TESLİMİYET

Bölüm 13 ❝ UMUTSUZLUK ❞

UMUTSUZLUK
━━━━━━━━━━━━━━━

⚓

Üşüme hisseyle üzerime çektiğim pikeye sarılıp, yumuşak zeminde daha rahat bir pozisyon aradım. Fakat bir şeylerin ters gittiğini ve tetikte olmam gerektiğini fısıldayan bir ses vardı.

Karışık bir zihinle kirpiklerimi araladığımda buğulu gözlerle etrafıma bakındım. Gece yaşanan olaylar birden gözümde canlandığında ise hızla toparlanıp yatağın içine oturdum. Uykunun getirisi olan gevşeklik bedenimi boşalmış gibi hissettirirken kalbim gümbür gümbür çarpmaya başladı. En son gözlerimin karardığını odanın etrafımda döndüğünü hatırlıyordum. Şimdi ise yataktaydım.

Parmaklarım şakaklarımı bulduğunda gözüme ilk çarpan ardına kadar dayalı, menteşeleri yerinden oynamış kapı oldu. Başımı ellerimin arasına alıp, "Allah'ım." diye inledim. Bu manyak herifle ne yapacaktım?

Zihnime doluşan düşünceler beni paniğe sevk ederken üzerimi kontrol ettim. Bana bir şey yapmış olabilir miydi? Titrek bir nefes alıp bacaklarıma iyice sarıldım. Düzlüğe çıkmak için ne kadar uğraşırsam uğraşayım, Yaman tam tersine beni aşağıya çekmeye uğraşıyordu. İçimdeki umutsuzluk her saniye daha da büyüyor bütün çıkış yollarımı kapatıyordu.

Dış görünüşün yanıltıcı olduğunu bilirdim fakat bu adamda öyle ters duruyordu ki, istediği tüm kadınları elde edebilecek bir yapıya sahip birinin benimle kafayı nasıl bozduğunu anlamıyordum.

Sıkıntıyla nefes aldım. Ne yaparsam yapayım Yaman'ın dün gece kurduğu ahlaksız cümleler aklımdan çıkmıyordu. Çenemi dizlerime yaslayıp gözlerimi kapadım. Düşünmekten aklını kaybedecektim.

Nasıl onunla birlikte olmamı istiyordu ki? Yaman yüzeysel olarak yeterince ilgi çeken bir yapıya sahipti fakat öfkelendiğinde gözü dönüyordu. Benim istediğim bu değildi.

Ben aşık olduğum kişiye zamanı geldiğinde gelinliğimle teslim olmak istiyordum. Yaman için sadece gelip geçici bir hevesten başka bir şey olamazdım. Gönlünce benimle eğlenip kullandıktan sonra paçavra gibi bir köşeye atacaktı.

Sıkıntıyla içimi çekip yataktan indim ve kapıya doğru ilerledim. Aşağıdan gelen konuşma sesleriyle daldığım o dipsiz kuyudan çıkarken merdivenden gelen ayak sesleriyle olduğum yere kaldım.

"Emin misin?" diye sordu, Yaman. "İyice araştırdın mı?"

Adım sesleri yaklaşırken, "Niye böyle bir şey yaptı o zaman?" diye konuştu. Sesi düşünceli çıkmış, sorduğu soruyu daha çok kendine soruyormuş gibiydi. "Gerçi ben niye yaptığını az çok tahmin ediyorum. Benimle inatlaşmak için öyle söylemiştir."

Adım sesleri iyice yaklaştığında gözlerim odaya giren Yaman'ın tuhaf bakışlarıyla karşılaştı. Dışarıdan gelmiş gibiydi. Deri ceketinin içine giyindiği beyaz gömleğini koyu renkli kot pantolonunun içine koymuş, telefonunu cebine atarken beline sıkıştırdığı silahı dikkatimi çekmişti. İse ister bakışlarımız arasındaki bağı kopardım. Olanlardan sonra onu görmek kötü hissetmeme neden oluyordu.

"Birkaç kere geldim ama uyuyordun." dedi gereksiz bir açıklama yaparak. "Nasıl hissediyorsun kendini?"

Hiçbir şey yaşanmamış gibi, sanki o konuşmaları dün kendisi yapmamış gibi doğal yaklaşımı dişlerimi sıkmama neden oldu. Sözlerine aldırmadan yanından geçip gideceğim sırada, elinin bileğime dolanmasıyla birlikte ona sertçe baktım.