TESLİMİYET

Bölüm 21 ❝ YABANCI HİSLER ❞

Yabancı Hisler
━━━━━━━━━━━━━━━

⚓

Salonun ışığını kapamış, caddeye bakan pencerenin yanındaki koltukta oturmuş dışarıyı izliyordum. Karşımıza düşen marketin ve tam yanı başındaki sokak lambasının cılız ışığı içeriyi loş bir şekilde aydınlatıyordu.

Eskiden karanlıktan korkan biriydim ama yaşadığım onca olaydan sonra korkmam gereken varlığın karalık değil insanlar olduğunu kavradığımdan bu yana, bu korkumun üzeri kısa bir süre önce örtülmüştü. Üstelik bu evde yalnızlıktan ne kadar şikayet etsem de yalnızlığa alışmış, sessizliği sevmiştim. Işık ve gürültü, içi geçmiş ruhumu daha da daraltıyordu.

Yanaklarımı şişirip sesli bir nefes verirken Yaman'ı düşündüm. Saat gece yarısını çoktan geçmiş, hâlâ gelmemişti. Daha sonra Yaman'ın zihnime düşmesini engelleyemediğim için kendime kızdım. Ha bire tehlikeli bir karanlığa çekiliyordum onunla ve bundan sıyrılmak için artık hiç bir eylemde bulunmuyordum. Düşüncesizce attığı adımlar için ona kızsam da bu hisler eskisi gibi nefrete dönüşmüyor, içimde canlanan yeni duygular beni ürkütüyordu.

Mesele bana yaptıkları da değildi üstelik, kendini affettirmek için sürekli çabalaması, bana değer verdiğini gösteren hareketleri dışında asıl kafamı karıştıran, onun tehlikeli hayatıydı. Birçok duyguyla aynı anda savaşmak zorunda kaldığım için bazı detayları atlamıştım. Evini yakmak isteyen düşmanları vardı, üstelik bu eylemi başarıyla gerçekleştirmişlerdi. Ayrıca yaptığı gayrimeşru işleri de hesaba katarsak, bu herifin yanında zerre güvenliğim yoktu.

Ancak tuhaf bir şekilde ondan korkup, aynı anda ona güvenmem ise akıl sağlığımdan şüphelenmeme sebep oluyordu. Bana dokunduğu anlarda karnımda baş gösteren tuhaf titreşimleri, ufacık bir temasın benliğimde bıraktığı tahribatı yok sayamıyordum. Aslında değişen bir şeyler daha vardı ama varlığını henüz kabul edemiyordum. İlk zamanlar ki korkularım, yerini iç ürperten bir heyecana bırakmış, o tedirginlikten eser kalmamıştı.

Gözlerimi kapayıp yakıcı ve kışkırtıcı sıcaklığını tenimde hayal ederken bedenimi bir heyecan dalgası sardı ve onu arzuladığım gerçeği kafama bir balyoz gibi indi. Zihnimi serseme çeviren bu edepsiz düşünceyle gözlerim ansızın açıldı. Ona ne kadar kızarsam kızayım elinin tenime değdiği her yer alev alıp yanıyor, damarlarımdaki kan şaha kalmış gibi olabildiğince hızlı akmaya başlıyordu.

Dudağımın kenarını dişlerimin arasına kıstırıp sertçe dişledim. Bu duyguların hepsi tam anlamıyla saçmalıktı! Cinsellik adına hiçbir şey yaşamadan hormonlarımın salgıladığı saçma sapan şehvani hisleri görmezden gelmeliydim. Bu olmamalıydı, kendime bunu yapmamalıydım.

Onun bana tesir etmesine izin vermemeliydim.

Derin bir nefes aldım ve terleyen ellerimi yolarcasına saçlarımın içinden geçirdim. Yaman'ı düşünüp zihnimi meşgul ettiğim için kendimden soğudum o an. Onu hiçbir şekilde düşünmemem gerekiyordu. Hele ki onu arzulamayı zihnimin derin bir köşesine itekleyip kilit vurmalıydım.

İyice sıcak basmaya başladığı an oturduğum yerden kalkıp banyoya doğru ilerledim. Karnımın ağrısından ve içerinin kasvetli sıcağından iyice bunalmıştım. Banyoya girip, üzerimdekilerden kurtularak kendimi duş başlığından akan ılık suyun altına bıraktım. Bu hapishanedeki tek lüksüm buydu sanırım.