Sandata Pem Bandinnam | සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 01 ✓

01

'මේ වතාවේවත් හරියයි ද?'

කොළඹ නගරයේ තිබුණේ ප්‍රසිද්ධ ඇඩ්වටයිසින් කොම්පැනියක් ඉස්සරහා හිටගෙන විශාල ගොඩනැගිල්ල දිහා බලාගෙන නුරායා කල්පනා කලේ මේ තමන්ගේ දහහත්වෙනි සම්මුඛ පරීක්ෂණය වෙද්දී. මේ පාරවත් තමන්ට මේ රැකියාව ලැබෙයි ද නැද්ද කියන දෙගිඩියාව එක්කම ඇය කල්පනා කලේ මේ පාරත් තමන්ගේ අත් ගැන ප්‍රශ්න ගොඩක් නම් අහන්න ලැබෙයි නේද කියලා. ඒ කලුපාට ග්ලවුස් දාපු අත්දෙක එකට මිරිකන ගමන් ම නුරායා අන්තිමට හොද හුස්මක් අරගත්තා. නුරායා සුලෝචනා පීරිස් ඒ තමයි ඇයගේ සම්පූර්ණ නම. අන්තිමේ ඇය තමන්ගේ අත් බෑගයේ පටිය අතින් තදකරගන්න ගමන්ම ගොඩනැගිල්ලට ඇතුළුවුණා. ගොඩනැගිල්ලේ හිටිය හැමෝම වගේ ඇය දිහා බලලා කරුණාවෙන් හිනාවෙනවා වගේ ඇයට දැනුනේ. මේ ආයතනය ගැන නම් ඇයට දැනුනේ ගොඩක් යහපත් හැඟීම් ගොන්නක්.

"මම ආවේ ඉන්ටවීව් එකට" නුරායා සිහින් හඬින් එහෙම කිව්වේ පිලිගැනීමේ කවුන්ටරයේ හිටිය රූමත් නිලධාරිනියට. ඇය හිනාවකින් නුරායාට සංග්‍රහ කරලා කිව්වේ දෙවෙනි තට්ටුවට යන්න කියලා. ඉතිං නුරායාත් ලහි ලහියෙම ගිහින් විදුලි සෝපානයට නැගුනේ හොදම හොද හුස්මක් ගන්න ගමන්. විදුලි සෝපානයේ පිරිලා හිටිය අනික් දෙනාගෙන් වැඩිමනක්මත් මේ සම්මුඛ පරීක්ෂණයට පැමිණිලා හිටිය අය කියලා නුරායාට තේරුණා. කොහොමවුණත් හිතේ තිබුණු පුදුමාකාර නොසන්සුන්බව නැතිකරගන්න වටපිට බැලුවත් ඒකෙන් වුණේ හිත තව තවත් කලබලවුණ එක විතරක් නෙවේ බයෙන් පිරුණ එක. විදුලි සෝපානයේ සාරියකින් සැරසිලා හිටිය හරිම සුන්දර තරුණියක් නුරායාගේ ඇස්වලට ගැටුනේ ඒ වෙලාවේ. 'මළා! සාරියක් ඇදන් ආවා නම් තමයි හරි!! ඒත් ඉතිං.. මට ඕවා හරියන්නේ නැහැනේ. අනික මේ ග්ලවුස් එක්ක?' නුරායා තමන්ගේ හිත එක්කම කතා කරගත්තත්.., ආයේ ආයේ තමන්ගේ අත් දිහා බැලුවා. 'හ්ම්ම්.. කරන්න දෙයක් නැහැ.. සාරියක් ඇදලා ග්ලවුස් දාගෙන එන්න බැහැනේ.. කැතයිනේ. අනික එතකොට ග්ලවුස් හයිලයිට් වෙනවත් වැඩියි' නුරායා තමන්ටම කියාගත්තේ අන්තිමේ තමන් මේ ආව විදිහ හොඳයි කියලා හිතාගන්න ගමන්. ඒත් ඇයගේ හිත දන්නවා සාරි ඇන්දාම තමයි සම්මුඛ පරීක්ෂණයකදී නම් වැඩි ඉඩක් ලැබෙන්නේ කියලා.