İşaret ve orta parmağını kızın göğüs oluğundan hafif sürterek aşağı indi. O tozu bu mükemmel iki göğsünün arasından muhakkak çekmeliydi. Onun kokusunun karıştığı maddenin burnunun deliklerinden girdiğini hayal etti. Ve peşinden onunla deli gibi sevi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vuslat ━━━━━━━━━━━━━━━
⚓
Hayat öyle garipti ki, daha birkaç ay önce işine balta saplamasın diye alıkoyduğu genç kız göğsünde uykuya dalmış, Yaman ise sevdiği kızı uyandırmamak adına kılını bile kıpırdatmadan onun huzur veren nefes alışverişlerini dinliyordu.
Kollarının arasında tuttuğu narin varlık, bir mezardan farksız hayatına renk getirmiş, adeta dünyasını değiştirmişti. Sıkıntılı bir nefes alarak başını arkasındaki pürüzlü duvara yasladı ve gözlerini kapadı. Cemre'yi ilk gördüğü andan itibaren düşüncesizce davranmış, psikolojisini resmen alt üst etmişti. Yaman neyse oydu işte, duyguları bu denli değişmemiş olsaydı yine aynı hataları yapacağından adı gibi emindi. Fakat başkalarının düşüncelerini önemsemediği için bundan pişmanlık duymayacağını elbette biliyordu. Cemre hariç!
Hayatından birçok kadın geçmişti. Kısa ya da uzun süren ilişkileri olmuştu fakat hiç birinin kılık kıyafetine karışmamış, sadece yatağında olmasıyla ilgilenmişti. Cemre'ye gösterdiği bu saçma tutumu ise ancak çağ dışı kalmış, ilkel bir insan yapabilirdi. Genç kızın bedenini saran kıyafeti bile kıskanır hâle gelmiş, vücut hatlarını ortaya seren bez parçalarını yakmak istiyordu. Hele bir de onu kendi gözüyle görebilecek tüm erkekleri ortadan kaldırma isteğine karşı koyamıyordu.
Bu hastalıktan başka bir şey değildi! Kendi kendine güldü, kıza resmen abayı yakmıştı. Kendisini ise çaresi olmayan bir hastalığa yakalanmış hasta gibi hissediyordu.
Zaman geçtikçe içinde yükselen garip duyguların esiri olmamak için çok diremişti fakat en sonunda ona yenilirken bulmuştu kendini... Zaten nasıl olduğunu da anlamamış, yavaş yavaş içine işlemişti. Yaman, ne zaman ya da nasıl olduğunu bilmiyordu ama bu kıza fena hâlde vurulmuştu. Tek bir bakışı, gülüşü hayatının rotasını değiştiriyor, Cemre'nin varlığıyla içinde bulunduğu karanlık dünyadan sıyrıldığını hissediyordu. Ona her baktığında yüreğindeki kıvılcım nasıl oluyordu da dev bir yangına dönüşebiliyordu?
Elbette hayatına aldığı kadınlardan nadiren de olsa hoşlandığı olmuştu fakat ilk defa aşık olmuş, bir kadını teninden ziyade kalbiyle ilgileniyordu. Cemre farklıydı. Diğer kadınlar gibi yapmacık davranmıyor, içinden ne geliyorsa her şeyi en doğal haliyle yapıyordu. Ancak ne kadar masum duruyor olsa da, asi tavırlarıyla muhteşem bir çekiciliğe sahip oluyordu ve Yaman her seferinde baskın hislerini kontrol altına alıp kendini soğuk duşun altında buluyordu. Onu arzulamadığı tek bir saniye bile yoktu!
Genç kız uyku esnasında mırıldanarak Yaman'a biraz daha sokuldu ve Yaman, Cemre'nin bedeninden yayılan sıcaklığı tüm hücrelerine varana kadar hissetti. Kahretsin ki hissetmekle kalmamış, bedenine bir anda yayılan o yoğunlukla bütün zerrelerini ayağa dikmişti. Yaman, hızla sertleşmiş uzantısına küfredip, inlememek için kafasını neredeyse duvara çarpacaktı. Genç kızın ayartmak için fazladan çabaya bile ihtiyacı yoktu, en ufak yaklaşımı Yaman için sönmesi güç bir yangına dönüşüyordu zaten.
