İşaret ve orta parmağını kızın göğüs oluğundan hafif sürterek aşağı indi. O tozu bu mükemmel iki göğsünün arasından muhakkak çekmeliydi. Onun kokusunun karıştığı maddenin burnunun deliklerinden girdiğini hayal etti. Ve peşinden onunla deli gibi sevi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaybolmandan Korkuyorum ━━━━━━━━━━━━━━━
Oturduğum sandalyede ellerimi birbirine birleştirmiş parmaklarımla oynuyordum. Karşımdaki masasının üzerine kolunu yaslayarak ifademi okuyan bir polis memuru vardı ve ona arada bir kaçamak bakışlar atıp stresimi yansıtmak istemiyordum. Güvende olmanın verdiği huzur apayrıydı fakat Yaman'ın Çankırı'da olduğunu öğrendiğimden bu yana içimdeki huzur yerini endişeye bırakmış, her an çıkıp gelecek diye diken üstünde oturuyordum.
Adamların gidişinin ardından yerdeki kıyafetlerimi almış hakkımda konuşan insanları geride bırakarak polis memurlarının eşliğinde karakola gelmiştim. Sonrasında ise Yaman'ı bu işin içine katmadan İnci'ye ulaşmış, endişeli konuşmalarını bölerek iyi olduğumu söylemiştim. Zaten karakolda olduğumu öğrendiğinde vermek istediğim mesajı almış ve bana ayak uydurmuştu. Ardından bulunduğum yerin bilgisini vererek Yaman'a ulaşmasını istemiştim fakat onların zaten Çankırı'da olduğunu söylemesi beni kısa süreliğine şoka sokmuştu. Detayları bilmiyordum ve çiftliğe gitmemiş olmasını umut ederek içten içe dualar ediyordum.
Geride bıraktığımız dakikaların ardından bu odaya alınmış, nedenini bilmediğim bir bel ağrısıyla boğuşurken gereğinin yapılmasını beklemekten şansım yoktu.
"Evet." Polis memuru ciddi bir ifadeyle yüzüme bakarken, "İfadeni bir de sözlü anlat bakalım." dedi.
Kasıklarımda hissettiğim sızıyı göz ardı edip, sesimi temizleyerek dudaklarımı yaladım. "Dediğim gibi çantamı kaptırdım." diye başladım söze. "Buraya arkadaşımla gelmiştik. Kahvaltı için alışveriş yapmaya çıktığımda biraz parkta oyalanayım dedim ama nasıl olduğunu anlamadan çantamı kaptırdım. Cüzdan, telefon her şeyim gitti."
Gözlerini benden alıp kağıda baktığında kaşları çatıldı ve yeniden bakışları bana yöneldi. "İçime böcek girdi demişsin. O yüzden mi soyundun?"
"Tişörtümün içine." dedim onu düzelterek. Tövbe, tövbe stresten ne biçim cevaplar verdiysem artık.
Polis memuru yazıyı tekrar okudu ve kayıtsız bir ifadeyle yüzüme boş boş baktı. "Tamam." dedi sabırsız bir sesle. "Tişörtünün içine böcek kaçmış, doğru mu?"
Yoo ben doğru söylemişim o eksik okumuş. Aman neyse ne işte, bir an evvel çıkmaya bak Cemre. Adam kısa kessin sen de uzatma!
Yüzümü garip bir şekle sokup memnuniyetsizliğimi belli etmeye çalışırken, "Öyle bir talihsizlik yaşadım." dedim. "Ama parktaki insanlar anlayıp dinlemeden birden üstüme geldiler, tartışmada ondan sonra çıktı zaten."
Polis memuru bana bakıp başını onaylamaz bir biçimde sallayıp, "İfademi imzalayıp çıkabilirsin." dedi. "Kapkaç olayı için şikayetçi olacak mısın?"
