BELA

11. вölüм / Parti Gecesi

Anlatıcıdan...

Yine her zamanki gibi, kontrole gidiyordum okula. Ne kadar zaman geçmişti hala tık yok aralarında, inanılmaz. Şimdi sihirli aşk dolu oklarımı kullansam böyle mi olur, vakit kaybı olmadan bulurlardı birbirlerini ne güzel.
Her neyse, bu benim cezamdı ve cezamı çekecektim. Ki, o ikisinin birbirine bensiz aşık oluşlarını izlemek, sonunu bilmediğim heyecanlı bir filmi izlemek gibi. İlk defa yaşadığım bu durumun tadını çıkarıcam.

Okulda teneffüstelerdi. Bahçe el ele kol kola girmiş öğrencilerle doluydu. Bizimkiler nerdeki acabaa??

Yemekhane!

Öğle tenefüsüymüş :) Duygu'nun Berkcan'ı elleriyle beslemesi olayını fav listeme alıyorum, tanrım, çok güzeller! Bahar arkadaşı Danla'yla bir masada oturmuş şu an, Yusuf da Özgür'ün yanında yemek yiyor. Bunlar neden dağınık böyle ya?

Yazardan...

Bahar telefonuyla uğraşıyordu. Danla ise çıkan yemeği beğenmemiş ve pek aç olmadığını söyleyerek oturmuştu onun yanına. Yemek yiyecek olanlar farklı masalara geçmişti. En son Berkcan ve Duygu bir başka boş masaya geçmişlerdi.

"Ben lavaboya gidiyorum.." diyerek kalktı Danla hızla ve ayrıldı ordan. Bahar yalnız kalmıştı masada, hala telefonuyla ilgileniyordu.

İki dakika geçmeden biri karşısına oturdu. Göz ucuyla bakıp, Enes olduğunu gördüğünde hiç kaldırmadı başını...instagramda gezmeye devam etti.

"Naber?" Diye sordu Enes.

Cevap vermedi Bahar. Umursamazsa gider diye düşünüyordu.

"Bahar..?" Dedi elini önünde sallayıp. Ters bi bakış attı Bahar.

"Konuşmayacaksın galiba?" Dedi Enes.

"Ne istiyorsun?" Dedi Bahar bıkkın bir tonla.

"Hiçbir şey.. nasıl olduğunu merak etmiştim. Ama belli ki yine formundasın, kalkayım madem ben." Diyerek ayağa kalktı.

"İyiyim, sağ ol sorduğun için." Dedi Bahar. Kibarlık yapmak için değil, gerçekten bir teşekkürdü bu.
Enes masanın yanında durmuş yüzüne bakıyor, hafif gülümsüyordu.

"Sevindim..." Dedi. O an omzuna bir el dokundu ve irkildi olduğu yerde.

"Ne sebeple..?" Diye soran Yusuf, Enes'in az önce oturduğu sandalyeye oturdu.

"Seni ilgilendirdiğini pek düşünmüyorum." Dedi Enes.
Yusuf mimiksizce yüzüne baktı. Sonra Bahar'a bakarak Enes'e cevap verdi.

"Bu kızı ilgilendiren her şey," dedi ve durdu. Bahar da kendisine bakıyordu. Cümlenin devamı belliydi, Yusuf kafasını Enes'e çevirerek,

"Beni de ilgilendirir." Dedi.
Yapmacık gülüşünü bırakan Enes Bahar'a baktı.

"Az önce iyi olduğuna sevindiğimi söyledim, şimdi ise bu şahısla Allah sabır versin diyorum, ve gidiyorum. Hoşçakal ;)" dedi ve uzaklaştı.
Yusuf kaşlarını çatmış arkasından bakıyordu, Bahar'a döndü, kız da tepkisiz bakıyordu Enes'in arkasından. Yusuf'un kendisine döndüğünü farkedince gözlerini ona çevirdi.

"Evet sabır bize lazım olacak, allah buna akıl fikir vermedikçe ihtiyaç duyacağız nasılsa..." Dedi Yusuf Enes'i ima ederek. Bahar güldü.

Sessizlik oluştuğu sırada, masaya eğilen Yusuf, merak ederek bir soru sordu.

"Neden iyi olup olmadığını sordu ki?"

"Nasılsın diye sordu, klasik yani.." dedi Bahar.

Ancak doğrusu bu değildi. İki gün önce akşam, evden ayrıldıktan sonra sahilde karşılaşmışlardı ve o sırada Bahar kötü durumdaydı. Enes, onun kendisine bile sarılmasından dolayı, bayağı kötü bir şeyler olduğunu anlamış olmalıydı.
Ki Bahar o geceyi Yusuf'a anlatmak istemedi, bilmese de olurdu...