Sandata Pem Bandinnam | සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 01 ✓

59

"උඹ වල් බැල්ලි!! තෝ කොහෙ ගිහින් ද මේ එන්නේ?"

"මොනාද තෝ කරන්නේ මේ මහ රෑ? සාරිත් පටලවන්... යසයි යසයි තරුණ කෙල්ලෙක් ගෙදර එන වෙලාව. තෝ අපිවම කාපන්.. ජරා බැල්ලී..."

"අනේ.. සකූ.. මම.." නුරායා කතා කරන්නට හැදුවත් ඔහු නෙවෙයි ඊට ඉඩදුන්නේ.

"මොනාද තෝ අනේ පණේ ගාන්නේ ආහ්? තෝ ඔෆිස් යනවා කියලානේ තොගේ ඔය ඔලුව.. තෝ ඔෆිස් යනවා කියලා එක එකා එක්ක නිදාගන්නද යකෝ යන්නේ? මේ මහ රෑ තෝ කොහෙද ගියේ?"

"සකූ වැදගත් විදිහට කතා කරන්න.. හොදද? මම ලොකු අම්මාට කියනවා හැබැයි"

"ඔව් ඔව් තෝ දන්නේ එච්චරනේ.. ඇයි තෝ මොනා කරන්නද ආ? මොනා කරන්නද? අම්මාට කියලා තෝ මට මොනා කරන්නද බැල්ලියේ?" තරුණයා නුරායා ව පිටුපසට තල්ලු කරමින්ම ඒ වදන් පැවසුවේ අතිශයින්ම සැඩපරුෂ ලෙසයි.

ඈ පිටුපසින් පිටුපසට ගිහින් හැප්පුනේ යමෙකුගේ ශක්තිමත් සිරුරක. දෑස්වල පුරවාගත්ත කඳුලුත් එක්කම නුරායා ගෙල හරවා බැලුවේ ඔහු දෙසයි. මේ ලෝකේ සිටින සියලුම දෙනාගෙන්, මේ මොහොතේ තමන් මෙතන සිටිනවාට අකැමැතිවුණ පුද්ගලයායි ඒ සිටියේ. ඈ දෑස් වසාගත්තේ සිතට දැනුනු අතිශය ලැජ්ජාව මුසු පසුතැවීමත් එක්කයි.

"මේ කවුද? කියපන් මේ කවුද?" රදීෂ් ව දුටූ තරුණයා එක්වරම ඇයගේ කොන්ඩෙන් ඇදලා ඈව තමා වෙතට ඇදගත්තේ ඈ වේදනාවෙන් කෙඳිරි ගාමින්ම ඔහු වෙතට ඇදිලා යද්දීයි.

"තමුසේ කවුරු වුණත් මට වැඩක් නැහැ! නුරායාව අතාරිනවා.. මම මේ ගොඩක් හොඳින් කියන්නේ.." තම අත් මිටමොලවා ගනිමින් රදීෂ් එසේ පැවසුවේ තරහින් වත රතුවී යද්දීයි.

"ආ...හ් උඹ කවුද යකෝ මට අණ දෙන්න? මේකිගේ හොර මිනිහාද? මේකි උඹත් එක්කද නිදාගන්නේ ආහ්?"

"සකූ!!" නුරායා සැරෙන් ඔහුට කතා කලත් ඔහුගේ දෙතොලතරින් ගිලිහුණේ සමච්චල් සහගත සිනාවක්ම පමණයි. ඒ සමඟින්ම එම තරුණයාගේ කම්මුලක් පැලෙන්න තරම් තද කම්මුල් පහරක් ලැබුනේ රදීෂ්ගෙනුයි. ඔහුට නුරායාගේ හිසකෙස් අතෑරී ගියේ ඒ ඇසිල්ලෙනි.

"ඔක්කෝටම කලින් කතා කරන්න ඉගෙනගනින්..!" සකූ නම් තරුණයා තම කම්මුලත් අල්ලගෙන නුරායා දිහා වගේම රදීෂ් දිහා මාරුවෙන් මාරුවට බැලුවේ දත් මිටි කාගෙන.