Suddenly having a Dragon Daughter

Chapter 5: Caramel? It was supposed to be Carmel!

"Breath in! breath out! Ganon nga Lady Candace!" sigaw ni Lord Sinyo, ako naman eh napaluha nalang sa sakit.

Mapap-tay ko talaga ang nagpabuntis sakin. Isa siyang p*n-etang bushet na sal-t sa lipunan! AAAGHHHHHHH!!!

I somehow arrived at my own home by the help of other people, hindi ko na masyadong napansin yung mga tumutulong dahil naka-focus ako sa sakit ng tiyan ko.

And here I am right now, spreading my legs ready to deliver the baby. Asking why napunta ako dito sa mundong to na buntis at di alam kung sino ang ama.

I haven't even experience the pleasure of s-x. mas nauna kong naranasan ang pagpapanganak kesa ang s-x. duh, di kaya ako ang nakipagj-gj-gan sa taong yon remember?

I just came here sa mundong ito na walang alam and arrived pregnant. Grabe di man lang ako na inform na nawala na pala ang virg-nity- I somehow value my vrg-nity because that's what my mama told me.

Basta di ko na alam kung ilang oras ba ako nakahiga, I'm trying my best na iluwal ang bata sa loob ko. "PUSH HARDER LADY!" sigaw ni Noxia.

Ako naman eh nairita na sa kakasigaw niya, kanina pa siya sumisigaw and I'm trying to stay calm pero naiirita na talaga ako sa sigaw niya.

"TUMAHIMIK KA NOXIA! IKAW KAYA DITO ANG UMIRI!" inis na sigaw ko sakanya and kept pushing the child out.

p-ta naman ang tagal niyang lumabas! Labas na bata! Maawa ka naman sa mommy mong walang alam sa panganganak.

"Almost there!" isa pa tong doctor na to, kanina pa siya almost there nang almost there pero hanggang ngayon wala padin.

"Sige pa Lady Candy, the baby is almost half out." Mahinang sabi ni Madame sakin habang nakahawak sa kamay ko. Somehow, I calmed down and believed her.

At yun nga- narinig ko nalang ang iyak ng bata. I sighed in relief and looked at the baby na inilabas ko. Nanlaki naman ang mata ko-

"T-that went out of me?" gulat na tanong ko, ganon ka laki? Wait is my v-gina ok though? HOY GAGI YUNG B-L-T KO OK LANG BA?!

"Congratulations Lady Candace! It's a girl!" I smiled weakly, I stared at the baby. Ang ganda niyang tingnan pero gusto ko na matulog. Hinawakan naman ni Madame ang balikat ko.

"Ano ang ipapangalan mo sa bata?" I stopped and stared at the baby.

"C-car...Carmel." Mahinang sabi ko- I wanted to say it louder pero... I lost my consciousness.

***********

Unti unti kong binuksan ang mata ko pero I feel like sh--t. grabe, ganito ba ang manganak? God I don't want to experience it again.

I slowly looked around at nakita si Madame na nakaupo lang sa gilid. She eventually saw me at lumapit na sakin. "Ok ka na ba Lady Candy?"

She asked in a concerned tone at tumango naman ako. "Hays buti naman, your child is healthy!" dagdag niya naman at tumango naman ako.

"May I see Carmel?" nagtaka naman siya sa sinabi ko.

"Carmel?" tanong niya naman, ako naman ay tumango and tiningnan siya confusedly. "Carmel? I thought you named it Caramel."

Napanganga naman ako sa sinabi niya, Caramel? GaAAAg--iii anong caramel?! Like yung caramel flavor?! Why would I name my child that!?

"I said Carmel though!?" gulat na tanong ko sakanya, tinawag naman ni Madame sina Noxia at si Lord Sinyo since sila ang nakarinig sakin.

"Caramel naman talaga yung sinabi mo Lady Candy." Tatango tangong sabi ni Noxia, sumang-ayon naman si Lord Sinyo.

"We asked you twice-

"Anong asked me twice eh nawalan nga ako ng malay!? You named my child Caramel!?" putol na tanong ko sakanila, kakapanganak ko lang stress na agad ako.

"Ah basta si Lord Sinyo ang nagsulat ng pangalan sa kontrata." Taas noong sabi ni Noxia. Sinamaan naman siya ng tingin ni Lord Sinyo.

"Well that is because you said that's what you heard!" napatampal nalang ako ng noo ko, according sa sinabi ni Madame, once na naisulat na ang pangalan sa kontrata it will remain there forever.

It's some sort of magic pact na di nasisira, well masisira naman siya pero kailangan mo ng maraming pera. I'm broke as f- dito sa mundong to.

Wala na akong money since I sold all my dresses at mga jewelries. Aanhin ko ba yun? Bumili nalang ako ng daily nececities ko

I guess my child will be named after a sweet then? Parehas na kaming matatamis dito, well whatever. Welcome to the world Caramel Dulce.

After nilang magbangayan ng ilang oras ay ibinigay na nila sakin ang baby. Nagtaka naman ako sa hair color ni baby pero di ko na pinansin since baby pa siya.

"Eh Lord Sinyo, did you drop the child? Bakit parang may bukol ang bata?" nagtatakang tanong ni Noxia while carefully holding the baby.

Ibinigay naman ni Noxia sakin ang anak ko and she was beautiful. Aba dapat lang, nagmana ata to sakin. pero anong bukol ba tinutukoy ni Noxia?

"Wala namang bukol ah?" tanong ko. I stared at the little baby na hawak hawak ko, she looks stunning. In fairness ha ang taas ng ilong ni baby.

Di naman siguro ganon ka flat ang ilong ko- just average? So... this child certainly doesn't look like me.

"Ikaw Lady Noxia ha, ba't ang hilig mong mambintang ngayon? Wala naman akong kasalanan saiyo ah." Taas kilay na tanong ni Lord Sinyo kay Noxia. "Is it because I talked to other-

"You shut up! Wala akong pake saiyo." Nagtaka naman ako sa behavior ni Noxia. Wait- don't tell me?

"Y-you two are a thing? Pero ang bata mo pa Lady Noxia and Lord Sinyo's too ol-

"I beg your pardon Lady Candace? I am 25 years old and still young." Putol na sagot ni Lord Sinyo sakin, parang na offend talaga siya dahil tinawag ko siyang matanda.

nagulat naman ako. 25? Bakit parang ang... tanda-

"I'm also 25 years old Lady Candy." Sabat naman ni Noxia, halos gusto kong mapanganga. Seryoso?! They're both 25 years old at mas matanda pa sakin!?

"Ah... I'm sorry." Pagsosorry ko nalang, aba malay ko na mas matanda pa pala sila sakin. I thought Noxia was younger than me.

Akala ko din na nasa mga 30s na si Lord Sinyo. I guess we shouldn't judge them by their looks? Di naman nila ako sinabihan so whatever.

I looked at Caramel na natutulog sa braso ko. She certainly doesn't look like me, nagmana ba to sa ama niya? Pero ako naman ang nagluwal sakanya sa mundong to ah?