Yazardan...
Yine derin düşüncelere dalmış olan Yusuf'a bakıyordu İbo uzaktan. Geldiklerinden beri konuşmamıştı. Yanına gitti.
"Dertlisin..?" diye sorarcasına konuşup karşısındaki sandalyeye oturdu.
Sandalyeye dayadığı ayağını indirip düzgün oturdu Yusuf, elindekini de aşağı fırlattı.
"Derdini sikiyim ama artık." dedi İbo aşağı bakarak. Yusuf anlamadı ne dediğini, baktı sadece.
"Yani, bu kadar sigara içmen için şu an hiç doğru bi zaman değil ki abi. Ne kadar derdin olursa olsun, yazık etcen kendine bak.."
"Ben çok yoruldum İbo ya..." diyerek bakışlarını gökyüzüne çevirdi Yusuf.
"Kurban olayım anlat, bi yardım edelim destek atalım sana. Hiç bu kadar enerjisiz, hayattan bıkmış görmemiştim seni be." dedi İbo sitem ederek.
"Daha bıkmamıştım çünkü." dedi Yusuf.
"Sorun ne? Neyi düşünüyorsun bu kadar?"
"Düşünüp dururum evde kendi kendime sanki başka işi yok hayatın benle derdi nee..." diye Sefo'nun bir şarkısını arabeskleştirdi Yusuf o an. İbo güldü bu tepkisine.
"Aşk mı? Para mı?" diye sordu derdini yeniden...
"İkisi."
"Nasıl ya? Babanda karun kadar para var. Kız arkadaşın da yanında. Yani, eski kız arkadaşın.."
"Oooofff..." dedi Yusuf derin bir iç çekerek.
"Güvenebileceğim bi insan kalmadı hayatımda, yardım isteyebileceğim kimse yok şu an İbo, bitmişim oğlum ben."
"Abi para bu kadar kafaya takılmaz gözünü seveyim kredi var borç var sen niye bu kadar şey yaptın onu ya?"
"Öyle değil işte. Ben bir işe kalkıştım, büyük sorumlulukların altına girdim. Şimdi de o sorumlulukların altında eziliyorum."
"Açık konuşsana." dedi İbo ciddileşip öne eğilerek.
"Benim sadece adıma geçirilecekti o okul İbo. Bahçeşehir Üniversitesi'nin sahibi olarak görünecektim sadece. Şimdi kalkmış bana yardımla şikayetle geliyorlar ve ben tek başımayım, hiçbir bok yapamam oğlum öğrenciyim daha lan. Birine güvenmek bu kadar can yakmamalı ya... Çıkıp hesap sorduklarında ağzımı açıp tek kelime edemeyeceğimi bilmek beni o kadar yoruyor ki şu an. Ve bunların hepsinin tek bir nedeni var." dedi Yusuf anlatarak. İbo merakla dinliyordu.
"Ailem dediğim kişiler yüzünden şimdi bu haldeyim ve belamı çok güzel siktiler amına koyayım."
"Ailen tam olarak n'aptı?" dedi İbo. Hiçbir şeyi net olarak bilmiyordu o.
"Uzun hikaye." dedi Yusuf.
"Bizde zaman çok reis." dedi İbo ayaklarını uzatarak. Yusuf ciddi olduğunu görünce anlatmaya karar verdi. Belki derdini paylaşsa biraz derman bulabilirdi hem.
"Aslında her şey doğduğumuz gün başlamış." diye başladı anlatmaya, elindeki yanmamış sigarayla oynayarak.
"Abi dalga geçme anlatmanı bekliyorum şu an." dedi İbo. Yusuf bi bakış attı.
"Susarsan anlatıyorum İbo." dedi ve devam etti.
"Arkadaşımız dedikleri Kenan ve Aydan'ın, Bahar'ı ikizinden ayırıp kendi kızlarıymış gibi göstermeleri, ve benim sevgili şerefsiz babamın Aydan Şahin ile annemi aldatmasıyla başlıyor bütün bu olaylar zinciri." dedi Yusuf. İbo şaşkınlıkla kaldırdı kaşlarını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELA
Fiksi PenggemarRomeo ve Juliet hikayesi, Yusuf ve Bahar için artık sadece bir tiyatro oyunu değildi, her şeyiyle gerçek olmuştu. ✿ ✿ ✿ "Bak bana... Sen deli misin? Ben senden başkasına yar diyebilir miyim sence?" ··· "Beni ne zaman bu kadar etkin altına aldın sen...
