"Love Servant"(On Going)

Part_17(U+Z)

သာယာလှပသောမနက်ခင်းတစ်ခုဝယ်ပြတင်းပေါက်များဘက်ရှိလိုက်ကာများကြားမှနေရောင်ချည်းများထိုးထွင်းဝင်ရောက်လျက်ရှိ၏။ထိုကဲ့သည့်တိုင်ကုတင်ပေါ်ရှိလူသားနှစ်ယောက်မှာတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်တင်းကျပ်စွာပွေ့ဖက်လျက်မနိုးထသေးဘဲအပူအပင်ကင်းမဲ့စွာအိပ်ပျော်နေကြလေ၏။

‌***********************************

ဒေါ်မေစီလည်းသူ့အကြံဖြင့်အိပ်မောကျနေသောသားနှစ်ယောက်ကိုနိုးရန်အချိန်ကျပြီမို့
မနေ့ကသူ့သားကိုညွှန်ပြခဲ့သည့်အခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။အခန်းထဲရောက်လျှင်ရောက်ချင်း  မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းက
သူ့အားကြည်နူးစေပါသည်။သူမ၏သားဖြစ်သူကသားငယ်ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီးသူ့လက်ချောင်များဖြင့်ယှက်နွယ်ထားသောကြောင့်သားငယ်အကောင်ပေါက်လေး၏ခေါင်းတောင်မပေါ်ချင်။ဒေါ်မေစီလည်းသူ၏ကျေနပ်ပီတိဖြာနေသောမျက်နှာကိုချက်ချင်းယူကျုံးမရဝမ်းနည်းသွားသည့်ပုံစံပြောင်းလိုက်ကာ။

""အမလေး"""
"သားကြီး၊ထစမ်းပါဦးတော်"""
"ဟဲ့!  မင်းကိုထတော့လို့မေမေပြောနေတယ်၊
'ဥက္ကတ်ခွန်ခိုက်'ထစမ်းလို့"

ဥက္ကတ်လည်းအိပ်နေရင်မှ၊သူ့ရဲ့လက်မောင်းများကိုလှုပ်၍တစ်ဖုံ၊ရိုက်၍တစ်မျိုးငိုသံပါကြီးဖြင့်‌နှိုးနေသောကြောင့်မျက်လုံးများကိုအားတင်းပြီးဖွင့်သော်လည်းဖွင့်၍မရ။ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်ခေါင်းတွေကိုက်နေတာလဲကွာ....ကျစ်။ဒါနဲ့.....သူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုတစ်ခုခုနဲ့ဖိထားသလိုဘဲ၊'ဥက္ကတ်'ကြိုးစားကာမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့သူ့လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းဦး၍သူ့ဘက်ကိုမျက်နှာမူပြီးအိပ်နေသောကောင်လေး၊ညကအဖြစ်အပျက်များကရုပ်ရှင်အနှေးပြကွက်များလိုတစ်ဖြည်းဖြည်းပေါ်လာသောအခါ၊ထိုကောင်လေး‌ခေါင်းအောက်မှမိမိလက်ကိုချက်ချင်းဆွဲထုတ်လိုက်မိပါ၏။အဲ့တော့မှနိုးလာသောသကောင့်သားကဘေးစောင်းအနေအထားမှအတည့်သို့ပက်လက်လှန်လိုက်သည့်အခါမှာတော့ လည်ပင်းတွေမှာရော ရင်ဘက်တွေမှာပါအနီရောင်အမှတ်တွေဖြင့်ပြည့်နှက်နေ၏။
ဥက္ကတ်လည်းကြောင်၍ကြည့်နေမိတုန်းမှာဘဲ