VEDA

Kırmızı Toprak

"Bak  kazılan kırmızı toprağın altında Veda yatıyor. O kornea gözlerin  sahibi kim biliyor musun?"
"Sakın söyleme!" 
"Söylemeyeyim öyle mi? Bunu duymak neden ağır geliyor. Zaten yok saymadın mı?
Yaşarken yalnızlığa atmadın  mı? Neydi suçu sakın sen cevap verme! Ben söyleyeyim seni sevmek, sana tutunabilmekti. Sen ne yaptın güvendi dalı kırıp elinde kalmasına neden oldun. Ne istedin sana bakan  gözlerden. "
" Sus artık sus! Yeter daha fazla konuşma "Benim Veda'm ölmüş olamaz"
" Hayır sen susacaksın Ben konuşacağım.  Yeterince Veda'yı susturdun. Kendini ifade etmesine izin vermedin. Veda'nın tek suçu yanlış adama aşık olmasıydı. Seni değil de beni sevebilseydi  belki şu anda hayatta olabilme olasılığı yüksek olabilirdi. Biz   aynı yetimhanede büyüdük. Hayallerimiz vardı ben doktor olmak istiyordum. Veda ise öğretmen her gece yetimhanenin bahçesinde  yıldızları izler hayallerimizi gökyüzüne gönderirdik. "Ben büyüyüp genç kız olunca aşık olmak istiyorum dedi. Sevmek sadece çok sevmek istiyorum." Ben sustum çünkü benim aşkım çocukluktan bugüne  gelmişti.  Sevdim  söyleyemedim...

   Zaman su misali geçiyor mevsimler değişiyor halilen biz de gelişip büyüyorduk. Ben doktorluğu kazanmış Veda isi öğretmenliğini kazanmıştı. Veda'nın  dört yılı  benimse altı yılım geçmişti.  Bütün cesaretimi toparlayıp yüzük aldım konuşacağım gün koşarak gelip boynuma atladı. Kulağıma şu cümleleri fısıldadı. "Ben aşık oldum" dedi.  Üzerime alındım ve aşkım karşılık bulduğunu düşündüm.

   Cümlelerine söyle devam etti." Bu gün birisiyle karşılaştım. İsmini cismini bilmiyorum ama kara gözleri kalbimi delip geçti. " O an anladım aşık olduğu adam ben değildim. Sarılma  yerini arkadaşça sarılmaya bıraktı.  Seni anlatırken gözleri  ışıl ışıl parlıyordu. Senin  her anlattığında kalbime hançerler saplanıyordu. Şaha kalkan duygularımı bastırdım. Kalbime " Sus sus "sesini kimsecikler duymasın dedim. En azından sevdiğim kadın mutlu diyor kendimi avutuyordum. İnsan başaklarının yaşadığı aşkla mutlu olabilir mi?
Ben mutlu olabiliyordum çünkü sevdiğim kız çok mutluydu.
"Veda'nın ölüm sebebini öğrenebilir miyim?"
"Veda'nın ölüm sebebi sensin senin egon, bencilin, küstahlığın daha sayayım mı?

   O evi dağıttığın günün gecesi perişan halde evime geldi. Ayakta  durabilecek gücü kalmamıştı. Dünyası başına yıkılmış ağlamaktan konuşamıyordu. Koltuğa oturmasında yardımcı oldum. Mutfaktan su getirip eline verdim. Titreyen elleriyle bir yudum zor içti. Biraz konuştuk sonrasında "Kalbim acıyor" dedi. Ben "Aşk tandır" dedim. Yok öyle değil kalbim ağrıyor dedi. Anladım yat uyu dinlen sabah olunca tekrar konuşuruz. Ayağı kalktım odama doğru yürürken arkamdan seslendi. "Bana bir şey olursa gözlerimi Zana'ya ver" dedi.  Kulak ardı edip" Saçmalama " dedim. "Söz ver bana" dedi. "Tamam" deyip odama çekildim. Sabah uyandığımda salona geldim. Veda diye seslendim duymadı.

  Dokunduğumda vücudu buz gibi soğuktu. "O günün sabahında gökyüzünden bir yıldız kayıp toprağa düşmüştü." Ölüm sebebi kalp kriziydi işte bilmediği madalyonun diğer  yüzünün hikayesi...
Vermiş olduğum sözümü tuttum.

🌸Kendi ölümüyle başkasına hayat verip ışık olmak ve bağışlanan ömrünü  sevdiğine vermişse, söyleyecek sözüm yoktur.🌸