VEDA

Yıldızlar

   Veda'nın sözleri bende deli cesareti oluşturmuştu. Kendime olan güvenimin artmasına neden olmuştu. Duygularımın sessiz kalmasının boş olduğunu anlamıştım. Şaha kalkmış  koşmaya hazırlanmıştı. Her ne kadar cesarete geldim desem de göz temaslarını kısa tutup kaçırıyordum. Veda başını göğe doğru kaldırıp yıldızlara baktı. 
"Yıldızlar güzel parlak ve yakın izleyelim mi? "
Bendeki büyük heyecanı gizli tutmaya çalışıp bir yandan da sorusuna cevap vermeye çalışıyordum.
" Bence de yıldızlar çok güzel senin gözlerin... "
Diyebildim devamını getiremedim. Veda anlamışçasına yüzüme gülümseyip yere doğru eğilip   çimenlerin üzerine uzandı. Ben de bir metre uzaklıkta yanına uzandım. Yıldızları izlemek meğer ne kadar eğlenceliymiş.

   Ben Zana hayalperest insan değildim. Ancak hayal kurmaya başlamıştım. Her şeye sahiptim aradığım sadece gerçek bir aşktı onu da Veda ile bulmuştum. O Yıldız senin bu yıldız benim şu  Kuzey Yıldızı, bak Kutup Yıldızı işte tam karşımızdaki de   Kuyrukla Yıldız... Gökteki bütün yıldızları izleyip geçmişini düşündük. Sıra geceyi aydınlatan dolunaya gelmişti. Kocaman beyaz bir dolunay, önünde kahverengi gölgelikler vardı. Saat hızlıca akmış gece yarısı oluşmuş.  Her şeyi unutmuştuk köze konular sebzeler yanmış, ateş sönmüş, semaverde kaynayan su bitmişti. Doğrulup oturduk etrafımıza bakınıp unuttuklarımıza bakınca kahkahalar tufanı kopardık.

   Tekrar sırt üstü yatmıştık Veda konuşmaya başlamıştı.
"Keşke  hayatımızdaki unuttuğumuz insanlar da közde unuttuğumuz sebzelerde olduğu gibi defolup gitseler."
Bense sadece "Keşke" diyebildim. Hayatında unutmak istedikleri kim veya kimlerdi. Merak ediyor diğer taraftan da düşünüyordum. Unutması bu kadar kolaysa eğer gün gelir de bir gün beni de unutur diye de korkmaya başlamıştım. Bencilce  düşünmeye hakkım yoktu. Ben aciz kul Veda'nın dünyası olmak istiyordum. Üşümüştük çok tuhaf üşüdüğümüzü fark etmiyordu. Ara ara gözler birbirini buluyor utangaç şekilde bakışıyorduk. Güzel kızın sesini titremesine daha fazla dayanamayıp çadıra gitmeyi önerdim.

   Ayağa kalkıp elimi uzattım. Uzattığım elimi tutup ayağa kalktı. "Teşekkür ederim bugün başka güzel idi. Ve yaşadığım güzelliği yaşattığın için ayrıca teşekkür ederim."
Elimi yavaşça bırakıp ellerimin arasından süzülüp  çadırına doğru yürümeye başlamıştı. Giden aşkın arkasına bakmak hem güzel hem de acı verici idi. Nasıl yani soracak olursan kalbim varlığına alışmıştı. Yokluğu sadece sabaha kadardı. Gün yeniden başlayınca Veda'm yanımda olacaktı. Sonrası uzaklık ve mesafelerle dolu günlerim olacaktı. Ben tanımadan sevdim ve Veda'nın hayallerimi süsleyen kızın olmasını istiyor, onunda hayallerini süsleyen biri olmayı diliyordum.

   Öğrenmem için sadece zamana ihtiyacım vardı. Nedense zaman bana zor gelmeye başlamıştı. Çadırına yaklaştı eğilip içeriye girmeden önce arkasını dönüp geriye doğru öyle bir bakışı vardı ki geriye kalan ömrümü bitirebilirdi. O  bakışlara fena halde tutulmuştum. Ve sonunda o bakışlar gecenin karanlığına arkadaş olmuş çadırına girip fermuarını çekmişti. Allah'tan tek dileğim o kapı yüzüme sonsuza kadar açık kalması idi. O gece nasıl sabah oldu inanın ben de bilmiyorum. Gözlerimi açtığımda Veda başucumda dizlerinin üstüne çökmüş şekilde gözlerini bana dikmiş öylece  kımıldamadan bana bakıyordu. Ben halen saatin gece yarısı olduğunu düşünüyordum. Şaşkın bakışlarla doğrulup oturdum.

   Aynı hizada sadece Veda'yı  izliyordum. Allah şahit içimi farklı duygular sarmış idi. Bir kadına dokunmayı hiç bu kadar çok arzulamamıştım. Cinsellik duygularım uyanmış gün yüzüne çıkmıştı. Aklım ve mantığım bana ait değildi. Bütün organlarımı nefsim ele geçirmiş kendimi kontrol etmekte zorlanır olmuştum. Veda'ya sahip olmaktan başka bir şey düşünemiyor düşünmek istemiyordum. Üzerindeki siyah askılı crop   beni öldürüyordu. Sol kolunun askısı omuzlarına düşmüştü. Gözlerimi her ne kadar vücudundan uzak tutmaya çalışsam da başarılı olduğum söylenemezdi. Dudaklarındaki ince hatları bir bir aklıma kazıdım. "O açık kahverengi gözlerine uzun uzun bakıp, dudaklarından saatlerce öpmek istedim." Veda önüne dökülen bir tutam saçını elleriyle alıp kulağının arkasına doğru götürdü. Sonra ellerin dizlerin üzerine koyup utangaç ve mahcubiyet ile konuşmaya başladı.
"Şey sabah oldu güne doğan güneş çok güzel izlemek isteyebileceğini düşündüm. Dışarıdan seslendim ama duymadın ben de içeriye gelip uyandırmak istedim."
"Ne? "
" Anlamadım..."
"Yok ya ben saçmaladım uykudan uyanınca huysuz oluyorum."
"Tamam anladım senin dışarıda bekliyorum."
Dışarıya çıkınca ben öfkeden deliye dönmüştüm. "Gerçekler ve hayaller bu olsa gerek.  Ne beklerken  ne buldum. " Kendimi yatağa bırakıp gözlerimi kapadım. Kollarımı iki yana açıp :
"Ooooof!
Çekip " Veda" diye mırıldandım. Gözlerimi açınca yataktan deli gibi fırladım. İnsanın  kendi bedenini esir aldığı  duygulardan ayrılıp normaline dönmesi zor oluyor ama dışarıdaki güzelin beni beklediğini düşününce çabucak toparlanmamı sağlamıştı.

   Pantolonumu giyinip tişörtümü başımdan geçirip, spor ayakkabılarımın  solunu giyinip sonra sağ  ayakkabımı yarıca ayağıma geçirip apar topar  çadırımdan dışarıya çıkmıştım. Yarıca giyindiğim ayakkabılarımı giyinmiştim. Tişörtümü pantolonun içine kapatıp yanına yaklaştım.

🌸Aşk eğlenceli yaşanmalı... 🌸