GECE

445 30 26
                                    

Hoş geldiniiizz 🦋
Geçen bölümün sonunda yemekte kalmıştık. Şimdi devam etme vakti.🕊 Hikayenin 1.ayı dolmuş..🥺 30. Bölüm şerefine Yorumlarınızı paylaşmayı unutmayın
.❤️
.
.
......
Aile yemeği misali yenilen yemekte Hakan'ın bir anda gelmesiyle ortalık gerilmişti. Mediha bir şeyden haberi olmadan tebessümleriyle beraber sohbetine devam ediyordu. Hakan sohbete katılırken Mine ise sinirle çatalıyla yemekleri didikliyordu.

"Mine abla yemekler mahvoldu."

Mine bakışlarını Leylaya çevirdi. Leyla hemen Medihaya dönüp sorduğu soruya cevap verirken Hakan masanın altından Mine'nin elini tutunca Mine irkildi. Beklemediği bu hareket karşısında vereceği tepkiyi de bilemedi. Ama çekemedi de elini. O dokunuşu hissetmek bir anda tüm sinirlerini alıp götürmüştü.

"Mine hemşirem Ömer bahsetmişti biraz..Bir ara sağlık problemleri yaşamışsınız. Şimdi daha iyisiniz umarım."

"Evet..Çok daha iyiyim. Sağlık sektörü çok kıymetli bir sektör Mediha Hanım. Asla ölmeyecek sürekli devam edecek. Fakat kendini bilmeyen insanlar sağlık çalışanlarının değerini de bilemiyor. Ben, hatta çok yakın zamanda Hakanda bundan muzdarip olduk. Umarım ki insanlar kör kalmayı değil görmeyi tercih ederlerde emeklerimizi görebilirler."

"Çok haklısınız. Bende hastalığım olduğu için biliyorsunuz sürekli gidip geliyorum. O koridorlar gerçekten emek kokuyor.."

Gülümsedi Mine. Başıyla onayladı. Eli hala Hakan'ı avucundayken rahat davranamıyordu. Başını çevirip gözleriyle elini işaret etti. Hakan uyarıyı alıp elini çektikten sonra yemeğine döndü. Leyla ve Ömer onları izlerken bir dizi sahnesini yakından izliyor gibilerdi. Ömer Leylaya fısıldadı. Daha fazla merak edecek sabrı kalmamıştı.

"Bana anlatman gereken şeyler var."

"Ne gibi?"

"Bilmem. Düşüneliim..Hah buldum.Hayatımızdaki bir başka aşkın iki başrolünü olabilir mesela."

"Şhht! Sus! Duyacaklar!"

Mine suyu rica etti Hakandan. Hakan aklına gelen fikirle suyu elinden kaydırınca Mine üstüne dökülen suyla hızlıca yerinden kalktı. Devrilen sandalyeyle insanlar onlara dönerken Mine içinden sinirle saymaya başladı.1,2,3,4,5...

"Ah talihsizlik . Mine hadi gel biz kalkalım. Üşütme sende daha yeni iyileştin zaten."

"Tabi tabi talihsizlik. Ben göstereceğim sana talihsizliği."

Elbisesini düzeltip Medihaya sarıldıktan sonra onu ayakta bekleyen çocuklara da sarıldı. Leylayla göz göze gelince Leyla dayanamayıp güldü ona.Mine bununla başım belada demenin sinyallerini veriyordu ona.Mahçup bir tebessümle Medihaya döndü.

"Kusura bakmayın lütfen. Telafi edeceğim bunu."

"Benim de kusuruma bakmayın lütfen. Talihsizlik işte."

"Rica ederim Hakan bey. İyi akşamlar."

"Sizle de görüşeceğiz."

İkisini işaret edip Mineyi nazikçe belinden tutarak çıkışa yöneltti. Mine'nin montunu koluna asmıştı. Kapıdan çıkarken omuzlarına bıraktı.Leyla dayanamayıp Ömer'e döndü.

"Karı koca gibi görünüyorlar."
........
Arabaya bindiklerinde Mine kemerini hızlıca çekip taktı yerine. Her hareketini abartıyla yapıyor sesleri abartıyla çıkarmaya çalışıyordu. Hakan onu izleyip durmasını bekledi. Tamamen sessizlik olduğunda bedenini ona çevirdi. Mine bakmıyordu ,sinirliydi.Fazlasıyla..

"Hadi ama Mine. Alt tarafı su döküldü."

"Rezil ettin beni. Hem sen ne diye geldin ki? Yalan sanıp Yalçın'ı görmeyi mi bekledin yoksa?"

Vaveyla | Hakan&MineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin