Force of Lovity

EXTRA - 7 [ Zawgyi ]

'' ကိုကိုႀကီး! ''

Duty coat အျဖဴေလးေတြဝတ္ထားၿပီး ေျပးထြက္လာတဲ့ ညီမႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္ေတာ့ သ်ွင္းျပံဳးလိုက္သည္။ အသက္ေတြသာႀကီးလာတယ္၊ အခုထိ ငယ္႐ုပ္မေပ်ာက္ေသးတဲ့ ညီမႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ သ်ွင္းမ်က္စိထဲမွာ ကေလးေလးေတြလို႔ပဲ ျမင္ေနမိတုန္း။

လက္ထဲက မုန္႔ထုပ္ႀကီးကို ကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ျပံဳးၿဖီးသြားၾကတဲ့ ဆရာဝန္မေလးႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ တစ္ဖန္ျပံဳးရျပန္၏ ။

'' အေမက ဒီရက္ပိုင္း သူ႔သမီးေလးေတြ သိပ္မလန္းဘူးလို႔ေျပာေနလို႔ ကိုကိုႀကီးက အားလာျဖည့္ေပးတာ ''

'' ဟီးဟီး ေမေမကစိတ္ပူလြန္ေနတာပါ ကိုကိုႀကီးရဲ႕၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းေကာင္းစားပါ့မယ္ေနာ္ ''

'' ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ၊ အလုပ္ကေရာ ဘယ္လိုလဲ အဆင္ေျပရဲ႕လား ''

'' ဟူး ေျပေတာ့ေျပပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ေလ အလင္းတို႔ဌာနမႉးက ေတာ္ေတာ္အေပါက္ဆိုးတာ သိလား ''

'' ဟဲ့ တိုးတိုးေျပာစမ္းပါ ၊ ၾကားသြားဦးမယ္ ''

'' နင္ကလည္း အေဝးႀကီးပါဟ၊ စိုးရိမ္လြန္ရန္ေကာ ''

'' ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ နံရံေတြမွာ နားေတြ႐ွိတယ္ဆိုတဲ့စကားကို နင္မၾကားဖူးဘူးလား ''

မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ စကားႏိုင္လုေနၾကတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ရင္း သ်ွင္းေခါင္းခါကာ ရယ္လိုက္မိသည္။ ေဆး႐ုံဝင္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ ခံုတန္းေလးမွာထိုင္ရင္း သ်ွင္းကိုအလည္မွာထားကာ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ စကားလုေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

'' ကဲပါ ၊ ေတာ္ၾကပါေတာ့။ အႏွင္းေျပာတာလည္းဟုတ္တယ္ေလ အလင္းရဲ႕။ဟိုက မေတာ္တဆျပန္ျကားသြားရင္ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ ၿပီးေတာ့ ဆူတယ္ဆိုတာ အႏွင္းတို႔ အလင္းတို႔ ပိုၿပီးနားလည္ေအာင္႐ွင္းျပေပးတာပဲမလို႔ ညီမေလးတို႔ကပဲ သည္းခံၿပီး နားလည္ေပးလိုက္ေနာ္၊ ကိုယ့္ကိုသင္ေပးေနတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဆရာပဲေပါ့ ''

'' ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုကိုႀကီး ၊ အဲ! ''

အလင္းရဲ႕ အလန္႔တၾကား အာေမဋိတ္အသံနဲ႔အတူ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ သ်ွင္းတို႔ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ကိုျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုလူက တျဖည္းျဖည္း သ်ွင္းတို႔ဆီေလ်ွာက္လာကာ အနီးကပ္ျမင္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ကမာၻႀကီးက အေတာ္ေလးက်ဥ္းတယ္ဆိုတဲ့ အဆိုကို သ်ွင္းလက္ခံမိသြား၏ ။