Suddenly having a Dragon Daughter

Chapter 23: You Smell Bad

Wala tuloy akong choice kundi umuwi na, sinauli na namin ang sweater na bigay ni King Acacius. It was fun walk with him, hindi siya bal-w tulad ng kaibigan niya.

He even walked us out of the lake, "Ah mahal na hari, ano nga pala yung sasabihin mo kanina?" tanong ko, may sinabi siya about partner kasi.

"Oh nothing." Nakangiting sagot niya, nagtaka naman ako pero I didn't bother to ask more. Sabay nagpaalam na sakanya kasi atat na si Caramel na umuwi. "Good luck with your work young lady."

Nagbow naman kami ni Caramel bago umalis. "Hmm, I'll get my chances next time." Hindi ko na narinig yung binulong ng hari kasi hinatak na ako ni Caramel.

That's weird, bakit biglang lumapit si King Acacius sakin para lang mamasyal sa lake? That's suspicious. Atska di naman kami close.

Pero I do admit I like his company, ayaw ko lang sa amoy niya. Ewan ko kung bakit, this is the first time na naranasan ko.

His smell feels unpleasant unlike kay master, di ko din ma-describe ang amoy ni Master pero it makes me calm. Buti nalang at sinauli na namin ang sweater, it realllyyy reallyyy smells weird.

"Tsk." Caramel clicked her tongue habang inamoy niya yung balikat niya. Anong nangyari dito? "He smells bad!" inis na bulong niya.

Which is narinig ko pero I was more focused sa sinabi niya kanina about homeworks.

Nung nakarating na kami sa palasyo ay tinanong ko naman si Caramel about the homework. Aba dzae- she lied remember? "Anak, akala ko ba hindi tayo magsisinungaling? What is this?"

Napanguso naman si Caramel and innocently smiled... "Naalala ko lang mama, apparently someone will send another book mamaya. So I will be having new homeworks."

Napa-tilt naman ang ulo ko at tumango, ahhh atat lang siya sa bagong libro niya. Nung nakarating na kami sa kwarto, nakita namin ang isang stack of books sa may pinto.

Agad namang lumiwanag ang mata ni Caramel at kinuha iyon. She really likes to read like me, I guess sakin nagmana ang utak niya. Ang talino ko kaya!

Naalala ko naman yung offer ni Master tungkol sa school. Hindi ko alam kung saang akademiya siya papasok but I hope it won't cost trouble lalo na sa anak ko.

Baka magsisimula na naman siyang lumiwanag, she can't control her powers. "Anak... do you want to go to school?" tanong ko nung binuksan ko ang pintuan namin sa room.

Mas lalo namang lumiwanag ang mata niya when I said that, I guess she likes school like me. "Talaga mama? You will make me go to school?!" excited na tanong niya.

"Ah oo, my master offered me this as one of the conditions na kailangan ko. So I was wondering-"

"Ma! I wanna go! Matagal ko nang gustong mag-aral. I just didn't get the chance dahil ayaw kong maghirap ka dahil sa pagpapa-aral sakin." nahihiyang sambit ng anak ko.

Napatawa naman ako at lumuhod sa gawi niya. "Ano ka ba, you are never a bother. I actually like you asking favors ok? Ah about the school... paano kung lalabas ulit yung..."

"I will try my best po na kontrolin ang galit ko. I swear I'll be patient like you at hindi na madaling magalit." Caramel insisted at bumuntong hininga nalang ako.

"Do you promise mama na hindi ilabas yung glowing phase mo? Ayaw kong mapahamak ka dahil dito." Agad naman siyang tumango. Tsaka ko siya niyakap at kinarga na para magready na para matulog.

"I only get mad when it's about you mama." Mahinang bulong niya. Napatigil naman ako, I was busy combing her hair at kakatapos niya lang magbihis. "They keep saying sh-t about you."

Nagulat naman ako dahil nagmura ang anak ko. "Cara inday, don't curse. That's not nice." I mean palamura din ako pero hearing it from my own daughter feels weird.

"I'm sorry mama, I can't help it. andaming tao na gusto kang saktan, pero you're so kind and didn't even bother to care for them." Malungkot na paliwanag niya.

"Kahit na sinaktan ka nila, you would probably forgive them." Napatigil naman ako sa sinabi niya. Nagagalit din ako pero I keep my anger to myself.

Kasi una, hindi ko to mundo. Second I have a daughter that I need to keep safe. Kasi alam kong if sasaktan nila ako, sasaktan din nila si Cara. It's better to stay silent.

"Pero ok lang naman si mama eh. Ang importante ay safe ang aking kyutie na anak." Pagche-cheer up ko sakanya. Hindi naman siya kumibo.

"A-about the guy who make trouble sa inn... I overheard he was gonna... r-ape you that night pagkatapos niyang manggulo sa inn." Nagulat naman ako sa sinabi ng anak ko pero di nagsalita because I was listening.

"Sinundan ko siya nung pinalabas na siya sa inn. Tapos narinig ko yung sinabi niya then he laughed evily, mama. I can't sit idly, kaya palihim ko siyang sinundan."

"Tapos nung malapit na siya sa river. Doon ulit ako nawalan ng control... hindi ko na alam kung ano ang nangyari. The next thing I know is he fell in the river, I got scared at tumakbo na pabalik."

Narealize ko naman na humihikbi na ang anak ko when she was telling me the story. Agad ko naman siyang niyakap. "I'm sorry, I'm a monst-er just like they-

"Anak wag mong sabihin yan, I don't like you saying that to yourself. Atsaka mukang deserve naman ng lalakeng iyon." Mahinhin na sabi ko. "How about the maid though?"

Hindi naman kumibo si Caramel. "You're not gonna hate me?" pinisil ko naman ang cute na pisngi ng anak ko.

"Nope! Not in a million years! I love you so much and I'm lucky to have a daughter like youuuu." Lambing ko sa anak ko sabay ulan sakanya ng maraming halik sa pisngi.

Nakarinig naman ako ng tawa, here's my Caramel. "Ah about the maid, actually ma she started it. nasa corridor lang ako tulad ng sinabi mo pero hinatak niya ako."

Nagulat naman ako, that b-tch! Siya pala ang nagsimula non!? how dare she! "May ginawa ba siya sayo?" umiling naman ang anak ko.

"No, pero nadapa ako ng ilang beses. I scrapped my knees and elbows." Inosenteng sagot niya. "Hindi ako nanlaban kasi I know you will find me."

Na-touch naman ako sa sinabi ng anak ko. Pero buseeeeeet ah! Sana pala sinap-ak ko yun when I got the chance! "I heard her say a lot of bad things tungkol sakin, pero then she said she'd hurt you."

"Doon ulit ako nawalan ng control, paggising ko ay sira na ang lahat." Kwento niya. "I'm sorry mama, I gave you trouble again." I sighed naman.

"You lose temper pag tungkol talaga saakin ano? I'm actually happy that you are concerned pero I'm concerned din sayo. So be careful in the future ok?" nag-alalang sabi ko.

"As long as they won't hurt you. I probably won't lose control." She chirped.

-KINABUKASAN-

Maaga akong pumasok because sabi ni Nadia, bad mood daw si Master. Ayown no choice kundi pumasok. When I arrived, biglang may humatak sakin sabay lagay ng ulo niya sa leeg ko.

"Master!" gulat na tawag ko, gag-oooo akala ko bampira- huh? Bakit parang aso to? Amoy ng amoy-

"You smell bad." He whispered. HUH!?