DROGI WASYLU!
Wybacz, że piszę na tym tanim papierze. Powinienem się uważać za szczęśliwca, że w ogóle mi go dali, bym mógł do Ciebie napisać. Najwyraźniej zostałem oskarżony o „zaatakowanie" miejscowej dziewczyny, Faith Crosse, i odgryzienie jej w szyję. Wkrótce skończą „maglowanie" mnie, więc postaram się opisać wszystko zwięźle. Co najważniejsze, NIE zatopiłem kłów w tej nieznośnej dziewce. Całkowicie sfabrykowała ranę. Podsunęli mi pod nos mnóstwo „szokujących" zdjęć i obserwowali moją reakcję. Mogłem się tylko śmiać. Owszem, dostrzegłem ślady ugryzienia. Ale czy wampira? Nie. Wszelako podróbka była bardzo zmyślna. Faith ma trochę oleju w głowie. I najwyraźniej jest bardzo odporna na ból. Ślady wyglądały na głębokie. Miała też kilka siniaków. Świetna robota. W szczególnie trudnych chwilach lubiłem przebiegłą naturę Faith. Teraz moje igraszki obracają się przeciwko mnie i kąsają boleśnie. Cóż za słodka ironia. Tak czy siak, wyczuwam, że nastroje panujące w okolicy mi nie sprzyjają. Choć wypuszczą mnie „zaporęczeniem" do czasu, aż zostanie wniesione oficjalne oskarżenie, mam silne przeczucie — może to wampirza intuicja - że „coś się szykuje". Mają tutaj dość specyficzne, mrocznie zabawne wyobrażenie o wampirach. Ujmując to w słowa, które łatwiej Ci będzie zrozumieć - jak przeczuwałem już od pewnego czasu, hordy się zbierają. Piszę do Ciebie, ponieważ wiem, że bardzo chciałeś sam dostąpić przyjemności unicestwienia mnie za nieposłuszeństwo. Za zerwanie paktu i zniszczenie Twojego planu. Z pewnością marzyłeś o wbiciu kołka głęboko w moje serce. Jednak teraz to upragnione zadanie spadnie na grupę idiotycznych nastolatków. W pewnym sensie pokonali Cię, Wasylu. Czy to okrutne z mojej strony, że tak ogromną radość sprawia mi pozbawienie Cię jednego z największych pragnień? A jednak odczuwam satysfakcję na myśl, że zawsze będziesz żałował, iż to nie Ty dzierżyłeś ten kołek...Tak więc z podniesionym czołem wychodzę na spotkanie przeznaczeniu. Historia zatacza koło. Kolejny Styles unicestwiony. Będę się starał odejść z taką samą odwagą i stoickim spokojem, z jakimi odeszli moi rodzice, by podtrzymać honor naszego klanu - a to moim zdaniem więcej, niż Ty zrobiłeś, Wasylu. Piszę również w imieniu Anabelle. Nigdy jej nie ugryzłem, Wasylu. Wciąż jest londyńską nastolatką.Zostaw ją w spokoju. Skończył się sen o księżniczce z rodu Dragomirów. Czy pozostało coś więcej do dodania? Ooo tak, w naszej szkole został zabity wilkołak?! Psy jednak nadal żyją. Wydaje mi się dziwne, zważywszy na moje upodobanie do rozwlekłych dygresji, że ostatni list jest taki krótki. Ale, prawdę mówiąc, jestem już u kresu - wszystkiego. (Któż mógłby się oprzeć wisielczemu humorowi? Czy kpienie z własnego upadku nie jest oznaką odwagi?). Powierzam tę notkę poczcie. Bardzo rzetelna instytucja. Zwykle urzędy państwowe nie budzą zaufania obywateli. Mimo to jestem dziwnie spokojny, że moja wiadomość szybko do Ciebie dotrze.
Twój bratanek z krwi i wspomnień Harry.
CZYTASZ
Promises h.s
Fanfiction"Pamiętajcie, dziewczęta , młody wampir jest z natury drapieżnikiem. Niektórzy chłopcy mogą dostrzegać w was nie tylko obiekt romantycznych uniesień, lecz także ofiarę..." Dorastanie nieumarłych.
