Yazardan...
Hızlı bir şekilde gidip gelen Danla, eve girdiğinde arkadaşını uyuyakalmış bir halde bulmuştu.
"Gerizekalı uyumuş ya..." diye söylendi elleri belinde.
Gidip yanına bir sandalye çekti ve oturdu. Getirdiği şeylerden birkaç malzeme çıkardı, ne yapabileceğine baktı.
Daha önce hiçkimseye pansuman yapmamış biri olarak, bu konuda biraz tecrübesizdi.
En sonunda pamuğa bir şeyler sıkıp yüzündeki kuru kan lekelerini temizledi ve gerisini sabaha bıraktı.
"Tutulacak böyle ya. İbo?" dedi kıpırdaması için uyandırmak isteyerek.
Uyanmadı.
"Lan... ölmedin dimi? İboo!"
Hafif mırıldandı İbo bunun üstüne. Bir an gerçekten bayıldığını falan düşünen Danla derin bir nefes aldı rahatlayarak.
"Ya kalk kolun bacağın tutulacak böyle uyuma." dediğinde biraz döndü İbo.
"Yatağımda uyumak ister misin?" diye sordu Danla.
Gözlerini yavaşça açarak bir bakış attı İbo ona.
"Burda ölme diye soruyorum." dedi Danla açıklama yaparak.
"Bırak, uyuyum burda. Hareket edemiyorum zaten." dedi İbo.
"İbo kim yaptı bunu?"
"Ne?"
"Kim dövdü diyorum?"
"Ne dövmesi ya.. Kazaydı."
"Gururun sırası mı gerizekalı kim yaptı dedim?"
"Danla.."
"Evet?"
"Sussana."
Sinirlenen kız koluna vurup ayağa kalktı. Acıyla gözlerini sıkan İbo konuşmamaya devam ediyordu.
"Ben yatıyorum. Sabah iyileşirsen defolup gidersin beni rahatsız etme." dedi ve gitti. Arkasından,
"Vicdansız ya.." diye söylendi İbo, ama sinirlendiği için hafif gülüyordu da Danla'ya.
***
"Bak ne almışlar bebeğe ya... Çocuğum kendini kedi sanacak bunlar yüzünden abi!" diyerek elindeki minik kıyafeti bir köşeye attı Berkcan. Telefondaki Yusuf gülüyordu ona şu an.
"Oğlum bebek lan o daha, nasıl sanabilmesini bekliyorsun ondan?" dedi kamera açısını düzelterek. O bunu yapınca Berkcan da düzeltti ve beşiğe yaklaştı yeniden. Mışıl mışıl uyuyan Deniz yayılmıştı beşiğe.
"Kurban olurum bee..." dedi Yusuf kendinden geçercesine.
"Hızlı büyüyor." dedi Berkcan burukça gülümseyip.
"Bu büyümüş hali mi? Kolum kadar bile değil sanki?"
"Kameradan anlamazsın tabi lan... İlk doğduğunda böyle miydi bu?"
"Gerizekalı zaten aynı kalmaması gerekiyor kaç ay oldu ulan?"
Yusuf'un bu tepkisi güldürdü Berkcan'ı.
"Yaa her neyse bırakalım şimdi Deniz paşa hazretleri uyusun. Seni anlat bana. Naptın? Aramadın durdun gece mi vaktini buldun?" diyerek odadan çıkmıştı.
"Sizin geceniz burda günbatımı yalnız. Ben nasıl tutturabilirim saati söyler misin? Merak ediyorsan açarsın abi o kadar."
"Tamam uzatma anlat."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELA
FanfictionRomeo ve Juliet hikayesi, Yusuf ve Bahar için artık sadece bir tiyatro oyunu değildi, her şeyiyle gerçek olmuştu. ✿ ✿ ✿ "Bak bana... Sen deli misin? Ben senden başkasına yar diyebilir miyim sence?" ··· "Beni ne zaman bu kadar etkin altına aldın sen...
