İşaret ve orta parmağını kızın göğüs oluğundan hafif sürterek aşağı indi. O tozu bu mükemmel iki göğsünün arasından muhakkak çekmeliydi. Onun kokusunun karıştığı maddenin burnunun deliklerinden girdiğini hayal etti. Ve peşinden onunla deli gibi sevi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KALIN DUVARLAR ━━━━━━━━━━━━━━━
⚓
Parmaklarımın arasında ki kağıtta yazanları idrak etmeye çalıştım. Yaman'ın beni zorla alıkoyduğunu kim bilebilirdi ki? Yanağımın içini kemirmeye başladığımda bir an için bunun Yaman'ın bir oyunu olduğunu düşündüm fakat Yaman, böyle dolambaçlı işlerle oyalanmayacak kadar sabırsız bir adamdı.
Kafamda kurmaya devam ederken kağıdı minik parçalara ayırarak masanın etrafından dolanarak oradaki küçük çöp kovasına attım ve kendimi Yaman'ın koltuğun üzerine bıraktım. Beynim karman çorman olmuştu. Cihan bunu yapacak kadar eli uzun biri değildi, bunun farkındaydım ve ihtimal verebileceğim kimsenin kalmaması zihnimi bulandırıyordu.
Benim tanımadığım birinin beni tanıma ihtimali ne kadardı ki, bana yardım etmeye çalışıyordu? Kim tanımadığı birine elini uzatır? Hem de ucunda Yaman gibi bir düşmana sahip olacağı bilinciyle...
Başımı ellerimin arasına alıp dirseklerimi masaya yaslandım. Yolunda gitmeyen bir şeyler vardı ama ne? Zaten darmaduman olan zihnim tamamen dağılmıştı. Parmak uçlarımlaşakaklarımı ovmaya başladığımda nasıl bir oyunun içinde olduğumu anlamaya çalıştım fakat aklıma hiçbir şey gelmiyordu.
Bir an için bu konuyu Yaman'a açıp açmamak konusunda bocaladım. Ancak işin ucunda beni gözetim altında tutması da vardı. Fakat mantıklı düşündüğümde eğer kurtulma imkânım varsa bunu denemeliydim öyle değil mi? Şu an tereddüt etmem bile çok saçmaydı, kesinlikle bu fırsatı değerlendirecektim.
Kim olduğunu bile bilmediğim birinin lafına körü körüne inanmam belki aptalcaydı. Ancak Yaman bana başka seçenek bırakmadığı için ilerisini kesinlikle düşünmemem gerekiyordu.
Peki bu içimde peyda olan huzursuzluk hissi neyin nesiydi?
Kolumu masaya yatırarak başımı kolumun üzerine yasladım. Gözlerim mekânın yanıp sönen ışığından, kulaklarım ise gürültünün etkisinden fazlasıyla rahatsız olmuştu.
Sadece birkaç dakika dinlenmek için kapadığım gözlerim, düşüncelerimin arasında ağırlaşmaya başlarken fazla rahat olmayan yerimde karanlığın içine çekildiğimi hissettim.
Belki dakikalar belki saatler geçmişti, bilemiyorum. Dalıp gittiğim uykum öylesine ağırdı ki, birinin benimle konuştuğunu hatta beni kucağında taşıdığını hissettim ancak gözlerimin ağırlığından kirpiklerimi dahi ayıramazken kendimi tekrar karanlığa yenik düşerken buldum.
❄️
Uyandığımda boynumdaki sıcak nefesi hissettim. Sarıldığım şey neydi bilmiyorum ama sert ve sıcak oluşu gözlerimi yavaşça aralamama neden oldu. Düşünme yetkimi yavaş yavaş kazanmaya başladığımda, alaca karanlık odada bacağımın birini Yaman'ın beline atmış olduğumu gördüm. Gözlerim irice açıldı, ona öyle sıkı sarılmıştım ki başını boynuma gömmüştü!
