Boğazını temizlerken gözlerim tekrar gözlerine tırmandı "Deniz feneri biliyorsun ki karanlıkta gemilere yol gösteriyor." Gözlerim dolarken kafamı salladım. Derinden nefes alırken gülümsedi "Benim için sen deniz fenerini temsil ediyorsun. Gülüşünle...
Hayalet okur olmayın lütfen!Oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın.
🎼Mithatcan Özer-Ateş böceği
*************************
Nazlıdan...
17 aralık 2021
Dersin bittiğini gösteren zil çaldıktan sonra elimi çenemden çektim.Ağır haraketlerle eşyalarımı toplamaya koyuldum.Bugün ders programım yoğun olduğu için gerçekten çok yorulmuştum.Bir yandan içimde bir sıkıntı sabahdan beri peşimi bırakmıyordu. Anlamadığım sebepten dolayı bugün bir süredir içimde yer kaplamıştı.Çantamı omzuma attıktan sonra amfinin kapısından çıktım.O sırada jean pantolonumun cebindeki telefonum titremeye başladı.Arayan kişiye kaşlarımı çattım.Derinden nefes alarak çağrıyı cevapladım "Efendim." Karşı tarafın söylediklerinden sonra gözlerim irileşti "Sen iyi misin?" Elimi göğsümün üzerine yerleştirdim "Tamam geliyorum ben hemen."
İçimi kaplayan endişeyle üniversite binasından hızla çıkmaya koyuldum. Aldığım haberin korkusuyla insanlara çarpa çarpa binanın dışına attım kendimi. Telaşlandığım için adımlarım düzensizdi.Yolun kenarında duran taksiye gideceğim sırada onu bana gelirken gördüm ve duraksadım.Ağır adımlarla gelip karşımda durdu.Onda garip bir tuhaflık vardı.Her zamanki neşeli halinden uzaktı.Benizi soluk,göz altları çökmüş,gözlerinde kızarıklıklar vardı.Düzenli olmasına alıştığım saçları dağınıktı.Derinden nefes aldım "Benim gerçekten gitmem lazım."
Kafasını hızla salladı "Dinle," Gözlerime büyük bir beklentiyle baktı "Bugün benimle kalamaz mısın?" Bakışlarına yerleşen umutla cevabımı bekledi.
Bir yanım büyük bir istekle kalmak istese de ama gitmekten başka çarem yoktu. Dudaklarımı bir birine bastırdım ve kafamı iki yana salladım "Üzgünüm." Sesim çatallaşmıştı.Omuzları sarsıldı. Zorlukla yutkundu.
Gitmek için bir adım attığım sırada bileğimden yakaladı ve beni kendine çekti.Sırtımın göğsüne çarpması heyecanlanmama sebep oldu.Parmağı ile nabzımın attığı yeri okşaması kalbimde sıcaklığın oluşmasına sebep oldu.Nefesinin boynuma çarpması vücudumun sakin kalmasına engel oluyodu.Kuruyan dudaklarımı yaşladım "Ceyhun,gitmem lazım."
Derinden özgür bıraktığı nefesinin boynuma çarpması kaskatı kesilmeme neden oldu. Nabzımdan kayan elleri ellerimi tutdu "Sana çok ihtiyacım var, Nazlı.Yalnızca bir gün." Sesi fısıltı gibi çıktı.Sesine yerleşen hüzün kalbimde bir yerin parçalanmasına sebep oldu. Bu kadar içime yerleşmesi doğru değildi.
Ondan ayrılarak temasından kurtulduğum zaman elleri iki yanına düştü.Karşısında durduğum zaman büyük bir ihtiyaçla beni seyrediyordu. Sanki ağzımdan çıkan tek bir cevap onun için tüm dengeleri değiştirecekti. Ama beni anlamak zorundaydı bana gerçekten ihtiyacı olan başka biri vardı.Gitmek zorundayım.Elimin birini destek olmak ister gibi omzuna koydum "Sen başının çaresine bakarsın. Kalamam." Gözlerine yerleşen umudun camı parçalandı ve yerini kırgınlık aldı.Bu afallamama sebep oldu.Onu bu hale getiren nedeni merak etsem de gitmeye mecburdum.
Dudaklarında buruk bir tebessüm oluştu "Haklısın bakarım..." Sesi titremeye başladı " Her zamanki gibi(!)" Kafasını hayal kırıklığı ile iki yana salladı ve geriye doğru iki adım attı ve duraksadı.Çökmüş gözlerini gözlerime çiviledi "Bugün senin için kurduğum sınıra bir adım daha yaklaştın." Gözleri buğulanırken zorlukla yutkundu. Yalvarırcasına gözlerime baktı. "O son adımı atma.Senin için bir anlam ifade ettiğimi şimdiden sonra düşünmüyorum ama,belki küçük bir umut.Ufak olsa da bir şey geçire bilmişsem sana.Benim için yapma." Son cümlesini söyleyip gözden kayboldu.Kurduğu son cümlelerden hiç bir şey anlamayıp dolan gözlerimle sadece arkasından baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
