17 Aralık (Final)

Tanıtım

13 Şubat 2023 güncellemesi:

Bölümler benim yazım açısından ilerlememi simgeliyor. Her bölümde gelişmeye şahit olacağınıza teminat vere bilirim. O yüzden ilk bölümleri okurken önyargılarınızı kenara bırakmanızı rica ediyorum. Yurtdışında büyüdüğümden kaynaklı olarak yazım ve imla hatalarım ola bilir. Bunu göz önünde bulundurursanız sevinirim.  Ama eleştirilere her zaman açığım. Keyifli okumalar!

Başlama tarihi- 8 şubat 2022...

.........................

15 Mart 2022

Kuruyan dudaklarımı yaşladım "Kimsiniz siz?" Sesime endişe ve tedirginliğin tohumları serpilmişti. Etrafıma göz gezdirdim korkuyla ellerimi iki yana açtım "Benim burada ne işim var?" Göz bebeklerim mümkünmüş gibi daha da büyüyordu "Sizin benimle ilgili probleminiz ne?" İnce dudakları tekrar yana kıvrıldı tanımadığım adamın. Tedirginliğimden zevk alıyormuş gibi bir hâli vardı. Gülüşü samimiyyetten tamamen uzaktı. Soğuktu.

Baş ve işaret parmağını kemikli burnuna getirip sıktı "Fazla soru soruyorsun," Kehribar rengi gözleri alaylı biçimde baştan aşağı tekrar süzdü beni "Şimdiden yoruldum." Gerginlikten vücudumun uyuştuğunu hissediyordum. Boğazını temizledi "Ama seni çok merakta bırakmayayım," Dudaklarındaki alaycı tebessümün yanı sıra altın harelerinin sanki rengi koyulaşmıştı. Kaşlarımı çatmadan duramadım. Elini öne doğru uzattı "Ilgaz Ural Karadağ," Tanımadığım için yüzüne boş boş bakerken boğazından kahkahalar döküldü "Tanıştığımıza pek memnun olduğumu söyleyemem." Bakışları sertleşti "Ama bu ismi aklında iyi tut olur mu? Gerçi unutman çok zor olacak, güzel Mira." Gözlerim irice açıldı tekrar. Uzun süre havada kalan elini yumruk yaparak geri çekti.

"O mesajları...." Yutkunma gereği hissettim "Mesajları... gönderen sendin?" Sırıtırken kafasını keyifle salladı. Yumruğumu sıktım "NE İSTİYORSUN BENDEN?" Kendimden bağımsız çıkan ağlamalıklı sesim onu daha da gülümsetti. Çenem konuşurken titriyordu.

Alayla ellerini birleştirirken dudaklarını öne doğru büzdü "Minik Mira, üzülüyorum ama." Gülümsemesi korkunç şekil aldı "Korkman gereken kişi ben değilim." Parmaklarını şıklattı yüzünden gülümsemesini eksiltmeden "Cihangir dururken beni iblis ilan etmen haksızlık değil mi, güzel Mira?" Afalladım. O adam? Hayır olamaz. Gözlerimi dehşet bürüdü. Her soluğum genzimi yakmaya başladı. Duyduğum isim sorar gözlerle ona bakmama neden oldu. Başka biridir. O adamın olması mümkün olmamalı. İhtimalleri avucumda uçmaması için sıkıca tuttum.

Dudaklarını aralamasına yüksek bir ses engel oldu "Karadağ!" diye bağırdı biri. Sesi bir yerden tanıdıktı. Dışarıdan gürültü sesleri duyuldu. Onunla eş zamanlı silah sesleri patlayınca bu sefer bedenimin her hücresi zangır zangır titriyordu.

Histerik kahkaha attı adının Ilgaz olduğunu öğrendiğim adam "Cihangir'i an, çomağı hazırla." Afallayarak onu seyrederken istifini bozmadan kahkaha atmaya devam ediyordu "Terbiyesiz, misafirliğe böyle mi gelinir?! Kılıçarslan'larda da adabın "A" harfi kalmamış canım(!)" Duyduğum soyisimle ihtimaller yerini gerçeklere devretmişti. Başımdan aşağı kaynar su döküldü sanki. Ellerimin titremesini umursamıyordum artık. Bacaklarım ayakta duracak gücü kendilerinde bulamıyordular. Hayır! Tuttuğum göz yaşlarım yanağımdan süzülürken kafamı hızla iki yana salladım.

Adım attım zorlukla dev cama doğru. Altın hareler üzerime dikkat kesildi tekrar. Bu sefer baştan aşağı süzerken alayın esamesi okunmuyordu. Her ne gördüyse bu onu afallatmıştı.

"Sa...saklanmam lazım." Ağladığım için sesim güçsüz ve titrekti. Ela gözlerim çaresizce ona çevrildi "Beni...saklar mısın?" Şaşkınlıktan dudakları aralık kalmıştı.

Attığım son adım zemine çivilendi. Arkamda bir şey yüksek sesle devrildi ve kırıldı "Ilgaz,bu sefer haddini fazlasıyla aştın!" Sesi kulağımda silah gibi patladı sanki. Ellerimi kulaklarıma tuttum tedirginlikle. Saklanmam lazım benim. Zaman için gelecek kavramı yok oldu. Tarihler geriye akmaya başladı.Takvim sayfaları hızını yavaşlattı ve durdu. 17 aralık 2021 üzerime yıkıldı ve ben tekrar öldüm...