VEDA

Veda'nın Mektubu

Zana'm eminim ki mektubum eline geçmiş, hasret kokan satırları okuyorsundur. Benim hayatım sadece senden ibaret, gözüm sadece seni gördü. Kalbim sadece senin için attı. Bu deli gönül yalnız seni sevdi. Başkası yalan senden sonrası haram bana. Yeminliyim ya sen olursun hayatımda ya da bir avuç kara toprak... 
Sen varsan ben varım. Sen yoksan ben yokum. Çocukluğumu kısacası anlattım sana Çocuk Esirgeme Kurumun 'da büyüdüm. Oysa ki bir çocuğun yanı annesinin, babasının yanıdır. Olmadı dünya güneşi, ayı, yıldızları, bütün evreni sığdırmıştı ancak annem ve babam beni hayatlarına, evlerinin küçücük köşesine sığdıramamışlardı.

İçimde yalnızlığımı yaşıyordum. Ta ki o güne kadar seni gördüm gün dedim tamamdır. Yalnızlığım sonlandı bir ömür boyu sevebileceğim insan dedim. Ve sevdim de Kuğulu Park'ta bankta otururken seni uzaktan uzun uzun gözlemledim. Saçını her kıvrımını hafızama kazıdım. Başını kaldırıp göz göze geldiğimizde ise kalbim yerinden sökülmüş kalbine koşar adımlarla ilerliyordu. Senin utangaç bakışların ruhuma dokunmuştu. Bana sunulan bir işareti. Karşıma yok yere çıkmamıştın. Benim harekete geçip kalbini kazanmam gerekiyordu. Kalkıp yanından geçmeye karar verdim. Ayağımı incinmesi bir oyundu. Aslında öyle bir durum olmamıştı. Aşkıma atılan ilk adımdı. İyi ki o küçücük oyunu oynamışım. Senden sonrası olmadı. Yaşanan duyguların hepsi gerçekti. Seni sevmem, sensiz olamayışım sürekli gölge gibi takipte kalışım. Hepsi sana olan aşkımdandı. İlk o öpücüğünü hatırlıyor musun?
Hiç unutmadım unutamadım. Ben halen o ilk öpücükteyim. Dokundun ya bana kalbim durdu sanki bütün organlarım terk edip gitti beni... Ellerim ellerim tutmaz oldu bedenim bedenimle kilitlemiştim. İtiraf ediyorum sen benim ilkimsin sonrası olmadı.

İlk öpen, ilk dokunan, ilk sevdiğimsin. Uzun soğuk geceler uzadıkça uzadılar. Yetimhanenin uzun soğuk koridorları bana mısın demedi. Ben yürüdükçe koridor uzadı. Ben aşk dedim, geceler acı dedi. Ben sevda dedim, karanlık ölüm dedi. Ben sensiz olamam dedim, yıldızlar uzun yalnızlık dedi. Ben güneşim dedim, ay karanlık dedi. Ben Zana dedim, pencereme konan kuşlar pişmanlık dedi. Aşkta pişmanlık var mı?
Ama aşk güzeldi. Aklıma gelen sevmek ve sevilmekti. Çünkü ben muhtaçtım sevmeye, sevilmeye, sıcacık kucağa, uzun uzun konuşulan merhamet dolu sohbetlere...
Ve ben ben olduğum için sevilmeyi bekliyordum. Yargısız, çıkarsız bir sevgi arıyordum. Aradım aşkı seninle bulmuştum.

Bin defa dünyaya gelsem bin defa hiç düşünmeden "Seni Severdim." Ölümse ölüm, acısı ise acı, ayrılıksa ayrılık ama yine seni severdim. Seni sevmek kuruyan toprağın yağmura hasretti gibi bir şeydi bende. Bir annenin yavrusuna duyduğu sevgi idin. Aşkımın sınırı yoktu. Sınırsızca sevdim. Kendime kırmızı çizgiler çizmedim. Çünkü seni yaşamak istedim. Beklentilerim olmadı çünkü beklentiler yanıltırdı beni. Etrafımdaki güzelliklere dönüp bakmadım baksaydım eğer sendeki güzellikleri göremezdim. Ben de hayata seninle birlikte kör baktım. Sen göremezken ben göremezdim. Sen benim odak noktam, ana merkezim, kaygan zeminde tek gördüğümdün.

Burak konusuna gelince sana her söylemek istediğimde engeller çıkıyor söyleyemiyordum. Senin Burak'a verdiğin değeri görünce ben de söylemekten vazgeçip kendim konuşmaya karar verdim. Ben konuştukça Burak duymaz oldu. Duvara konuşsam dile çıkar konuşurdu . Sana olan aşkımı anlatmaya çalıştıkça alaycı konuşup aşk denilen duygunun olmadığını bendeki duygu alışkanlık olduğunu seni verebileceğin her şeyin daha fazlasını verebileceğini sende ne bulduğumu daha ileriye gidip konuyu cinselliğe bağlıyordu. Ben onunla olan bütün bağlarımı kopardım. Telefondan numarasını silip engelledim. Fakat rahat durup bana huzur vermedi. Senin doğum gününden birkaç gün önce arayıp özür diledi. Aşkımızı kabul ettiğini söyledi. Dünya ahiret olmayan kız kardeşimsin dedi. Tabi ben inanmadım ancak bu kadar ileriye gideceğini düşünemedim. Son gece farklı numaradan arayıp Zana' nın doğum günü partisi hazırlıyoruz. Hazırlığa katılmam gerektiğini söyledi. Kalabalık olacağız yeniden bana güvenmen için başlangıç olabilir dedi. Aslında yine inanmadım kalabalık olacağız deyince zarar veremeyeceğini düşündüm. Şeytancı planlı olduğunu bilemezdim.

Evine gittiğimde çoğu işlerin yapıldığını gördüm. Evde kimseciklerin olmadığını görünce "Arkadaşlarınız yok galiba kalabalık olup hazırlık yapacağımızı söylemiştiniz" dedim. Alaycı kahkahalarından birini patlattı. "Korkma seni yemem'' dedi. Kaile almayıp işin bir ucundan tuttum. Ne olduğunu anlamadan sarılıp öpmeye başladı. Kendimi savunma fırsatım olmadı. Sonrasında sen geldin devamını biliyorsun zaten. Ben isterdim ki sevdiğim adam aşkımdan şüphe edip sadece görsele aldanıp beni yargılamasın. Sen ne yaptın beni yakıp yıkıp gittin. Yarım bıraktın, sensiz bıraktın, aşksız bıraktın beni... Giderken bir kurşunla vurdun. Evet ölmedim ölmekten beter ettin. Bir insan kaç kere sever aşığım seviyorum der bilmiyorum. Fakat bu duyguları sadece seninle tattım ve yaşadım. Bak yine söylüyorum "Seni seviyorum." Aşığım ve ilkimsin...

Kaza sonucunda gözlerini kaybettin ben bittim. Sen karanlık dünyana kör baktın. Ben ise aydınlık dünyama kör bakıyordum. İki yıl boyunca benden nefret eden aşkın yanında kalabilmek sandığın kadar kolay olmadı. Vazgeçmedim. Sen odandan dışarıya çıkmadın. Bense kapının ardında duvara yapışık kaldım. Nefesini dinleyip sıcaklığını aradım. Dedim ya ben seni öylesine değil, insan gibi güzel sevdim. Ben seni uzaktan dokunmadan öylece olduğu gibi güzel duygularımla sevdim. Evet sevgilim şimdi uzun bir yolculuğa çıkıyorum. Sonsuzluk bizi bekliyor. Emanetimizi sana teslim ediyorum. Şimdi sen aşkımıza sahip çıkıp hayallerine sarılıp yaşayacaksın.

Ben Veda...
Herkesin bırakıp gittiği Veda. Giderken arkalarına dönüp bakılmayan, unutulan, sahipsiz konulan Veda'yım. Duyguları hiçe sayılan, susturulan, konuşma hakkı elinden alınan Veda'yım. Sevgisizlik içinde yaşayan, hor görülen yok sayılan Veda'yım. Ailesi tarafından terk edilen, Çocuk Esirgeme Yurdunun soğuk odalarına acımadan atılan Veda'yım. Aşık olup delicesine seven, gözü başkasını görmeyen, kalbi sadece sevdiği için atan Veda'yım. Söz vermiştin bana elimi bırakmayıp çekip gitmeyecektin. Ama sevgilim sende bırakıp gittin beni...