He Was My Umbrella

12

"Dito kayo matutulog? Saan?! Dalawa lang 'yung kwarto!" Tumingin ako kay Daddy kung sang-ayon ba siya dito. Wow, at mukhang siya pa nga ang nag-plano.

"E 'di sa kwarto mo, saan pa ba?!" Sigaw ni Icah sa akin.

"Pati ikaw?!" Tumingin ako kay Kuya Ren.

"Aba'y saan pa?" He scoffed and nauna na sila pumasok sa loob.

What the fu-

We will sleep together?! I mean in the same room?! Malaki naman ang kwarto ko kaya doon sa siya baba. Itatabi ko sa akin si Icah at Frances. Sina Ate Mae and Rai sa isang kutson tas si Kuya Ren mag-isa. Buti nga sa 'yo.

Dumeretso na kami sa taas since nakakain naman na kami. Nauna-una pa talaga si Icah palibhasa kasi alam niya kung nasaan ang kwarto ko. Kuya Ren followed from behind me. Actually wala na akong balak matulog dahil sleepover 'to. 

"Matutulog pa ba tayo?"

"Is that even a question?" Sagot ko.

"Alright, puyat it is then."

Pagkapasok ko ng kwarto, tumalon agad ako sa kama at nagtago sa kumot. Si Kuya Ren ay medyo seryoso na. I noticed that he acts mature when around many people but not when he is with me. Unfair.

Naramdaman kong tumabi sa akin si Icah at kinurot ako, tamang nang-aasar lang. Tumabi naman sa kabilang dulo si Frances. Napansin kong walang maupuan sina Rai.

"Rai, may foam d'yan sa gilid oh," tinuro ko ang gilid. Nilatag naman nila 'yon at doon umupo. Since dalawa sila, si Kuya Ren, wala nang maupuan.

"Kuya Ren doon ka na lang sa isang foa-"

Natigilan ako dahil umupo na siya sa dulo ng higaan. "'Kay fine. Desisyon ka sis."

I heard him scoff. Ang tahimik niya, ano ba 'yan! Hindi naman siya ganito kanina. Ay, sa akin lang siguro pinapakita ang soft side, yie assumera ulit ako.

"Ano'ng gagawin natin ngayon?" Humikab si Icah. "Boring niyo naman, eh."

"Let's play a game?" Sabi ni Rai.

"That's a good idea! Plus 5 ka sa akin d'yan, Rai!" Nag-apir sila ni Frances.

I was thinking about a game when one particular game popped up in my mind.

"Do you guys know how to play truth or dare?"

Para akong pumatay ng tao sa talim ng tingin nila sa akin. May ginawa ba 'ko na masama? Parang wala naman.

"Of course we do, how could we not?" Sarkastikong sagot sa akin ni Icah.

"Okay, edi 'yun na lang ang gawin natin." I stood up to get a bottle and when I came back, they were already in a circle. I placed the bottle in the middle and spinned it. It landed on Icah.

"Truth," she answered without being asked.

"Bakit mo kinaibigan si Adi?" Tumatawang tanong ni Frances.

"Kasi kawawa siya. Wala siyang kaibigan kasi nga bagong lipat siya. Tapos ako syempre, 'di ko natiis na hindi siya kausapin. Tapos mabait naman pala. Mukha lang talagang mataray kasi grabe kung makatingin." Tumawa siya at pinaikot na ang bote.

Kay Ate Rach tumapat ang bote. "Dare," sagot niya.

"Katukin mo si Daddy tas pag binuksan 'yung pinto sabihin mo, "Good morning po" tapos tumakbo ka palayo." Tumawa ako ng malakas kasi intense ang pinagawa ko sa kanya. Narinig ko siyang huminga ng malalim at nagpipigil ng tawa. Sumunod kami sa kanya pero hanggang pintuan lang kasi tanaw naman namin siya.

Narinig na siyang kumatok that's why we tried our best para hindi tumawa.

"May kailangan kayo?" narinig ko na ang boses ni Daddy.

"Good morning po." sabi ni Ate Rach at tumakbo na pabalik sa amin. Pagkasara ko ng pinto, doon na kami tumawa ng sobra sobrang lakas kasi nakakatawa 'yung itsura ni Daddy noong tumakbo si Ate Mae at muntikan pang madapa.

"Gagi, ang tapang mo, Ate Rach! Ako nga 'di ko magawa-gawa 'yon!" Hinampas-hampas ko si Icah sa kakatawa ko.

"Ay, nanghahampas, panget kabonding." Sabi naman ni Icah at inirapan ako.

Napatingin ako kay Kuya Ren at naalalang hindi ko pa pala siya narinig na magsalita simula nang maka-uwi kami. We reformed the circle. It was Kuya Ren's turn to spin the bottle. I went stiff when it landed on me.

"T-truth," I stuttered! Nakakahiya, oh my gosh! Nang ibalik ko ang tingin ko sa kanya, nakita kong medyo natatawa siya.

"Why don't you tell everyone kung ano'ng pinag-usapan natin kanina?"

Ano....?

"U-uh," napatingin ako sa kanilang naka tingin lahat sa akin. "Well, it was confession in some kind of way. You know, when I first met Kuya Ren, gwapo lang talaga na cool. And yes, I have a crush on him," everyone gasped with my answer. "Tapos parang hindi siya makapaniwala. Talagang tinanong niya pa kung bakit. Like ano daw ba nakita ko sa kanya, ganon. Pero tinry ko naman na hindi, kasi mas matanda siya sa akin. Pero, crush lang naman, e. Cool kasi siya," dahan-dahan kong sinabi para hindi sila ma overwhelm.

"We know. You were obvious, and yet I also sensed that you didn't want to have a crush on me. It just happened, right?"

"Absolutely. Until now, it's awkward." I fake coughed.

"It's not, so don't make it. There's nothing wrong with it."

"Okay, guys. Tama na po ang pag-English for today's video, opo." Inawat na ako ni Icah.

I saw Kuya Ren smile at me before I went back to my bed since I was done. They didn't continue playing, though. They went back to their original places and I opened the television.

"Gusto niyo manood?"

"Let's watch Seven Sundays," suggestion ni Ate Rach. I've watched that movie several times already but since I wanted to rewatch it, now was the time. All of us agreed to the movie.

We laughed at the funny scenes, frowned in certain moments. Pero noong nasa part na kami na nagaa-away away na 'yung magkakapatid. May sinabi ang character ni Ding-Dong Dantes na tinamaan ako.

"Kaya kayo, kayo. Kayo na lang naman ang meron ako. Kayo lang ang pamilya ko. But why is that you always make me feel that I am the enemy?" -Ding Dong Dantes.

I felt that. Being the oldest sa aming magpi-pinsan na ako halos lagi ang mali dahil mas nakakaintindi ako. Pero sila lang naman ang meron ako noon eh. Napapikit na lang ako dahil naluluha na ako. Gumalaw ang mga tao sa paligid ko at mas lalo na lang akong napapikit ng mariin nang hatakin ako ni Kuya Ren para yakapin. I hugged him tightly and I cried on his chest. Being in his arms made me feel the safest. But at least, even though I lost my family, the people in this room stood up as family. Hinaplos ni Kuya Ren ang buhok ko at sinabing,

"Tahan na. Don't worry, we're here."

Nang sabihin niya 'yon, lahat sila niyakap ako. We were in one big group hug as I cried in his chest. I hugged him even more tightly as I felt my tears coming again.

"Shh, andito lang ako." I heard his calming voice.

Andiyan lang siya.

*****