VEDA

Çekip Gitmeyecektin

   Ben yeterince konuştum  geçmişimde ve geleceğimden. Bu saatten sonra konuşmak yersiz ve anlamsız olacaktı. Arkamı dönüp hızlı adımlarla garaja ilerledim.
"Zana neden susturdun? 
Bıraksaydın konuşsaydı anlatmak istediği her neyse anlatsaydı. Belki de duyman gereken cümleler vardı. Kendini anlatabilme şansı vermemişsin Veda'ya neden?"
" Çünkü korktum ruhumu okşayan, kalbime dokunan kıza yenilmekten, yapılan ihaneti görmezden gelmekten, o eli tekrar tutmak hiç  bir şey olmamış gibi kaldığımız yerden devam etmekten anladın mı?
Ben çok sevdim sanki dünyada başka bir aşık ve aşk yokmuş, alnıma yazılmış, yoluma çıkmış, kalbim sevmiş, yaşantıma renk gelmiş, günüm aydınlanmış kısacası benim her şeyim olmuş. Seda anla beni  o gün Veda'mı dinleyip affetseydim eğer bir ömür boyu ihanetin gölgesinde yaşayacaktım. Ve ben bu gölgenin altında yaşayacak insan değilim.

   Sevdiğimden  azalma olmamış Veda'ya olan aşkımdan geberiyorum görmüyor, görmezden mi geliyorsun?"
" Zana ortada bir  ihanetin olduğuna eminsin demek yine de kızgınım size." "Seda yapma ..."
"Size bir şey yaptığım yok her ne yapıyorsanız siz kendinize yapıyorsunuz, yaşamışsınız ve yaşamaya devam ediyorsunuz. Evet konumuza geri dönelim. Sonrasında ne oldu?"
" Sonrası mı?"
"Evet sonrası..."
"Sonrası yok olmadı araca binip çalıştırdım. Hızlıca ilerlemeye başladım  yan dikiz aynasından Veda'nı aracın arkasından koştuğunu gördüm. Görmemek için gaza bastıkça bastım farkında olmadan gaza fazla yüklenmiş olsam  gerek ki çevre yolu üzerinde hızla gelen kamyonetle  çarpıştık. Kazaya ait hatırladığım sadece Veda'nın hayali gözlerim önüne geldi. Aracın arkasından koşuşu, gülümsemesi, hayata güzel bakması, merhameti, şefkati, sıcaklığı her şeyi gözümün önünden şerit gibi gelip geçti. Kaza geleceğim son nokta  belki öleceğim veya yaşayacağım ama yine Veda gerisi muamma...

   Gözlerimi  hastanede açtım. Dünyam kap karanlık kaç gün kaldım  bilmiyorum. Bilmek de istemedim sorma gereği duymadım. Sonuçta kaza sonucu gözlerimi kaybettim. Şimdi biri kalkıp sorsa ki ayrılık acısı mı?
Yoksa geçirdiğin kaza sonucu hayatının karanlık cehenneme dönmesi mi?
İnan bana hiç düşünmeden ayrılık derdim. Veda'sız yaşamak karanlık odalarda ışığı aramak gibi bir şey, Veda'sız geçireceğim her an ölümden beterdir. İnsan ölünce en azından öldüm dersin yalan dünyada yok oldum ancak insan yaşıyorsa eğer hele benim gibi her gün ölüp ölüp diriliyorsa işte bu durum ölümden beterdir. Ben her gün ölüyorum ama diriliyor muyum bilemiyorum. Yancılar  içinde kıvranıyor bedenim sağımı solumu saran pişmanlıklar .  Neden diye sorma kendime itiraf edemedim, etmekten korktuğum...
Hayatı oldukça hızlı yaşadım. Bulduğum aşkı  sonuna kadar  sonunu düşünmeden sevdim. Yaşadığım aşktan pişman mıyım asla  dünyaya yeniden gelsem o ihaneti yaşasam kaza geçirip gözlerimi kaybetsem yine de Veda'yı severdim. "Benim hikayem aşktı yaşandı ve bitti."  Vedalar acı olurmuş, bendeki Veda ölümsüzdü.

   Bahçeyi saran  sessizlik oluşmuştu. Beni saran sessizlik bahçeyi ve bahçede bulunan bütün varlıkları içine alıp Seda ve beni ele geçirmişti. Seda'nın sessizliği patlamaya hazır bombadan ibaretti. Bana sorular ile geleceğine o kadar emindim ki beni şaşırtmayacaktı. Haklı çıkmıştım o bomba elimde kalabilirdi.  Seda zehrini akıtmaya başlamıştı.
"Siz sevmiştiniz öyle mi?
Nasıl sevmekti böyle be adam!
Seven adam sevdiğini geride bırakır mı?
Görülen her görüntü bazen biz insanları yanıltabilir görselin altında yatan farklı yüzleri olabiliyor. Her şeyi geçtim Veda'ya söz hakkı vermemişsiniz. Bu cümleyi daha önce de söyledim söylemeye devam edeceğim. "
" Ne yapacaktım? "
"Ne mi yapacaktın?
Tutacaktın elinden çıkacaktın o evden. Alacaktın karşına sevdiğini konuş seni dinliyorum diyecektin. Sevdiğin kızı arkanda bırakıp çekip gitmeyecektin."
"Ben mi çekip gittim."
"Evet!"
"Yanılıyorsun giden ben değil Veda idi. Giden Veda kalan ben idim. Beni sevseydi eğer başka bir yabancı elin dokunmasına izin vermezdi. Benim neler yaşadığımı neler hissettiğimi bilemezsin. Dışarıdan ahkam kesmekle olmuyor o işler."
" Eğer  sizde sevseydiniz çekip gitmezdiniz. Bence herkes ikinci bir şansı hak ediyor. Ayrılığın adı her ne olursa olsun sonrasında durup düşünmeli insan nasıl oldu da bu haldeyiz. Parantez açıyorum yanlış anlaşılmasın lütfen güzel sevenleri  şans verilmeli.  Her seven aşkı yaşayamıyor. Yaşadığı duyguyu aşk sanıyor. Bulan  aşıklar ise senin gibi bırakıp gidiyor. Geride kalanı  günlük gülistanlık bir hayat yaşadığını düşünüyorlar. "

🌸Mesela ben de çok olur. Gözlerim uzaklara dalar sadece bir noktaya bakar. Baktığım noktaya odaklandığım için dış faktörleri göremiyor görüş açımı daraltıyor. Geniş düşünmeme engel oluyor kendime gelip odaklandığım noktadan gözlerimi çekince geniş bakmaya başlıyorum. Ve anlıyorum ki hayat sadece baktığım  o küçücük karanlık noktadan ibaret olmadığını görüyorum. O yüzden mutlaka her görünenin bir arka yüzü vardır. Emin olmadan asla yargılama yapmayın çünkü yaşadığınız müddetçe en büyük pişmanlığınız olabilir. 🌸