Çünkü bugün 5 mart, mavi gözlü kız." Afallayarak ona baktım.Gözlerim kısılmıştı.Çünkü söylediklerinden hiç bir şey anlamıyordum.

"Na...nasıl yani?"

"Bunu sana ben değil , on sekiz yaşındaki Demir anlatacak." Gülümseyerek elimi bıraktı. Yan tarafa eğilerek taşın üzerindeki defteri alıp yeniden yanıma döndü.Hala anlayamıyordum. On sekiz yaşındakı Demir derken ne anlatmak istedi? Noluyor burda? Ağzımı aralayıp bir şey söyleyecektim ki elime bir anahtar tutuşturdu.

 On sekiz yaşındakı Demir derken ne anlatmak istedi? Noluyor burda? Ağzımı aralayıp bir şey söyleyecektim ki elime bir anahtar tutuşturdu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17 Aralık  (Final)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin