Force of Lovity

Part 17 [ Zawgyi]

ျခံဝင္းထဲသို႔ လူတစ္ေယာက္ဝင္လာေသာအခါ တိုင္ပင္စရာမလိုပဲ အားလံုးတၿပိဳင္နက္ထဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္ၾက၏ ။ သို႔ေသာ္ ထိုလူရဲ႕စူးရဲတဲ့ အၾကည့္ေတြကိုမခံႏိုင္တာေၾကာင့္ ရဲရဲတင္းတင္းေတာ့မၾကည့္ရဲၾက။ ထိုလူ႔ေဘးမွာ ပါလာတဲ့ အမ်ိဳးသားကိုလည္းလွမ္းၿပီးအကဲခတ္လိုက္ၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္သားဝတ္ထားတဲ့ ဝတ္စံုေတြက ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနေပမဲ့ ယွဥ္ရပ္လိုက္ေတာ့လည္းၾကည့္ေကာင္းေနသလို။

အေပါင္းအေဖာ္ေတြနဲ႔ ရယ္ေမာေနတဲ့ ဦးရာဇမေဟာ္ကို သူ႔ေဘးက အေစာင့္က အနားကပ္ကာ ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါမွ ဦးရာဇမေဟာ္က စကားေျပာေနရာမွရပ္လိုက္ကာ ဝင္ေပါက္ဘက္သို႔လွည့္လိုက္၏ ။ ဝင္လာတဲ့ေျမးျဖစ္သူနဲ႔ ေဘးနားကတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ေတာ့ ဦးရာဇမေဟာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာထက္ အလိုမက်မႈေတြ ျဖစ္ေပၚသြားေပမဲ့ လူၾကားထဲမွာမို႔ မ်က္ႏွာထားကို အျမန္ျပင္လိုက္သည္။

'' ေျမး ေရာက္လာၿပီလား ၊ ဘယ္သူ႔ကိုေခၚလာတာလဲကြာ၊ အမ်ိဳးေတြပဲ ဆံုစရာ႐ွိတဲ့ပြဲကို၊ ဟင္းဟင္း ''

တုတ္ေကာက္တစ္ေခ်ာင္းေထာက္လ်က္ သ်ွင္းတို႔ဆီကိုေလ်ွာက္လာတဲ့ အဘိုးအိုက ျပံဳးေနေပမဲ့ မ်က္လံုးထဲက အလိုမက်မႈေတြကိုခံစားလိုက္ရတာ​ေၾကာင့္ သ်ွင္းလန္႔ၿပီး သိုင္းျမတ္မေဟာ္ရဲ႕လက္ကိုပိုတင္း၍ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

'' ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြကို ေခၚလာတာပါ၊ အဘိုးလို စိတ္သ​ေဘာထားႀကီးတဲ့သူက အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္၊ ''

သိုင္းျမတ္မ​ေဟာ္ကလည္း အားက်မခံ သူ႔အဘိုးလို ျပံဳးၿပီးျပန္ေျပာလိုက္ေပမဲ့ သူ႔စကားထဲမွာလည္း တင္းမာမႉေတြ႐ွိေနျပန္သည္။ တျခားသူေတြကေတာ့ ေျမးအဘိုးႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ စကားေျပာေနၾကတယ္လို႔ ျမင္မလားမသိေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နားမွာ႐ွိေနတဲ့ သ်ွင္းကေတာ့ အေငြ႔ပ်ံမတတ္ ခံစားေနရသည္။

'' ဒါေပါ့ ဒါေပါ့၊ လာ သားေလးလာ ၊ ဒီနားမွာထိုင္ ''

ထိုအဘိုးေနရာခ်ေပးတဲ့ဝိုင္းမွာ သ်ွင္းနဲ႔သိုင္းျမတ္မေဟာ္ အတူတူဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ သ်ွင္းတို႔ထိုင္လိုက္မွ အခုနက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့လူအုပ္ႀကီးက ျပန္လည္အသက္ဝင္လာၿပီး သူ႔အာ႐ုံနဲ႔သူ ျပန္ျဖစ္သြားၾကသည္။ သ်ွင္းနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ထိုင္ေနတဲ့ ဦးေလးႀကီးက သ်ွင္းကိုတခ်က္ျပံဳးျပကာ သိုင္းျမတ္မေဟာ္ဘက္ကိုၾကည့္ၿပီး