Gül Çıkmazı

28

Size küstüm! 

10 vote istemiştim, hani nerede benim vote'lar?? 

Yine de vote atanlarda var tabii. Onlar bebekler, onlar canlar, onlara sonsuz teşekkürler heheh. Bu bölümü aslında sınırı geçene kadar yayınlamak istemesem de vote verenleri düşünerek kıyamadım...  

Belki diğer bölümde 10 vote geçeriz ha? Ne dersiniz? 

************

Keyifli okumalar!

--

Yunanistan

O yapmıştı. Her şeyi! Başından sonuna planlanmıştı hepsini...

Ama neden? Ya o kız ölseydi?... Kendi neden ölmek zorundaydı? Nasıl olmuştu da, böyle bir tuzağa kendi ayağıyla düşmüştü!? Kafasından bir sürü soru geçerken acıyla kasıldı. Öksürmek istese de, acıdan kasıldığı için iki büklüm oldu yattığı yerde. Ayak sesleri yaklaştığında, başını sesin geldiği yere çevirdi. Görüş alanına giren ve kendisine doğru gelen siyah ruganları izledi inlememeye çalışarak. Sonunda yanına varan adam, yanına çömeldiğinde, kendisini ona bakmaya zorladı.

"Benim sabrım, nefretimden büyüktür." Dedi Mehmet Ali yüzünde ki hafif ama donuk bir gülümsemeyle. "Ben bu yüzden güçlüyüm." Dedi Ferhan'a.

Gözleri ölü balık gibi kocaman olan adama gülümseyerek; "merak etme" diye devam etti. "Merveyi gerçekten bu işin dışında tutacağım."

"Sen!-" Küfür etmek için ağzını açan Ferhan, acıyla kasıldı. Öksürmek isteyerek yana döndüğünde, ağzından gelen kan ile ağlamaya başladı. Ölüyordu! En güvendiği adam tarafından tuzağa düşürülerek hemde! Ailesine aldığı, eğittiği, beslediği adam tarafından öldürülüyordu!

"Ben-" dedi acıyla inlerken. "B-ben sana bir şey yapmadım. Ah!"

"Ben düğün günümde terk edildim lan!" Dedi Mehmet Ali nefretle. "Korkunç bir gündü. Senin mekanlarını patlattım diye karımı kaçırdın sandım önce... Dila çok aşıktı çünkü bana, gitmezdi. Sonra bir mektup geldi elime. 'Özür dilerim." Diye başlamıştı. Sevgisiz büyüdüğünden bahsetmiş, o eksikliği benimle kapatacağını düşündüğünü ama olmayacağını anladığına dair mektup. Çocuk işte. Evliliklerin gerçekten sevgiyle yapıldığını sanmış. Oysa bizim mahallede büyüdü. Nasıl buna inanıyordu hala aklım almaz bunu bak! Beni korumak istedi o aklıyla. Kendisinden hemde! Zorla kendisiyle evlenmemem için kaçtı. Evlenmek istememe rağmen öyle sandığı için kaçtı! Utanç mıydı, öfke miydi bilmiyorum... Her şeyi, herkesi, kendimi yakmak istedim sadece! Büyük abiye gittim ölmek için ölmedim! Bana Dila'nın kaçmasına senin yardım ettiğini söylediğinde, seni öldürmeye, sonra da kendim ölmeye geldim. Yine ölmedim. Ne büyük abi, ne de sen, öldürmediniz beni. Babası olacak itten Büyük Abiyle ilgili billeri alıp Dilayı benden kaçırdın! Sen yardım etmesen gidemezdi lan! Sonra da beni yanına alabileceğini düşündün lan! Yiyeninle evlendirdin beni! Ailene soktun! Kendi elinle verdin canını bana! Şimdi nasıl alma dersin?"

Acıyla inleyen Ferhan; "hastasın sen!" Dediğinde, Mehmet Ali donuk bir gülümseyle baktı sadece.

"Çocuktu" dedi Ferhan sık sık aldığı acılı nefeslerinin ardından. "Daha küçüktü! Kötülük için değil. Okusun diye!"