Force of Lovity

Part 22 [ Zawgyi]

ႏိုးလာလာခ်င္း အရင္ဆံုးခံစားလိုက္ရသည္က သ်ွင္းတစ္ကိုယ္လံုးကို သိုင္းျမတ္မေဟာ္ရဲ႕လက္ေမာင္းႀကီးေတြၾကားမွာ ေပြ႔ဖက္ခံထားရတာျဖစ္သည္။ မေန႔ညက အိပ္တုန္းကေတာ့ သ်ွင္းေသခ်ာ ကုတင္အစြန္နား တိုးကပ္အိပ္ခဲ့ေပမဲ့ ခုမနက္မွာေတာ့ ေခါင္းအံုးေနရာမွာ သိုင္းျမတ္မေဟာ္ရဲ႕ လက္ေမာင္းကေနရာယူထားသည္။က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္က ခါးကေန သိမ္းၾကံဳးဖက္ထားတာေၾကာင့္ ခါးေတြေတာင္နာေန၏ ။

'' အင့္ ''

အသက္ေအာင့္ကာ ထိုလက္ေတြၾကားကေန အနည္းငယ္႐ုန္းၾကည့္ေတာ့ တုပ္တုပ္မ်ွမေရြ႔။ သန္မာေတြလက္ေတြက သံမဏိလိုသ်ွင္းခါးေပၚမွာ ေက်ာက္ခ်ထားသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္႐ုန္းၾကည့္အၿပီးမရေတာ့တာေၾကာင့္ အိပ္ေနတဲ့လူကို ႏိႈးဖို႔လုပ္ရေတာ့သည္။

'' သိုင္းျမတ္မေဟာ္ ! သိုင္းျမတ္မေဟာ္ ထဦး၊ ငါခါးေတြနာေနၿပီ ''

လက္ေမာင္းႀကီးကို တဖ်တ္ဖ်တ္႐ိုက္လိုက္ေတာ့လည္း သိုင္းျမတ္မေဟာ္က တစက္မွမလႈပ္လာ။ မေနႏိုင္ေတာ့သည့္အဆံုး မ်က္စိေ႐ွ႕က ႂကြက္သားအျပည့္နဲ႔ ရင္ဘတ္ႀကီးကို ကိုက္ခ်ပစ္လိုက္၏ ။

'' အာ့ စူးလိုက္တာ က်စ္ ဘာလဲ ''

ထိုအခါမွ မ်က္ခံုးေတြ တြန္႔ခ်ိဳးလ်က္ႏိုးလာသူကို သ်ွင္းမေက်မနပ္နဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ အိပ္ရာႏိုးစမို႔ ရီေဝေဝျဖစ္ေနတဲ့ စူး႐ွ႐ွမ်က္လံုးေတြက သ်ွင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနေပမဲ့ ေဒါသရိပ္ေတြေတာ့မပါ။

'' မင္းလက္ႀကီး ဖယ္ဦးလို႔၊ ငါထခ်င္ၿပီ၊ တကယ္ပဲ ဘယ္ကထဲက လာဖက္ထားလည္းမသိဘူး အာ့ နာလိုက္တာ ကြၽတ္ကြၽတ္ ''

သူ႔ခါးေပၚက မေဟာ့္လက္ေတြကိုဖယ္လိုက္ေတာ့ ခါးကိုဖိလ်က္ ညည္းညည္းညဴညဴဆိုလာတဲ့လူေၾကာင့္ အျမန္ထထိုင္လိုက္ၿပီး ထိုလူ႔အိက်ႌစကိုလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။

'' ဟာ! ဘာလုပ္တာလဲ! ''

စူးခနဲ ေအာ္လာတဲ့ အသံကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ သူ႔ခါးကိုသူ ကြယ္ေနတဲ့ သ်ွင္းစက္တည္ရဲ႕ လက္ေတြကို လက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႔ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ျဖဴျဖဴႏုႏုခါးေပၚမွာ အထင္းသားေပၚေနတဲ့ နီနီရဲရဲအရာႀကီးေၾကာင့္ မေဟာ္အလိုအက်ျဖစ္သြားရသည္။