Vaveyla | Hakan&Mine

KARMAŞA

Okuduğunuz ve o güzel desteğiniz için teşekkürler. 💗
Yorumlarınızı okurken çok mutlu oluyorum. Satır aralarına ve genel bölüme yorum yapmayı unutmayın. Haddi geçeliiim.🦋
......
Kaç dakikadır elindeki kağıda baktığını bilmiyordu. Doğruluğundan emin olmadığı ve bundan emin olmak istemediği yazı onun yavaşça koltuğa çökmesine neden oldu. Başını ellerinin arasına alıp düşünmek istedi. Böyle bir şey yapmak neden istesin? Bana niye zarar versin?
Cevabını bilmiyordu. Şimdi başka bir sorunun cevabını alacaktı. "Bana ne oldu?" Aklına kazıdığı bu soruyu sorma vakti çoktan gelmişti. Leyla'yı arayıp yanına çağırdı.

"Mine abla? Bir şey mi oldu? İyi misin?"

"İyiyim Leylacım otur lütfen."

Leyla karşısına geçip oturdu.

"Leyla bana ne oldu?"

"Nasıl? Anlayamadım?"

"Bıçaklandıktan sonra ne yaşandığını öğrenmek istiyorum."

"Mine abla bunları konuşmasak? Bak iyisin,buradasın. Önemli olan bu değil mi?"

"Leyla lütfen. Bilmek istiyorum. Bugün burada olmam bir mucizeyse bilmek hakkım."

Derin bir nefes aldı Leyla. Nasıl başlayacağını düşünmek istemedi. Hemen girdi konuşmaya.

"Ameliyata girdiğinde sona kadar bir problem yoktu. Ama hayati bulguların düşmeye başladığında hepimiz endişelendik. Sonra..Sonra kalbin durdu ve Hakan hoca sonuna kadar mücadele verdi. Yaklaşık 3 dakika kadar uğraştık. Kalbin atmadı. Tam bırakmıştık ki kendin başardın ve yeniden o ritmi gördük. Yoğun bakımda yatarken de sürekli gelip gittik nöbet tuttuk. 23 saati geçmişti ve sadece uyanmanı istedik. Bir daha kalbin durdu. Bu sefer gerçekten her şeyin bittiğini düşünmüştük ki yine sen başardın. Gerçekten çok büyük bir mucize yarattın Mine abla. Burada olduğun için çok şanslıyız. Hala dinlenmen gerekse de.."

Mine gözyaşlarını silip kalktı oturduğu yerden. Odanın içinde bir oraya bir buraya yürüdü. Leyla onun bir derdi olduğunu anlamıştı.Bir süre daha bekledi sakinleşmesini fakat sürekli yürüdüğünden dengesini şaşırıyor arada ayağını vuruyordu.Leyla kolundan tutarak durdurdu onu.

"Mine abla noldu? Sorun ne?"

"Leyla sana bir şey söyleyeceğim ama aramızda kalacak."

"Tabi,tabii ki."

Mine çekmecesinden kağıdı çıkarıp Leylaya verdi. Leyla başta anlamadı ama sonra şok olarak Mineye döndü.

"Mine abla bu doğru mu?"

"Ad yok bir şey yok. Bilmiyorum Leyla."

"Bunu polise vermemiz lazım. Belki parmak izi çıkar bir şey çıkar. Böyle bırakamayız. Üstünü kapatamayız."

"Leyla! Şu an bundan kimseye bahsetmiyoruz tamam mı? "

"Ama-"

"Ama diye bir şey yok. Ben halledeceğim. Birinin öğrendiğini duyarsam-"

"Kim neyi öğrenecek?"

"Hakan?"

"Ortalıkta yoksunuz. Acil hasta kaynıyor."

"Tamam geliyoruz. Hadi Leyla."

Hakan'ın yanından ışık hızıyla geçip acile gittiler. Mine aklı kağıtta ve yazıdayken işine odaklanamıyordu. Leyla da yazıyı düşünüyordu bir yandan. Ona yol gösteren Yalçın,nasıl olurda böyle bir şey yapardı? Hakan uzaktan onları izliyordu. Turgut yanına gelince baktığı yöne bakıp merakına yenik düşerek sorusunu yöneltti.