Force of Lovity

Part 43 [ Unicode]

* Notice ၊ အချိန်ကအတော်နောက်ကျနေပြီမို့ စာပြန်စစ်မထားလိုက်နိုင်ပါဘူး၊ မနက်ဖြန်ကျ သေချာပြန်စစ်ပြီးပြင်ပေးထားမယ်နော် *

******************************************

'' မောင်! ''

မောင့်လက်မောင်းကို ထုလိုက်မိပြီး ခပ်ကြိတ်ကြိတ်အော်လိုက်မိတော့ သျှင်းကိုမျက်လုံးပြူးလျက် ကြည့်လာသည်။ သဘောက သူဘာမှားလို့လဲပေါ့။

မေမေကတော့ အနှင်းကို တွဲလျက် အိမ်အောက်ကိုဆင်းလာကာ သျှင်းတို့်ဆီ လျှောက်လာသည်။

'' သားကြီး ၊ ဧည့်သည်ပါတာကို အိမ်ထဲမဝင်ခိုင်းပဲ ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ။ ''

'' ဟို မေမေ အဲ့ဒါကလေ - ''

'' မင်္ဂလာပါ မေမေ ''

မောင်ကထပ်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်တော့ မေမေက မောင့်ကိုကြည့်ပြီးပြုံးပြလာသည်။ မေမေ့ဘေးက အနှင်းက မျက်လုံးကြီးပြူးလျက် သျှင်းကို တလှည့် ၊ မောင့်ကိုတလှည့်ကြည့်ပြီး အံ့သြနေရှာသည်။

'' သားကြီးရဲ့အသိလား ၊ လာပါ အိမ်ထဲဝင်ပါကွယ် ၊ အပြင်မှာခြင်ကိုက်က ကိုက်နဲ့။ လာလာ ''

'' ဟုတ်ကဲ့ မေမေ၊ ကျေးဇူးပါခင်မျ ''

မေမေ့လက်မောင်းကို တွဲပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားတဲ့မောင်က အနောက်ကိုလှည့်ပြီး သျှင်းကိုတောင်မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြသွားသေးသည်။ အပြင်မှာ ကြောင်ကြောင်ကြီးရပ်နေမိတာ ဘယ်လောက်ကြာသည်မသိ၊ အိမ်ထဲက မေမေ့အော်ခေါ်သံကြားမှာသာ အထဲပြေးဝင်လိုက်မိ၏ ။

'' သားကြီးရယ် ၊ မင့်မလည်း အပြင်မှာ ဘယ်သူရှိလိူ့ အဲ့လောက်နေချင်နေရတာတုန်း ၊ ဒီမှာ ဧည့်သည်ပါလာတာကို ''

အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ လှမ်းပြောလာတဲ့ မေမေ့ကို ရယ်ပြလိုက်ပြီး မောင့်ဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဧည့်သည်ရောက်မှ ခင်းပေးတတ်တဲ့ ဖျာအသစ်လေးပေါ်မှာ မောင်ကကျကျနနထိုင်သည်။ တစ်ခါရောက်ဖူးပြီးသားအိမ်မို့ စိမ်းသက်နေဟန်တော့မတူ။

နောက်ဖေးကထွက်လာတဲ့ အနှင်းက ဗန်းတစ်ချပ်သယ်လာပြီး စားပွဲပုလေးပေါ် တင်ပေးလာသည်။ မေမေက ဧည့်သည်လာရင် သိပ်ပျော်တတ်တဲ့လူမလို့ မောင့်လက်ကိုဆွဲကာ မုန့်တွေအတင်းစားခိုင်းနေပြန်သည်။