crazy for you

The confrontation

"You cannot change what you refuse to confront and you can't heal if you refuse"

CHAPTER THIRTY SEVEN

Magkahawak kamay na lumabas ng kwarto nila sila Cara at Alexis para harapin si Sandra matapos ang kanilang aminan portion finally nalinawan na nila ang mga issue nila sa buhay.

Hindi naman nakaligtas sa mapanuring mga mata ni Sandra ang closeness at sweetness na namamagitan sa mag-asawang Cara at Alexis kaya hindi nanaman niya maiwasang makaramdam ng inggit at insecurities.

Hello ate Sandra! napasyal ka yata? may kailangan ka ba? pambabasag ni Cara sa katahimikang namamagitan sa kanilang tatlo habang ang tatlong bata naman ay busy sa paglalaro.

Yes! and I need to talk to the two of you! well I think back into each other arms na ulit kayo ni Alexis. I just want to remind you Cara na nung nawala ka at sumama sa lalake mo ako at si Carlos ang pumuno at nagbigay ng buhay diyan sa asawa mo!

Don't talk so much ate Sandra may mga bata tayong kasama! babala ni Cara dito.

Sweetheart please pakiakyat muna ang mga bata sa taas utos ni Cara sa asawa na agad namang tumalima.

Kids c'mon lets go up stair we are going to play in your room, Xander, Xyra diba you have a lot of toys in your room? wika ni Alexis.

yes daddy! maliksing sagot ng batang si Xyra.

Okay then I want you guys to show it and play it with your brother Carlos.

Okay Daddy! masayang sagot naman ni Xander, let's go brother Carlos let's play in our room.

Ng makaakyat na ang mag-aama sa taas ay saka naman bumuwelta si Cara kay Sandra.

Ano ba talagang pakay mo ha ate Sandra? Naparito ka ba para sumbatan ako? ako yata ang may kaparatang gawin yan! baka nakakalimutan mong asawa ko na si Alexis at ang kapal ng mukha mo para landiin siya at higit sa lahat ang magpabuntis sa kanya! You ruined our family ate Sandra kaya wala kang karapatan na umasta ngayon at sumbatan ako na parang ako ang kontrabida dito! pilit na nagtitimping sumbat ni Cara kay Sandra.

Ako ang unang minahal ni Alexis Cara!

"okay fine ikaw ang unang minahal pero ako ang pinakasalan! ako na ang mahal niya ngayon! Bakit di mo nalang kasi tanggapin na matagal na kayong wala, matagal ng tapos ang kwento ninyong dalawa at ikaw mismo ang tumapos nun! so pwede ba tama na! tigilan mo na kami at patahimikin mo na kami!"

Akala mo ba ganun kadali yun ha Cara! pinilit ko! God knows pinilit ko na kalimutan si Alexis pero hindi ko kaya! hindi ko magawa kaya please ako naman ang makikiusap sayo hayaan mo na sa amin ng anak ko si Alexis. Kaylangan ni Carlos ng isang ama. Tila naiiyak na pagsusumamo ni Sandra sa kanya.

"I'm sorry ate Sandra pero kailangan din ng mga anak ko ng isang ama! Huwag kang mag-alala dahil hindi ko naman ipagkakait kay Carlos ang kanyang ama."

"Hindi mo naiintindihan Cara I need him because I love him! nung umalis ka at iwan siya, ako ang laging nasa tabi niya, ang umiintindi sa kanya! ang nakikinig sa lahat ng sentemyento niya! pero ikaw nasaan ka? nasa lalake mo hindi ba? bakit ka pa kasi bumalik? bakit? for four years nakatiis ka na hindi siya kasama, na hindi siya nakikita, then all of a sudden babalik ka? How so unfair of you!

Hindi ko lalake si Jerome ate Sandra. He's just my friend! siya ang tumulong sa akin nung time na halos wasak na wasak ang puso ko! nung time na matuklasan ko ang totoo! na niloloko ninyo ako ng asawa ko! nung time na matuklasan kong buntis ka at ibinabahay ka niya. I was hurt so deeply at hindi ko nga alam why I am still talking to you, why am I explaining to you! Maybe because I have respect with dad and no matter how much you have hurt me I still respect you. So don't push me too hard ate Sandra...Stop pestering me and Alexis. Live your life and leave us. Now ate kung wala ka nang iba pang sasabihin you can leave now dahil hindi ko na ma-take na makita at makasama ka!

Pagsisihan mong bumalik ka pa sa buhay ni Alexis Cara! I swear pagsisihan mo ito! I wont make your life so easy! punong puno ng pagbabanta at galit ang tinig at mga mata ni Sandra pero hindi man lang natinag si Cara.

Carlos! tawag ni Sandra sa anak habang umaakyat ng hagdan patungo sa kwarto ng kambal kung saan masayang nakikipaglaro ang anak.

Carlos c'mon we're leaving!

but mommy I still want to play with daddy and with my brother and sister.

No! I said we're leaving! galit na hinila ni Sandra ang anak sa braso palabas ng kwarto.

Sandra ano ba nasasaktan ang bata! Nag-aalalang sita dito ni Alexis.

Halatang nasaktan si Carlos sa walang pakundangang paghatak dito ni Sandra kaya umiyak ito.

No! I am not going with you! I will stay here with daddy! umiiyak na angil ni Carlos.

Sandra please iwan mo na muna dito si Carlos, ako ng maghahatid sa kanya sayo mamaya! pakiusap ni Alexis sa tila bad trip na si Sandra.

No he's my son and he'll stay wherever I am.

Sandra kahit ngayon lang maging mabait ka naman sa anak mo! huwag puro gusto mo lang ang nasusunod kung galit ka sa mundo huwag mong ibunton kay Carlos ang galit mo baka nakakalimutan mong may karapatan din ako sa kanya dahil ako ang kanyang ama.

Carlos do you want to go with mommy or do you want to stay here first? Malumanay na tanong ni Alexis sa umiiyak na si Carlos.

I want to stay here with you daddy! humihikbing sagot ng nakatungong si Carlos at halatang takot sa ina.

You heard him Sandra! Carlos want to stay, so you can leave now! ako ng bahala sa kanya.

Wala ng nagawa si Sandra ng si Alexis na mismo ang magdesisyon para sa anak niya.