Suddenly having a Dragon Daughter

Continuation of Chapter 28: First Day (Part 1/2)

"Oh that's a nice idea po, your majesty. Diba sabi niyo you own the school? You should pasyal us sa loob!" masayang sang-ayon ni Cara inday.

"Sure thing young lady." Nakangiting sagot ni master, hindi parin ako maka-move on sa nakikita ko. Caramel isn't the type na agad magkaka-close sa isang tao.

Unless if matagal na silang nagka-kilala. Ano ba ang nangyayari? "I'll get the carriage ready, maghanda na kayo." Lutang naman akong tumango.

Si Cara naman ay umalis na sa lap ni Master at lumapit sakin. umalis na si Master para tawagin yung carriage kuno.

"Mama! Ang comfy matulog dito, they have a lot of snacks and books na gusto kong basahin. Your master really is awesome!" awesome?! Bal-w yan inday- huhu.

Hinawakan ko naman ang balikat ng anak ko. Weirddd so weird, for some reason parang... iba ang trato ng anak ko sa master ko. "Wh-why are you treating him...kindly?"

"Huh? diba sabi mo, master mo siya? atsaka he gives you..." nagshow naman siya ng handsign na tinuro ko sakanya. "money!"

Napatakip naman ako ng bibig, hoy! Oo tinuro ko to sakanya pero di ko alam na sineryoso niya pala. Joke joke lang naman yun, actually I was talking about people who gives big sum of money.

In short I meant sugar daddies. It was just a joke na sinasabi ko sa sarili ko noon nung wala na akong pera dahil naubos.

Baka narinig niya siguro yun sakin, ampt. Napaka-bad influence mo talaga Candy. "Is that why you treat him... uhh good?" tanong ko ulit.

"Oh no, I like his smell! Tapos same din kami ng favorites. He helps me with homework and he entertains me a lot." Masayang paliwanag ni Caramel. "Tsaka he helped you too, tinulungan ka din niyang alagaan kahapon nung may sakit ka."

"I also helped pero he did a lot!" she added, I sighed. I guess Caramel likes him a lot?

"Pero bakit parang ayaw mo kay King Acacius? He's a king pero di mo siya pinapansin sa nakaraan." nagtatakang tanong ko. She made a face na parang ayaw niyang maalala ang nangyari non.

"I hate his smell!" napataas naman ako ng kilay, mukhang ayaw niya talaga kay King Acacius. "Tsaka he seems annoying, nakakairita po yung ngiti niya and he seems like a fake."

"That's not very nice anak." Ani ko, napanguso naman siya dahil sa sinabi ko.

"H-he look like someone with a motive, baka kukunin ka niya mama at iiwan mo ako." Malungkot na sabi ng anak ko, anong kukunin?

"Why would you think of that?" hindi naman siya sumagot. Napaisip naman ako... "What if mama will find a new daddy for you?" tanong ko ulit.

"As long as you're happy with that person. Why not po? Atsaka that king Acacius guy seems flirty. Please don't choose that guy as my daddy." Napatawa naman ako sa sinabi ng anak ko.

Pero nakanguso parin siya na naiinis. "Mi Dulce- oh? Why is the little lady upset? May ice cream na ako dito." Sabay naman kaming napatingin sa nagsalita, it was master.

Lumiwanag naman ang mata ng anak ko. "YAAAY ICE CREAM!" uhh, pano niya agad nalaman na wala sa mood si Cara? He understands her that fast?

"Let's get ready. Mi Dulce, you're still sick dahil sa ginawa mong pamamasyal sa nakaraan sa frost lake. So let me take care of your daughter for a while, she's fun to be with." Sabi naman ni master sakin.

Huh? nagkasakit ako dahil don? Nah, maybe because pumunta ako that day sa isang malamig na lugar tas kinabukasan ay pumunta sa isang mainit na lugar.

Maybe that's why I got sick? Pero tama si master, masakit pa yung ulo. I guess I'll just go with the flow for now.

~~~~~~~IMPERIAL CAPITAL'S ACADEMY~~~~~~~~~~

"What? Walang pangalan ang school? How come?" nagtatakang tanong ng anak ko, andito na kami ngayon sa akademiya na sinasabi ni Master.

Napatitig nalang ako dahil sobrang laki at ganda nito. It looked like a school in Hogwarts sa harry potter pero lighter? Kasi kung sa movie parang grim, dito naman super sigla.

Magme-maid outfit sana ako ngayon pero pinabihisan kami ni master ng ibang garment.

"Hah I know right? Sadly kahit ako ang nagmamay-ari nito. Ibang royalty ang nagha-handle nito, it was Acacius who was handling this." kwento ni Master.

Kanina pa sila daldal ng daldal tungkol sa mga walang kwenta na bagay. It's like they understand each other so much.

"The suspicious looking King?" nagka-eye to eyes naman ang dalawa and master laughed so hard.

"Yeah him! You have a nice memory young lady. Siya nga, he's also boring and a cr-ep. Mas mabuting layuan niya ang lalakeng iyon." Master commented.

"Sabi ko saiyo mama eh! He's suspicious and a cre-p. buti nalang at di tayo napahamak nung kasama natin siya." sabat ng anak ko, master just smirked.

I feel sorry for King Acacius for having such a friend. Napailing iling nalang ako't hinayaan na ang dalawa. Basta parang ako yung na-out of place sa dalawa. Nagkakasundo din sila sa maraming bagay.

Now that you've think of it, napatitig ako sa dalawa na nasa harap ko ngayon. Since nakaupo si Caramel sa lap ni master and master's just laughing.

Siguro kung ibang tao ako, I probably will think na mag-ama sila. They seem to look the same, lalo na yung dimple nila.

Yeah I'm overthinking, "Mi Dulce dito ka lang, I'll handle this." mahinang sabi ni Master... diko namalayan na lumabas na pala ang dalawa.

Tumango naman ako, kanina pa ako walang ginagawa sa anak ko dahil kay master. It feels... new na somewhat weird kasi never in my life akong nagrely sa ibang tao.

"Mama! I'll see you later po! Excited na ako! Take care of your body mama!" my daughter giggled while being carried by master. Napansin ko naman na maraming nakatingin sakanila.

Nasa loob ako ng carriage, mukhang di nila ako napansin. But a lot of students were staring at my daughter and the King.

"Sino yan?"

"May kargang bata si Lord Rhett."

"Anak niya ba yan?"

Rinig kong bulungan nila, mukhang di naman iyon narinig ni master dahil busy siya kay Caramel. "Babalik agad ako, mi dulce. Stay inside." Utos niya sakin, hays ano ba ang magagawa ko?

May sakit ako ano? Nagpaalam na silang dalawa saakin. may kasama naman ako sa carriage, yung nagda-rive sa carriage. I asked them na maglakad lakad lang ako sa malapit dahil hindi ako makahinga.

Pero wala doon yung driver, eh makalabas na nga. kahit mabigat yung pakiramdam ko, I still went out dahil ang init sa loob.

Pero habang busy akong naglalakad. Someone grabbed me- "Lady Candace! It's you! my fiancé!" nagulat naman ako.

It was a guy with blonde hair, mukhang isang... uh, aristocrat? "Do I know you?" I asked.

"Don't be like this my love." ANO DAW?