17 Aralık (Final)

33. İlmek (Sezon finali)

Sezon finali ile karşınızdayız.Keyifli okumlar!

🎼Göksel-Yalnız kuş

🎼Gökhan Kirdar-Yağmur

......................

Nazlı'dan

31 Aralık 2021

Bir insanın bu hayatta en ihtiyacı olan şey anlaşılmaktır.Evet,biri tarafından anlaşılmak. Sorgulanmadan öyle olması gerektiği için yaptığını düşünen biri.Bir insanın hayata tutunması için yeterli bir sebep bence.Çünkü hayatımız yeterince sahte yargıçlarla dolu olduğu için o kişiye su,hava gibi ihtiyaç duyarız.Ona bağlanırız,güveniriz.Yanımızda olmasa bile sanki nefesini ensemizde hissederiz.Kendimizden nefret ettiğimiz anlarda bile kalbimize ulaşmaya çalışır ve inandığımız bu düşüncenin aslında bir yanılgı olduğunu anlatmaya çalışırlar. Sadece bir sarılma bile tüm dünyalara bedel olur. Bu zaman bile güven,huzur duygusuna içimizde korku ve endişe eşlik eder. O korku soluğunu keserek soğuk terler dökmeni sağlar. Güveninin sıcak nefesini ensende hissettiğin gibi korkunun soğuğunu da hissedersin. Anlaşılmamak; Bu kendisini kelimelere değil karşındakinin güvenine teslim edenlerin cehennemidir.

"Anlamadım, biz 'Yasak Elma' çekiyoruz da Sen Ender,ben Caner miyim? Niye ayak işlerini bana yaptırıyorsun?" diye söylenen Cafer'e döndüm. Koltukta bitkin halde yayılmıştı.Siyah takım elbise,beyaz gömlek giymiş,sarı saçlarını yana doğru taramıştı.Yüzüme sıcak bir gülümseme yerleştirdim.

"Ben dizide parlayan oyuncu,sen ise dizinin tüm yükünü üzerine sırtlayan set ekibisin.Ne kadar önemli bir iş yaptığını farket." Saçlarını karıştırarak kafasını koltuğun arkasına attı.

Aynada elbisemi düzeltirken kapı birden açıldı.Begüm heyecanla içeri girdi "Zaman yaklaşıyor ve kalbim heyecandan deli gibi çarpıyor!" Öyle bir çığlık atarak konuşuyordu ki, kulağımın zarı yırtılacaktı.Endişeyle ikimize de göz gezdirdi "Sorun yok değil mi,her şey tamam?" Cevap beklerken tek ayağını kendinden bağımsız şekilde hareket ettiriyordu.

Ellerimle saçımı arkaya ittim "Sen böyle telaşlı davranırsan,sorun o zaman olacak.Sakin olsana.Her şey kontolüm altında." Elini kalbinin üzerine koyarak derinden nefes aldı ve geçip Cafer'in yanında oturdu.

Kapı bir kez tıklatıldıktan sonra açıldı.Bu sefer içeri giren kişi Ceyhun' du.Beyaz gömleğin üzerine siyah slim fit ceket,altına gri kumaş pantolon giymiş,boynuna ise siyah papyon takmıştı.Saçlarını düzenli şekilde yukarı kaldırmıştı.Gerçekten büyüleyici gözüküyordu. Gözleri benimle birleşince baştan aşağı beni süzdü ve yutkundu "Çok güzel olmuşsun." Sesinde hayranlık vardı.

Etrafımda bir kez döndüm ve saçımı savurarak gülümsedim "Biliyorum,her zamanki halim." Aynaya dönerek kendimi tekrar süzdüm "Şaka maka,ben gerçekten çok güzel olmuşum.Resmen Adriana Lima Türkiye şubesiyim.Allah kahretsin,her şeyimle çok mükemmelim!"

"Egoist kelimesinin sözlükte karşılığı sen olmalıymışsın." diye Begüm mırıldandı.

Kaşlarımı çatarak ona doğru dönünce şirin bir şekilde gülümsedi "Haklısın,senin bu kadar güzel olman bize haksızlık."

Cafer yerinde huzursuzlandı "Güzelliğine bir şey diyemem taş olurum.Ayrıca eklemeliyim ki senin şeytandan bir gün önce doğduğunu düşünüyorum.Çünkü ona bile papucunu ters giydirmenin başka açıklaması olamaz." Dişlerimi göstererek gülümsedim,etrafıma göz gezdirince atacak bir şey bulamadım.Eğildiğim zaman ikisi merakla beni izliyordu. Ayağımdakı siyah bağcıklı topuklu ayakkabıları çıkarıp tekini yukarı kaldırdım.