Vaveyla | Hakan&Mine

HAKAN

Hoş geldiniiiz.🦋 Yorum yapmayı unutmayın hepsi çok kıymetli biliyorsunuz. Hadi geçelim. 💙
.........
Mine,Leyla'nın söylediklerinin ardından Mine'nin yaşadıkları film şeridi gibi geçti gözünün önünden. O hastane kapısı...O acı ve korku tüm iliklerinden yeniden geçti. Oturduğu yataktan öyle bir kalktı ki Leyla sandalyeden kalkarken korkuyla onu da düşürdü. Mine dolap kapağını açıp kıyafetlerini alıp giyinmeye gitti. O sırada konuşmadılar aralarında. Ama Leyla Mine'nin öfkesini canlı canlı duyuyordu. Devrilen deodorant şişeleri,düşen parfümlerle anlaşılıyordu.

"Mine abla iyi misin?"

"İyi değilim!"

"Ama bak sakin ol halledeceğiz ya."

"Leylacım bak lütfen sessizliğimizi koruyalım. Çünkü çok yükselebilirim. Kalp kırmak istemiyorum."

"Ben seni biliyorum Mine abla. Kızmam sana."

"Gidelim. Arzu orada değil mi?"

Leyla ses vermeyince Mine sinirle güldü. Kapıyı hışımla açtı ikişer ikişer indi merdivenlerden. Leyla hemen Hakan'ı aradı. Telaşla Mine'nin peşinden gidiyordu.

"Alo,Hakan hocam. Mine abla o kadar hızlı geliyor ki onu tutamadım. Acile inseniz iyi olur."

"Acildeyim Leyla. Tamamdır."
........
Mine Acile girdiğinde Hakan onu kollarından tuttu. O zaman anladı titrediğini.

"Mine sakin ol. Titriyorsun."

"Bana sakin ol falan deme! Ne demek sakin ol! Nasıl sakin olayım! Olan olaylar sence normal mi! NORMAL Mİ!"

"Haklısın."

"Minecim. Canım."

Mine göz önünde profesyonelliği bırakmak istemese de bugün istisnaydı. Gidip sarıldı Turgut'a sımsıkı. Arkadaşının destek veren kollarına ihtiyacı varmışçasına rahat hissetti kendini. Turgut onun sırtını sıvazlayarak desteğini belli ediyordu.

"Canım. Atlatacağız bunu da. Ama şimdi senin çok sakin olman lazım. Eğer seni böyle görürse kendini çok büyük zannedecek. Gel ben sana bir su içireyim. "

"Tamam. Tamam Turgut."

Birlikte Turgut'un odasına yürürlerken Acile Leyla girdi. Hakan'ın karşısına dikilince Hakan onun beden dilini inceledi.Biraz heyecanlı biraz endişeli görünüyordu. Ona bu görevi kendisi vermişti. Leyla ve Mine'nin birbirini çok sevdiklerini biliyordu.

"Evet Leyla. Anlat."

"Söylediğimde bir süre konuşmadı. Sanırım bir kabullenme süreciydi. Sonra hışımla kalktı. Giyinirken bütün şişeleri falan devirdi."

"Klasik Mine. Biraz sakinleşsin o yapacağını kendisi halleder."

Ömer yanlarına gelip sohbetlerine ortak oldu.Bir süre orada kalıp hastaların durumları hakkında konuştular.
Yaklaşık yarım saat sonra Yalçın girdi kapıdan. Mine odasından çıktığında onu görünce içinden yaşadığı güne lanetler okudu.

Geldim mi de tam geliyorlar!

"Mine. Erol Beyi ziyarete geldim. Görmem mümkün mü?"

"Hayır. Hala uyanmadı. Şu an yanına ziyaretçi almıyoruz."

"Bir başka şeyler de duydum. Doğru mu?"

"Hangisi Yalçın? Her gün o kadar dedikodu oluyor ki hangi birine yetişelim ama di mi?"

"Arzu olayı."

"Evet. Doğru. Kendisi hastanedeymiş şu an. Daha karşılaşamadık."

"Mine sen iyi misin?"