16

435 41 1
                                    

ඒ ඉරිදා දිනය සතුටින් විවේකයෙන් ගතකිරිය යුතු එකක් වුණත්, මධුමිතාගේ නිවසේ නම් තිබුණේ වෙනම තත්වයක්.

"බබා....., දැන් ඇති ඔය.." නිමේෂ් මධූට කිව්වේ කාමරයෙන් එලියට යන්න හදන ගමන්. ඒත් තවමත් බෙඩ්ෂීට් එක යටට වෙලා මූණත් හංගගෙන ඉකිගහන මධූ නම් පොඩ්ඩක්වත් තමන්ගේ වැඩේ නැවැත්තුවේ නැහැ.

"මධූ..., රත්තරං..." නිමේෂ් නැවතත් කාමරය තුලට ආවේ, ඇය ඔහු කියන දෙයක් කනකට ගත්තේ නැති නිසා. ඒත් තවමත් මධූ ඔහු කියන දේ ඇහුවේ නැහැ. ඇස්වලින් රූරා හැලූ කඳුලැලි කොට්ට උරය තෙත් කරද්දී, ඇය උත්සාහ කලේ හැකිතරම් හඬ නොනැගෙන ලෙස අඬන්න. ඒත් ඉතිං, නිමේෂ්ගෙන් ඔය කඳුලු හංගන්න නම් ඇයට හැකිවන්නේ හීනෙන් තමයි. නිමේෂ් තරමක් වේලා බලාගෙන හිටියේ, තමන් කියන දෙය එකම එක පාරක් වත් ඇය අහයි ද කියලා. ඒත් අන්තිමේ ඇය කියන කිසිම දෙයක් ඇහුවේ නැති නිසා නිමේෂ් බෙඩ්ෂීට් එකට උඩින්ම තමන්ගේ බිරිඳගේ ඇඟ උඩට නැග්ගේ.. ඇයව තුරුළුකරගන්න ගමන්. මමියක් වගේ බෙඩ්ෂීට් එක ඇඟේ ඔතාගෙන හිටිය මධූ නොසෙල්වී සිටියේ නිමේෂ්ට ඕනේ දෙයක් කරගැනීමට ඉඩ ලබාදීයි.

ටිකවෙලාවක් ඇයව එසේ තුරුළු කරගෙන හිටී ඔහු, බෙඩ්ෂීටයට උඩින්ම ඇයගේ කම්මුල්, හිස සිපගත්තේ ඔහුගේ දෑස්වලට නැගුණු කඳුලු වාවාගන්න ගමනුයි.

'කන්ට්‍රෝල් ක ර ග නි න් නිමේෂ්, කන්ට්‍රෝල් ක ර ග නි න්.. මධූ හැමදාම උ ඹ අඬද්දී කිසිම දෙයක් නොකියා හරිම ශක්තිමත් විදිහට උ ඹ ව සැනසුවා. අද මධූට උ ඹ ව ඒ විදිහට ඕනේ දවස.. ඉතිං කන්‍ට්‍රෝල් ක ර ග නි න් ඔය ටැප් එක. උ ඹ ට ත් ඉකිගහලා අඬන්න ඕනේ වුණත්, අද එහෙම කරන්න බැහැ. මොකද උ ඹ මධූට ශක්තියක් වෙන්න ඕනේ!' නිමේෂ්ගේ හිත නිමේෂ්ට දුන්නේ පුදුමාකාර හයියක් වගේම වගකීමක්.

"අඬන්න එපා රත්තරන්.." නිමේෂ් නැවත වතාවක් එහෙම කිව්වේ ඇයව සිඹින ගමන්. සුදුපාට බෙඩ්ෂීටයට උඩින් ඔහු තමන්ව සිපගන්නවා ඇයට දැනුනා. ඒ ආදරණීය උණුසුම ඇයට දැනුනා. ඔහුගේ ඒ ආදරණීය ආමන්ත්‍රණයන් ඇයට ඇසුනා. ඒත් තවමත් හදවත පුච්චලා දාන්න තරම් දුකක් ඒ හිතේ හිරවෙලා තිබුණා. ඊයේ ඉදන්ම කොයි තරම් කඳුලු හැලුවත් ඒ කඳුලුවලට බැරිවුණා මේ දුක තුනී කරලන්න. නිමේෂ් මධූගේ ඇඟෙන් ඉවත්වී ඇඳෙ අනික් පැත්තෙන් හාන්සිවුණේ, තවමත් නොවෙනස්ව ඉකි ගහන තමන්ගේ බිරිඳ දිහා වේදනාවෙන් බලන ගමන්. "මධූ... මධුමිතා... මම කියන එක අහන්න...." ඔහු තම බිරිඳ හුරතල් කරන්න පටන්ගත්තේ ඇය ඒ හුරතල් වැඩවලට ආසයි කියලා දන්න නිසා. "ඔය බෙඩ්ෂීට් එක අයින්කරන්න මූණෙන්. ඇති දැන්.. හැබැයි බබා.., ඔයා දැන් මට මූණ පෙන්නුවේ නැත්නම් මම ඔයාට කුචි කවනවා.. එතකොට නම් ඔයාට මාව නවත්තන්න වෙන්නේ නැහැ..." නිමේෂ් එහෙම කිව්වේ ඇයගේ බද වටා දෑත් යවා ඇයව තමන් වෙතට ඇදලා ගන්න ගමන්. "අනේ... නිමේෂ්.. මට ටිකක් ඉන්න දෙන්නකෝ... මට.. ඉන්න ඕනේ.. මෙහෙම..." මධූ කිව්වේ අඬලා අඬලා ගොරහැඩි වෙලා තිබුණ ඒ උගුරෙන්.

Sandata Pem Bandinnam | සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 01 ✓Where stories live. Discover now